Ο Ζαν-Μαρκ Μποσμάν είναι, ως γνωστόν, ο Βέλγος πρώην ποδοσφαιριστής ο οποίος, με τον δικαστικό του αγώνα κατά της ΟΥΕΦΑ το 1995 και τον επακόλουθο νόμο που πήρε το όνομά του σχετικά με την ελεύθερη μετακίνηση εργαζομένων και την άμεση εφαρμογή του άρθρου 48 της Συνθήκης της Ρώμης του 1957, άλλαξε μια για πάντα τον ρου του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Από χθες, όμως, ένας άσημος Άγγλος ποδοσφαιριστής από το Μάντσεστερ, ο Τζόζεφ Γιόφι, απειλεί να γίνει ο νέος Μποσμάν, βάζοντας εκ νέου… βόμβα στα θεμέλια του ποδοσφαιρικού οικοδομήματος!
Του Νίκου Κούδα
[email protected]
Όταν ο Μποσμάν βγήκε μαζί με τον δικηγόρο του από την πόρτα του Ανώτατου Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στις 15 Δεκεμβρίου του 1995, μία πραγματική επανάσταση είχε μόλις συντελεστεί στο ποδοσφαιρικό στάτους κβο! Η απόφαση του Δικαστηρίου δεν άφηνε και πολλά περιθώρια αμφισβήτησης στους ιδιοκτήτες των ομάδων: κάθε ποδοσφαιριστής υπήκοος χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του οποίου το συμβόλαιο λήγει, έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να διαπραγματευτεί την παραμονή ή την επόμενη μεταγραφή του ελεύθερα, χωρίς οικονομικούς ή άλλους περιορισμούς από την εργοδότρια ομάδα του και αν θέλει να υπογράψει προσύμφωνο με άλλο σωματείο μέχρι κι έξι μήνες πριν από τη λήξη του συμβολαίου του. Με άλλα λόγια, όπως κάθε απλός εργαζόμενος της Ε.Ε., ο αθλητής δικαιούται να μετακινηθεί ανεμπόδιστα μέσα στην ευρωπαϊκή αγορά.
Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες, με τους λεγόμενους «κοινοτικούς» ποδοσφαιριστές (και λοιπούς αθλητές) να απελευθερώνονται από δεσμά δεκαετιών και τον χάρτη των εγχώριων πρωταθλημάτων να αλλάζει δραματικά, με την κατάργηση περιορισμών που επέβαλαν ανώτατο όριο ξένων παικτών ανά σύλλογο. Φυσικά, οι συνέπειες του «νόμου Μποσμάν» γίνονται αισθητές ακόμη και σήμερα, με πολλούς να μιλούν για αλλοίωση της φυσιογνωμίας των τοπικών πρωταθλημάτων και για σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στο επίπεδο των εθνικών ομάδων.
Πώς θα σας φαινόταν, λοιπόν, αν μία νέα δικαστική απόφαση καταργούσε στην πράξη τα γνωστά μεταγραφικά «παράθυρα» του Ιανουαρίου και του Αυγούστου ως περιοριστικά της ελεύθερης μετακίνησης; Αυτήν ακριβώς την πιθανότητα σκέφτεται να κυνηγήσει ο 26χρονος ποδοσφαιριστής Τζόζεφ Γιόφι από το Μάντσεστερ, ο οποίος βγάζει το ψωμί του ως σέντερ φορ στην παγωμένη Ισλανδία! Για την ακρίβεια, θα το βγάζει για ακόμη μία εβδομάδα, αφού το συμβόλαιό του λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου και βάσει των κανονισμών που ισχύουν, θα πρέπει να μπει στο… ψυγείο περιμένοντας να ανοίξει η χειμερινή μεταγραφική περίοδος.
«Γιατί να πρέπει να περιμένω;» αναρωτήθηκε σε χθεσινή συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του BBC ο Γιόφι. «Το να υποχρεώνεται κάποιος παίκτης να περιμένει για αρκετούς μάλιστα μήνες, του στερεί το δικαίωμα να εντυπωσιάσει υποψήφιους εργοδότες, το δικαίωμα να προχωρήσει μπροστά, το δικαίωμα να εξασφαλίσει τα προς το ζην», τονίζει ο 26χρονος επιθετικός. Όπως δήλωσε ο Γιόφι, βρίσκεται ήδη σε επαφή με δύο νομικούς που εκδήλωσαν ενδιαφέρον να αναλάβουν την υπόθεση, εξετάζοντας τις πιθανότητες και τις επιλογές που έχει στη διάθεσή του.
Αν και ετοιμάζεται να ανοίξει… τον ασκό του Αιόλου μέσα στα αρχηγεία της ΦΙΦΑ, εν τούτοις ο Γιόφι δεν κατηγορεί την παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία για την κατάσταση: «Δεν πιστεύω ότι η ΦΙΦΑ επιθυμεί πραγματικά να παρεμποδίσει κανέναν ποδοσφαιριστή. Απλά έχουν κάποιους παγιωμένους κανόνες που νομίζουν ότι βγάζουν νόημα, αλλά υπάρχει μία γκρίζα ζώνη εδώ πέρα. Θα έλεγα ότι είναι αρκετά τσαπατσούλικη κατάσταση», δηλώνει με αρκετό θράσος ο «Άγγλος Μποσμάν».
Σε περίπτωση που τελικά ο Γιόφι προχωρήσει τη διαδικασία και δικαιωθεί στις δικαστικές αίθουσες, θα μιλάμε για το μεγαλύτερο ταρακούνημα στο ποδοσφαιρικό στερέωμα εδώ και δεκαετίες, έναν μετασεισμό αντάξιο του… ορίτζιναλ βελγικού «σεισμού» του 1995! Με απλά λόγια, αν καταργηθούν τα μεταγραφικά παράθυρα, θα μπορούμε να βλέπουμε μετακινήσεις ποδοσφαιριστών ανά πάσα ώρα και στιγμή, χωρίς το άγχος της τελευταίας στιγμής (βλέπε το γνωστό θρίλερ Φελλαϊνί στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ).
Πάντως, το αυτί του Γιόφι δεν φαίνεται να ιδρώνει, αφού το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να μπορεί να απολαμβάνει το παιχνίδι χωρίς περιορισμούς. «Δεν το κάνω μόνο για’ μένα. Θέλω να βοηθήσω κι άλλους που είναι στην ίδια κατάσταση. Κάποιοι συνάδελφοι υπογράφουν μικρότερης διάρκειας συμφωνίες, που σημαίνει ότι το συμβόλαιό τους λήγει πριν κλείσει το μεταγραφικό παράθυρο. Αυτό τους προστατεύει, έτσι ώστε να μην αναγκαστούν να μείνουν 4 μήνες χωρίς ομάδα». Και συμπληρώνει: «Η καριέρα ενός παίκτη είναι ούτως ή άλλως πολύ σύντομη. Γι’ αυτό, είναι λογικό όταν φτάνεις στο τέλος ενός συμβολαίου, να θέλεις να μπεις στη… βιτρίνα αμέσως ώστε να προχωρήσεις μπροστά όσο πιο σύντομα γίνεται».
