Μέρες ΄90 μοιάζει να ξαναζεί η Νάπολι, καθώς για πρώτη ίσως φορά από την κατάκτηση του τελευταίου της πρωταθλήματος (σεζόν 1989-1990), δείχνει πιο έτοιμη από ποτέ να επικρατήσει στον… πόλεμο του φετινού Καμπιονάτο.
Μετά τη χθεσινή τους επικράτηση, με 1-2 μέσα στο Σαν Σίρο επί της Μίλαν, οι «παρτενοπέι» είναι η μοναδική ομάδα μαζί με τη Ρόμα που έχουν κάνει το 4 στα 4 στο πρωτάθλημα, δείχνοντας ότι ο φτωχός ιταλικός Νότος επιστρέφει δυναμικά…
Του Νίκου Κούδα
[email protected]
Τρία πράγματα έρχονται κατευθείαν στο μυαλό όταν ακούς το όνομα Νάπολι: Η τοπική μαφία «Καμόρα», η πόλη – γενέτειρα της πίτσας (όποιος έχει φάει πίτσα στη Νάπολι δεν ξανατρώει από πουθενά αλλού) και φυσικά ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Ειδικά ο Ντιεγκίτο λατρεύεται ακόμη σαν θεός στις φτωχογειτονιές του σημαντικότερου λιμανιού της χώρας, καθώς πρόσφερε στους παραμελημένους πολίτες του αυτό που πιστεύουν ότι τους στερεί επί σειρά ετών η ρωμαιοκεντρική κυβέρνησή τους και ο πλούσιος βιομηχανικός βορράς: περηφάνεια. Άλλωστε, οι Ναπολιτάνοι είχαν πρωταγωνιστήσει στο πλέον σκανδαλώδες περιστατικό του Μουντιάλ 1990 όταν, στον ημιτελικό που διεξήχθη στο τοπικό στάδιο Σαν Παόλο ανάμεσα σε Ιταλία και Αργεντινή, αποδοκίμασαν εν χορώ τον εθνικό ύμνο της ίδιας της πατρίδας τους, υποστηρίζοντας ανοικτά την «αλμπισελέστε», κατόπιν παρότρυνσης του λατρεμένου τους αρχηγού, Μαραντόνα!
Μετά τη φυγή των εμβληματικών της σταρ, Έντισον Καβάνι και Εζεκιέλ Λαβέτσι τα δύο τελευταία καλοκαίρια, πολλοί πίστεψαν ότι η Νάπολι θα έχανε μαζί με αυτούς και τη δυνατότητά της να διεκδικήσει σοβαρά ένα πρωτάθλημα. Όμως το εντυπωσιακό ξεκίνημα των «γαλάζιων» έχει διαψεύσει τις Κασσάνδρες, επιβεβαιώνοντας με εμφατικό τρόπο την πεποίθηση πολλών ότι οι επίγονοι του Μαραντόνα είναι εδώ και ότι -όπως λένε οι Αμερικάνοι- they mean business!
Ποιοι είναι όμως οι λόγοι που έχουν φέρει τη Νάπολι στο σημείο να θεωρείται μεγάλο φαβορί για το Σκουντέτο;
01.
Σοβαρός προπονητής
Η έλευση του Ράφα Μπενίτεθ είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του φετινού οικοδομήματος των Ναπολιτάνων. Ο πολύπειρος Ισπανός φέρνει μαζί του κοσμοπολίτικο αέρα και πλούσιες εμπειρίες από τη θητεία του σε Βαλένθια, Λίβερπουλ και Τσέλσι, έχοντας φάει… με το κουτάλι τα γήπεδα σε Ισπανία και Αγγλία και κουβαλώντας πλούσιες παραστάσεις από το Τσάμπιονς Λιγκ, το οποίο κατέκτησε το 2005 με τους «ρεντς». Γνωστός για την ικανότητά του να χτίζει ομάδες από τα θεμέλια, ο 53χρονος Μαδριλένος δείχνει να έχει πιάσει τον σφυγμό της ομάδας, πραγματοποιώντας μεταγραφές ουσίας και μπολιάζοντας αρμονικά την εμπειρία με τα νιάτα. Η παρουσία του αποτελεί εγγύηση για ένα τουλάχιστον πράγμα: ότι η Νάπολί του θα ξέρει ανά πάσα στιγμή τι ζητάει μέσα στο χορτάρι.
02.
Βάθος στο ρόστερ
Αν και απώλεσε το 60% του επιθετικού της δυναμικού (Καβάνι – Λαβέτσι), η Νάπολι επένδυσε σοφά το «ζεστό» αραβικό χρήμα (70 εκατ. ευρώ) που εισέρευσε στα ταμεία της από τις πωλήσεις των μεγάλων της σταρ στην Παρί Σεν Ζερμέν. Έτσι, όχι μόνο δεν δείχνει να έχει υποστεί καμία φθορά, αλλά τουναντίον φαίνεται να ισχυροποιήθηκε! Η έλευση πολύπειρων παικτών-εργαλείων από τα… ισπανικά χώματα, όπως ο πλάγιος επιθετικός Χοσέ Καγιεχόν και ο κεντρικός αμυντικός Ραούλ Αλμπιόλ από τη Ρεάλ Μαδρίτης (με συμβόλαια τετραετούς διάρκειας), αλλά και ο εμπειρότατος τερματοφύλακας (αγαπημένο παιδί του Μπενίτεθ στη Λίβερπουλ) Πέπε Ρέινα ως δανεικός, προσδίδουν αμέσως σιγουριά και εμπειρία στην ενδεκάδα. Προσθέστε σε αυτούς τον βέλγο εξτρέμ Ντρις Μέρτενς από την PSV Αϊντχόφεν (η πρώτη μεταγραφή του Μπενίτεθ στην ομάδα), αλλά και τους αναγεννημένους «παλιούς» Μάρεκ Χάμτσικ (ανανέωσε ως το 2018) και Γκόραν Πάντεφ για να αντιληφθείτε ότι η φετινή Νάπολι θα έχει λύσεις από παντού. Κρατείστε στη μνήμη σας και το όνομα Λορέντζο Ινσίνιε: είναι ο πιτσιρικάς (γέννημα-θρέμμα Ναπολιτάνος) που σκόραρε με απευθείας εκτέλεση φάουλ κόντρα στη Μπορούσια Ντόρτμουντ…
03.
Γκονθάλο Ιγκουαϊν
Μπορεί ο «Ελ Ματαντόρ» (φονιάς) Καβάνι να έφυγε προς Παρίσι μεριά, όμως ο «Ελ Πιπίτα» (μικρός σωλήνας) είναι εδώ και μοιάζει αγριεμένος όσο ποτέ. Ο Αργεντίνος που… περίσσευε στη Ρεάλ Μαδρίτης μοιάζει να έχει βρει την ποδοσφαιρική του Ιθάκη στο Σαν Πάολο. Το εντυπωσιακό του ρεκόρ μιλάει από μόνο του: 107 γκολ σε 190 εμφανίσεις στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Χρειάζεται να πούμε κι άλλα; Οι πλούσιες παραστάσεις και η εμπειρία που συγκέντρωσε αγωνιζόμενος 7 χρόνια στη “βασίλισσα” ίσως αποτελέσουν τον καταλύτη στη φετινή χρονιά πρωταθλητισμού των «παρτενοπέι» Πάντως, ο αντίκτυπός του στην ομάδα ήταν άμεσος (4 γκολ σε 5 αγώνες). Θα φταίει μάλλον το αργεντίνικο παρελθόν της πόλης. Άλλωστε και ο ίδιος το έχει δηλώσει πως αποτελούσε όνειρο να αγωνιστεί στην πόλη του Μαραντόνα.
04.
Το πλήρωμα του χρόνου
Η σταθερά ανοδική πορεία της ομάδας τα τελευταία χρόνια αποδεικνύει ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο στον επαγγελματικό αθλητισμό. Το πλάνο βάθους τριετίας του προέδρου των Ναπολιτάνων, Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις, φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να δρέψει τους καρπούς της σκληρής και συστηματικής δουλειάς που ξεκίνησε επί των ημερών του προηγούμενου προπονητή, Βάλτερ Ματσάρι. Άλλωστε η άνοδος της ομάδας ακολουθεί μία αυστηρά… γεωμετρική πρόοδο, έχοντας τερματίσει τη σεζόν 2009-2010 στην 6η θέση, την επόμενη σεζόν 2010-2011 στην 3η θέση και την περσινή σεζόν 2012-2013 στη δεύτερη θέση, λίγους βαθμούς πίσω από την πρωταθλήτρια Γιουβέντους. Μοναδική «παραφωνία» η 5η θέση της περιόδου 2011-2012, στην οποία όμως χρονιά η Νάπολι κατέκτησε το τέταρτο Κύπελλο Ιταλίας της ιστορίας της, 25 ολόκληρα χρόνια μετά το τελευταίο, ενώ είχε μία εξαιρετική συμμετοχή στο πρώτο της Τσάμπιονς Λιγκ, γνωρίζοντας τελικά τον αποκλεισμό στη φάση των «16» από την τελική νικήτρια του θεσμού, Τσέλσι!
Δικαίως λοιπόν οι οπαδοί της Νάπολι ονειρεύονται ο Μάιος του 2014 να τους βρει να τραγουδάνε τους στίχους του O surdato ‘nnammurato (Ο ερωτευμένος στρατιώτης, εξ’ ου και η στολή παραλλαγής για πρώτη φορά φετος), διάσημο ναπολιτάνικο τραγούδι, που είναι και ο επίσημος ύμνος της ομάδας: «Η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου, δεν μπορεί να είναι ποτέ πιο όμορφη από εσένα…»!
