Ποιος δεν έχει μεγαλώσει με εκείνη τη γιαγιά που μάζευε πάντα την οικογένεια στην κουζίνα, κρατώντας κλειδωμένο το σαλόνι για να το ανοίγει μόνο για τους… μουσαφίρηδες που ήθελε να κάνει εντύπωση;
του – Θανάση Νικολάου
[email protected]
Οι γιαγιάδες έχουν πρακτικό μυαλό. Η κουζίνα συγκέντρωνε όλα τα μέλη της οικογένειας γιατί πάντα ήταν (και θα είναι) το πιο ζεστό δωμάτιο και αυτό στο οποίο είναι το φαγητό. Από την εποχή της τουρκοκρατίας μέχρι και σήμερα (κυρίως στα χωριά) έχει μείνει το χούι.
Το σαλόνι ήταν πάντα το πιο παγωμένο δωμάτιο, με την πόρτα κλειδωμένη για να μην έχουν πρόσβαση τα εγγόνια στους θησαυρούς των γιαγιάδων. Τα κρυστάλλινα ποτήρια του λικέρ, τα πορσελάνινα πιατάκια για το γλυκό του κουταλιού, τα φλυτζάνια του καφέ, τις νουαζέτες και τις (βγαλμένες από θρίλερ) κούκλες. Αυτό το δωμάτιο άνοιγε μια φορά το χρόνο όταν τα συμπεθέρια ερχόταν επίσκεψη και οι κυράδες του σπιτιού έστρωναν την… προίκα τους.
Το σαλόνι που έμενε παγωμένο όλο το χρόνο μέχρι να εμφανιστούν οι επισκέπτες που ήθελαν οι γιαγιάδες μας να εντυπωσιάσουν, είναι τα Ολυμπιακά αθλήματα. Παγωμένα και αυτά για τέσσερα ολόκληρα χρόνια, έμπαιναν στη ζωή του Έλληνα και της Ελληνίδας μόλις αντίκριζαν το σημαιοφόρο να μπαίνει μαζί με την ελληνική αποστολή πρώτος στο Ολυμπιακό στάδιο την ημέρα της τελετής έναρξης. Και αν ερχόταν και κανά μετάλλιο, το ενδιαφέρον είχε και after sales. Τόσο όσο ο Στέλιος Μηγιάκης, ο Μπάμπης Χολίδης, ο Νίκος Κακλαμανάκης, ο Πύρρος Δήμας, η Βούλα Πατουλίδου, ο Ηλίας Ηλιάδης και οι υπόλοιποι μεταλλιούχοι να κάνουν το γύρο του θριάμβου (βραβεύσεων) ανά την ελληνική επικράτεια.
Ένας παγκόσμιος τίτλος, κάποιο ευρωπαϊκό μετάλλιο πρόσφεραν τα 15λεπτα του Άντι Γουόρχολ στους εκπροσώπους των Ολυμπιακών αθλημάτων. Γρήγορα όμως χάνονταν από τους τίτλους των εφημερίδων. Ο τρίτος αναπληρωματικός αμυντικός της Γοδόι Κρουζ και ο 40χρονος Αφρικανός επιθετικός που δήλωνε 26 ετών ήταν πιο σημαντικοί για τα ελληνικά ΜΜΕ.
Μεγάλους αθλητές και αθλήτριες είχαμε πάντα στα Ολυμπιακά αθλήματα. Δυστυχώς όμως τους είχαμε κλειδωμένους στο παγωμένο σαλόνι με τις νουαζέτες.
Την 1η Αυγούστου 2013 ανέβηκε στο Sportsfeed το κείμενο Νο1. Αυτό που εξηγούσε γιατί δημιουργήθηκε ένα Μέσο για τα Ολυμπιακά αθλήματα αποκλειστικά και μόνο με πρωτογενές υλικό και όχι αναπαραγωγές των social media. Ένα μέσο που το ξεκίνησε ένας μπασκετικός και παραμένουν σε αυτό from day one, ο Κατάσκοπος και ο πρώην πασαδόρος του Πρωτέα Ελευθέριου Κορδελιού…
Ένας από τους τρεις μας έπρεπε να βάλει την υπογραφή του στο κείμενο Νο 100.000, αλλά χάσαμε το μέτρημα και μας πρόλαβε ο μίστερ στίβος, Θοδωρής Σαλαντής. Με το «I’m Back» (είπαμε μπασκετικός…) του Θοδωρή ήρθε και η απογείωση του στιβικού ρεπορτάζ σε άλλα επίπεδα. Οι στιβικοί γνωρίζουν καλά τι σημαίνει η επιστροφή του οικουμενικού Θοδωρή.
Αφού μετρήσαμε τα κείμενα, μετρήσαμε και τις φωτογραφίες. Περισσότερες από 650.000 φωτογραφίες έχουν αναρτηθεί στο Sportsfeed. Αγωνιστικές, παρασκηνιακές, πορτραίτα και editorial (όταν ακόμα ο Αμοιρίδης είχε όρεξη) από 14 φωτογράφους. Στο Sportsfeed υπήρξε ανάρτηση φωτογραφικού άλμπουμ 1.500 φωτογραφιών! Αυτά τα άλμπουμ έχουν καταστρέψει servers…
Αν κάτι έχουμε καταφέρει, είναι να κρατήσουμε το σαλόνι ζεστό. Όλο το χρόνο.
