Κυκλοφόρησε πριν από λίγες ώρες η πολυαναμενόμενη αυτοβιογραφία του σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Ο πρώην προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, κατά πολλούς ο κορυφαίος τεχνικός όλων των εποχών, αποφάσισε να δημοσιοποιήσει πολλές άγνωστες πτυχές από την προπονητική του καριέρα. Τα σημαντικότερα σημεία του βιβλίου έχουν να κάνουν με τους ποδοσφαιριστές με τους οποίους έχει συνεργαστεί, ξεχωρίζοντας τον Ρονάλντο, ενώ είναι ιδιαίτερα πικρόχολος όταν αναφέρεται στη Λίβερπουλ.
του Σούλη Μέζου
[email protected]
Οι αναφορές του Φέργκιουσόν σε…
Ρούνεϊ: “Στο τέλος της περσινής σεζόν, ήθελε να φύγει από την Γιουνάιτεντ. Μας το δήλωσε περισσότερες από μία φορές ο μάνατζερ του, Πολ Στρέτφορντ. Ήταν δυσαρεστημένος που σε κάποια παιχνίδια τον άφησα εκτός ενδεκάδας και σε κάποια άλλα τον έκανα άλλαγή. Όμως ο ίδιος δεν μπορούσε να είναι στην φυσική κατάσταση που ήταν ο Ρονάλντο ή ο Γκιγκς. Ήταν δυσαρεστημένος και με τη θέση που αγωνίζονταν. Εγώ το έβαζα πιο κοντά στο κέντρο και αυτός ήθελε να είναι στην κορυφή. Τελικά αυτό το πρόβλημα άφησα να το λύσει ο Μόγιες. Δε θα ξεχάσω όμως πως ο Ρούνεϊ βοήθησε πολύ να μείνει ο Ρονάλντο στην ομάδα, όταν ήταν ανεπιθύμητος στην Αγγλία μετά τα όσα είχε κάνει στο παιχνίδι με την Πορτογαλία το 2006. Ο Ρούνεϊ πήγε και τον βρήκε στο σπίτι του και του μίλησε λέγοντας του πως και ο Μπέκαμ είχε περάσει τα ίδια το 1998 αλλά τελικά οι φίλαθλοι τον αποδέχθηκαν και το ίδιο θα συμβεί και με αυτόν”.
Μπέκαμ: “Επέλεξε να γίνει διάσημος παρά θρύλος για τη Γιουνάιτεντ. Από την ομάδα δεν έφυγε λόγω του επεισοδίου με το παπούτσι (το κλώτσησε ο Φέργκιουσόν και πέτυχε τον Μπέκαμ στο κεφάλι), αλλά γιατί έγώ επέλεξα να φύγει. Ο Μπέκαμ νόμιζε ότι ήταν πάνω και από μένα. Πως αυτός ήταν το αφεντικό της ομάδας. Άλλωστε είχε ξεκινήσει τις επαφές με τη Ρεάλ Μαδρίτης πολύ προτού αποφασίσω να τον διώξω. Αυτός χρησιμοποίησε τους φιλαθλους της Γιουνάιτεντ για να κερδίσει τη συμπάθεια τους και να μη χαρακτηριστεί προδότης που έφευγε για να πάει στη Μαδρίτη”.
Κιν: “Ο χαρακτήρας του άρχισε να αλλάζει όταν έχασε την κυριαρχία στο χώρο του κέντρου. Ένιωσα μεγάλη ανακούφιση όταν τελικά το 2005 αποχώρησε από την ομάδα για να πάει στη Σέλτικ. Τα νεύρα του επηρέαζαν ολόκληρη την ομάδα. Όσον αφορά στις προπονητικές του ικανότητες, αμφιβάλλω αν θα καταφέρει ποτέ να γίνει μεγάλος προπονητής”.
Ρονάλντο: “Αποτελεί τον σπουδαιότερο ποδοσφαιριστή που έχω προπονήσει ποτέ. Έχει απίστευτα προσόντα και ικανότητες και μόνο οι Σκόουλς και Γκιγκς από όσους έχω προπονήσει πλησιάζουν τα δεδομένα του Ρονάλντο. Τον είδα πρώτη φορά όταν αντιμετωπίσαμε τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας σε ένα φιλικό. Τότε ήταν 17 χρονών και ο Ο’Σι που είχε αναλάβει το μαρκάρισμα του, μετά το παιχνίδι είχε ημικρανίες. Αμέσως έστειλα έναν βοηθό μου στην κερκίδα για να μεταφέρει το μήνυμα μου στον Πίτερ Κένιον (πρόεδρο), πως δεν πρόκειται να φύγουμε από εδώ αν δεν πάρουμε την υπογραφή του Ρονάλντο. Αμέσως μετά το παιχνίδι έγινε η συνάντηση και την επόμενη μέρα, ο Ρονάλντο πετούσε στο Μάντσεστερ με ιδιωτική πτήση. Έχω υπογράψει αρκετούς παίκτες, ο Ρονάλντο είναι ο μοναδικός που κάθε φορά που του γινόταν ένα τάκλιν στην προπόνηση, πονούσε η καρδιά μου. Μου έχει προκαλέσει το μεγαλύτερο ενθουσιασμό στο ποδόσφαιρο όταν τον πρωτοείδα. Κάτι αντίστοιχο μου είχε συμβεί μόνο με τον Πολ Γκασκόιν, τον οποίο όμως έχασα από την Τότεναμ. Όσον αφορά στη σύγκριση Ρονάλντο-Μέσι, ο Πορτογάλος είναι πιο γρήγορος, πιο δυνατός, χρησιμοποιεί το ίδιο και τα δυο πόδια ενώ είναι και πολύ δυνατός στον αέρα. Από την άλλη, όταν η μπάλα πηγαίνει στο πόδι του Μέσι, είναι σα να προσγειώνεται σε ένα κρεβάτι γεμάτο πούπουλα”.
Λίβερπουλ: “Από τον Μπρένταν Ρότζερς λείπουν οκτώ παίκτες για να καταφέρει να κάνει τη Λίβερπουλ διεκδικήτρια τίτλου. Μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη πάντως που τον επέλεξαν για προπονητή της ομάδας”.
Μπενίτεθ:“Είναι ένας ανόητος άνθρωπος που θέλει να τα ελέγχει όλα και δεν έχει κανέναν φίλο στο ποδόσφαιρο. Προτιμούσε να χαλάσει ένα παιχνίδι από το να το κερδίσει, ενώ ακόμα και οι δικοί του οι παίκτες δεν μπορούσαν να καταλάβουν τί τους έλεγε κατά τη διάρκεια του αγώνα. Δεν είχε καθόλου φαντασία στις τακτικές του, ενώ και οι μεταγραφές που έκανε, ποιοτικά ήταν λίγες για μία ομάδα σαν τη Λίβερπουλ. Η μόνη αξιόλογη μεταγραφή που έκανε, ήταν ο Τόρες το οποίο ήθελα στη Γιουνάιτεντ δύο χρόνια νωρίτερα”.
Τζέραρντ: “Καλός παίκτης αλλά δεν ήταν καλύτερος από τον Πολ Σκόουλς και τον Ρόι Κιν. Δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ τους. Ωστόσο όμως, η αλήθεια είναι πως προσπάθησα να τον πάρω στη Γιουνάιτεντ το 2005 όταν έμοιαζε δυσαρεστημένος με τη Λίβερπουλ και ήθελε να φύγει. Τελικά δεν έγινε η μεταγραφή και προώθησα τον Μάικλ Κάρικ. Ο Τζέραρντ δεν είναι καλύτερος από τον Κάρικ, απλά είναι πιο διαφημισμενος από τα μίντια”.
Λάμπαρντ: “Καλός παίκτης, έχει προσφέρει πολλά στην Τσέλσι, δεν τον θεωρώ ωστόσο ποδοσφαιριστή παγκόσμιας κλάσης”.
Εθνική Αγγλίας: “Δέχθηκα δύο φορές πρόταση να αναλάβω την εθνική ομάδα της Αγγλίας το 1999 και το 2001. Την πρώτη φορά μου πήρε δέκα δευτερόλεπτα για να απορρίψω την πρόταση. Σκεφτείτε έναν Σκοτσέζο στον πάγκο της Αγγλίας. Πώς θα γυρνούσα μετά στην πατρίδα μου; Ούτε σε ένα εκατομμύριο χρόνια δε θα δεχόμουν να αναλάβω την εθνική ομάδα της Αγγλίας”.
