Με το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε ο Ηλίας Ηλιάδης στο παγκόσμιο πρωτάθλημα τζούντο, στο Τσέλιαμπινσκ της Ρωσίας, κατόρθωσε να μπει σε μία ξεχωριστή ελίτ…
του Ηλία Τάταλα
[email protected]
Κάθε επιτυχία στον αθλητισμό έχει την αξία της, όμως αυτό που πραγματικά ξεχωρίζει τον μεγάλο αθλητή είναι η διάρκεια στο κορυφαίο επίπεδο. Ο Γκέρεβιτς, ο Καρέλιν, ο Καρλ Λιούις, ο Ρεντγκρέιβ, η Φίσερ έμειναν στην αθλητική ιστορία όχι λόγω μίας νίκης, αλλά εξαιτίας της διάρκειας των επιτυχιών τους.
Το μεσημέρι της Παρασκευής ο Ηλιάδης συμπλήρωσε μία δεκαετία κατά την οποία συλλέγει μετάλλια σε Ολυμπιάδες, παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Με αφορμή αυτό το τεράστιο επίτευγμα, το sportsfeed.gr καταγράφει τους Έλληνες αθλητές που με τη διάρκειά τους κατάφεραν να κατακτούν μετάλλια και στις τρεις κορυφαίες διοργανώσεις επί δέκα και περισσότερα συνεχή χρόνια, ξεπερνώντας ατυχίες και τραυματισμούς.
Πύρρος Δήμας-άρση βαρών, 1992-2004
Ο απόλυτος άρχοντας του ελληνικού αθλητισμού. Ξεκίνησε φωνάζοντας «για την Ελλάδα» στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης και τέλειωσε με ένα ατελείωτο standing ovation στους Ολυμπιακούς της Αθήνας. Τρία χρυσά και ένα χάλκινο Ολυμπιακό μετάλλιο, 12 μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα (6-4-2) και 16 μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (3-5-8) σε αρασέ, ζετέ και σύνολο, συνθέτουν την πιο ζηλευτή τροπαιοθήκη στην Ελλάδα. Συχνά έλεγε ότι «φυσάει πολύ στην κορυφή και μπορεί να πέσεις», τονίζοντας έτσι τη σημασία της διάρκειας.
Νίκος Κακλαμανάκης-ιστιοπλοΐα, 1992-2004
Τον βάφτισαν «γιο του ανέμου» και όχι άδικα. Με την ιστιοσανίδα του αναδείχθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης το 1996 και ασημένιος το 2004, ενώ κατέκτησε τρία χρυσά (1996, 2000, 2001) και δύο ασημένια μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα, καθώς και ένα χρυσό (1994) και τέσσερα χάλκινα μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα από το 1992 και έπειτα. Από το 2004 και έπειτα δεν κέρδισε μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση, όμως το 2008 συμμετείχε στους πέμπτους Ολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας του κατακτώντας την 8η θέση.
Μπάμπης Χολίδης-ελληνορωμαϊκή πάλη, 1976 – 1988
Ο παλαιστής που κράτησε ψηλά τη σημαία του ελληνικού αθλητισμού σε Ολυμπιακούς Αγώνες τη δεκαετία του ’80. Ξεκίνησε το 1976 με το χάλκινο μεταλλιο που κατέκτησε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Δύο φορές χάλκινος Ολυμπιονίκης (1984, 1988), δύο φορές τρίτος σε παγκόσμια πρωταθλήματα (1978, 1986) και δύο ασημένια μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (1983, 1986) συνθέτουν την τεράστια καριέρα του.
Στέλιος Μηγιάκης-ελληνορωμαϊκή πάλη, 1972 – 1983
Ο μοναδικός Έλληνας παλαιστής που έχει κατακτήσει χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο, κατόρθωσε να παραμείνει σε υψηλότατο επίπεδο για περισσότερο από μία δεκαετία. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήταν το ασημένιο μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ελληνορωμαϊκής το 1972. Το 1975 κέρδισε και πάλι το ασημένιο, το 1979 στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης, το 1980 χρυσός Ολυμπιονίκης και το 1981 σε ηλικία 31 ετών κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Ηλίας Ηλιάδης-τζούντο, 2004-
Δέκα χρόνια στην κορυφή και είναι μόλις 28 ετών. Δύο Ολυμπιακά μετάλλια (χρυσό στην Αθήνα το 2004, χάλκινο το 2012), έξι μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα (3-2-1) και τρία μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήμα (2-0-1) δίνουν το στίγμα των επιτυχιών του. Αν είναι υγιής μπορεί να σπάσει κάθε ρεκόρ διάρκειας στο κορυφαίο επίπεδο για τον ελληνικό αθλητισμό.
Σοφία Μπεκατώρου-ιστιοπλοΐα, 1998-2008
Αναμφίβολα η πιο επιτυχημένη Ελληνίδα ιστιοπλόος. Με πλήρωμα την Αιμιλία Τσουλφά ξεκίνησαν να μαζεύουν μετάλλιο το 1998 στην κατηγορία 470 κατακτώντας τρίτες θέσεις στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πρωτάθλημα. Ακολούθησαν τέσσερις παγκόσμιοι τίτλοι (2000-2003), δύο ευρωπαϊκοί (2001-2002) και η συνεργασία του κορυφώθηκε το 2004 με το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Μετά από ένα χειρουργείο στη μέση, περνώντας στην κατηγορία Yngling κατέκτησε το 2007 το χάλκινο μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μαζί με τις Κραβαριώτη και Παπαδοπούλου, ενώ στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου το 2008 οι τρεις του κέρδισαν και πάλι το χάλκινο μετάλλιο. Σήμερα, στα 37 της, η Μπεκατώρου στοχεύει στην πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο μαζί με τον Κώστα Τριγκώνη, στα σκάφη Nacra 17.
