Ανδριόπουλος: «Το μέλλον πάντα είναι καλύτερο του παρελθόντος»

O Σπύρος Ανδριόπουλος κατά γενική ομολογία και αποδοχή, είναι ο κορυφαίος Έλληνας μαραθωνοδρόμος και δρομέας αντοχής όλων των εποχών. Σπάνια δίνει συνεντεύξεις, όμως η εκλογή του στο παγκόσμιο συμβούλιο CISM με πολύ μεγάλο αριθμό ψήφων, ήταν μια καλή ευκαιρία να συνομιλήσουμε μαζί του και δεν την αφήσαμε να πάει χαμένη.

Ο Ανδριόπουλος είναι έως και σήμερα ο κάτοχος των πανελληνίων ρεκόρ στα 10.000μ. (28:07.17), στον ημιμαραθώνιο (1:03:04) και φυσικά στο μαραθώνιο (2:12:04). Οι κορυφαίες στιγμές της καριέρας του είναι η 7η θέση στα 10.000μ. στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου του 1987 στη Ρώμη, η 12η θέση στο παγκόσμιο κύπελλο μαραθωνίου του 1988 στη Σεούλ και η 2η θέση στα 10.000μ. στην παγκόσμια πανεπιστημιάδα του 1987 (Ζάγκρεμπ).
Αν και έχει σπουδάσει στα ΤΕΦΑΑ, ακολούθησε καριέρα στρατιωτικού και έχει πλέον το βαθμό του πλοιάρχού του ελληνικού πολεμικού ναυτικού και διοικητής του ΑΣΑΕΔ (Ανώτατο Συμβούλιο Αθλητισμού Ενόπλων Δυνάμεων) παραμένοντας ενεργός στον αθλητισμό και φυσικά στον… αγαπημένο του στίβο τον οποίο δεν εγκατέλειψε ποτέ. Όλα όσα αναφέρει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Sportsfeed έχουν ενδιαφέρον. Τί φταίει και έχουμε μείνει πίσω στις αποστάσεις, αν μπορεί ο Κιπτσόγκε να κατέβει τις δύο ώρες σε κανονικό αγώνα, πότε θα πέσουν τα δικά του ρεκόρ και πως βλέπει το μέλλον της διοίκησης του ΣΕΓΑΣ.

Τα αγωνίσματα των αποστάσεων και αντοχής είναι τα «ριγμένα» του στίβου. Πως βλέπετε εσείς την κατάσταση στην παρούσα φάση; 
Επιτρέψτε μου πριν απαντήσω στην ερώτησή σας, να κάνω ένα μικρό εισαγωγικό σχόλιο, αναφορικά με την ανάπτυξη του δρομικού κινήματος, που συνετέλεσε αφενός μεν τα μέγιστα στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των αθλουμένων μέσα από το τρέξιμο (σωματικά και ψυχοπνευματικά), αφετέρου στη τόνωση της οικονομίας της χώρας μας, μέσα από την προώθηση αθλητικών προϊόντων, καθώς και του αθλητικού τουρισμού, στις πόλεις που διοργανώνονται αγώνες δρόμων.
Δυστυχώς όμως, ενώ αναπτύχθηκε το δρομικό κίνημα με τη διοργάνωση πολλών αγώνων που εμείς παλιότερα δεν είχαμε τη δυνατότητα, οι επιδόσεις των αθλητών μας στα αγωνίσματα της αντοχής (5.000μ. 10.000μ. ημιμαραθώνιο και μαραθώνιο), βρίσκονται πολύ πίσω από το μέσο όρο των επιδόσεων στις περισσότερες χώρες του κόσμου. 
Εκτιμώ ότι οι αιτίες που οι αθλητές και οι αθλήτριες της χώρας μας των δρόμων μεγάλων αποστάσεων (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων), δεν πετυχαίνουν επιδόσεις κάποιου επιπέδου θα πρέπει να αναζητηθούν.

Τι θα μπορούσε να γίνει για να αλλάξει αυτό;
Νομίζω ότι θα πρέπει να αναζητηθεί και να εκπονηθεί μια μελέτη και μια στρατηγική, ώστε σε λίγα χρόνια Έλληνες αθλητές και αθλήτριες να πετυχαίνουν επιδόσεις, όπως να τρέχουν τουλάχιστον δέκα αθλητές ετησίως κάτω από 13:50 τα 5.000μ., κάτω από 29:20 τα 10.000μ., 1:06 τον ημιμαραθώνιο και 2:17 στον μαραθώνιο και αντίστοιχα τουλάχιστον δέκα αθλήτριες ετησίως κάτω από 16:40 στα 5.000μ. 35:00 στα 10.000μ. και 2:45 στον μαραθώνιο. 
Επίσης μια μικρή παρατήρηση που θα ήθελα να κάνω είναι ότι και στα αγωνίσματα της ημιαντοχής (800 και 1.500μ.) καθώς και των 3.000μ στιπλ τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια έχουμε πολύ χαμηλές επιδόσεις, με εξαίρεση τα αγωνίσματα του βάδην που οι επιδόσεις είναι σαφώς λίγο καλύτερες.  

Τι πιστεύετε ότι ευθύνεται για αυτό; 
Πιστεύω, ότι οι επιδόσεις που προανέφερα τις θεωρώ εύκολα να επιτευχθούν, εφόσον υπάρξει μια στρατηγική και δοθούν τα ανάλογα κίνητρα σε νέους αθλητές, αθλήτριες και προπονητές, ώστε σε λίγα χρόνια  να δούμε αθλητές και αθλήτριες της χώρας μας να πετυχαίνουν επιδόσεις κάτω από 13:30 στα 5.000μ., 28:20 στα 10.000μ., 2:13 στον μαραθώνιο ,κ.ο.κ.. Αυτό κατά τη γνώμη μου απαιτεί αλλαγή σκέψης και κουλτούρας τόσο στους αθλητές και αθλήτριες όσο και στους προπονητές. 

Έχετε ξεχωρίσει εσείς κάποιον Έλληνα αθλητή;
Για το εάν έχω ξεχωρίσει κάποιον αθλητή θα ήθελα να σας πω ότι υπάρχουν αρκετοί που μπορούν να πετύχουν τουλάχιστον τις πιο πάνω επιδόσεις, ενδεικτικά όμως και χωρίς να παρεξηγηθώ, αναφέρω τον Μάριο Αναγνώστου, τον Μάρκο Γκούρλια και την Αλεξία Παππά.  

Εσείς κρατάτε ακόμη δύο από τα παλαιότερα πανελλήνια ρεκόρ, σε μαραθώνιο και 10000μ (32 και 33 ετών). Γιατί πιστεύετε πως άντεξαν τόσο; 
Δυστυχώς κατέχω ακόμα τα πανελλήνια ρεκόρ στα 10.000μ, (28:07.17) στο μαραθώνιο (2:12.04) αλλά και στον ημιμαραθώνιο (1:03:04) που έχουν επιτευχθεί πριν 32 περίπου χρόνια. Το γιατί άντεξαν δεν μπορώ εγώ να το πω, δεν νομίζω ότι έκανα κάποια μάγια για να τα κρατώ ακόμα. 
Για να επιτύχω αυτές τις επιδόσεις, έπρεπε να προπονούμαι πολύ σκληρά και οφείλω πολλά στους προπονητές μου (Χρήστο Μοσχονά, Μίχαλι Ιγκλόι και στον δάσκαλό μου Σπήλιο Ζαχαρόπουλο που μαζί πετύχαμε τα πανελλήνια ρεκόρ). Επίσης ανταγωνιζόμουν τόσο στην Ελλάδα αξιόλογους αθλητές της εποχής μου, όπως ο Μανώλης Χάντζος ο οποίος έχει πετύχει 13:34 στα 5.000μ. και 28:17 στα 10.000μ., ο Χρήστος Παπαχρήστος που είχε 2:15.22 στον μαραθώνιο, τον Τάσο Ψαθά με 2:15.55, το Σάββα Κουμπούρα που είχε πετύχει 13:47 στα 5.000μ., 28:30 στα 10.000μ., κ.ο.κ, όπως επίσης και με Ευρωπαίους αθλητές που αγωνιζόμαστε μαζί από έφηβοι, όπως οι Ισπανοί Αμπέλ Άντον και Μάρτιν Φιτζ, οι Ιταλοί Φραντζέσκο Πανέτα και Σαλβατόρε Αντίμπο, καθώς και μια πλειάδα αθλητών που κάθε χρόνο μαζευόμαστε σε υψόμετρο στο Φοντ Ρομό της Γαλλίας στα Πυρηναία όρη.      

Πότε πιστεύετε πως θα μπορούσαν να καταρριφθούν;
Ως προς το χρόνο της κατάρριψή τους, δεν το γνωρίζω, καθώς δεν διαθέτω μαντικές ικανότητες. Όμως η γνώση και η πληροφόρηση στις μέρες μας υπάρχει, αθλητές υπάρχουν το μέλλον ανήκει στα νέα παιδιά και στο χέρι τους είναι να τα καταρρίψουν.      

Τον Ιούλιο, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Κ23 (Γκέβλε, Σουηδία) ο 21χρονος δρομέας από τη Λαμία, Μάριος Αναγνώστου, έτρεξε τα 10000μ σε χρόνο 29:36.64, σημειώνοντας την καλύτερη επίδοση των τελευταίων 15 ετών στην Ελλάδα και δημιουργώντας μεγάλες προσδοκίες για το μέλλον. 
Του αξίζουν συγχαρητήρια τόσο του ίδιου όσο και του προπονητή του, που δεν είναι άλλος από τον Σάββα Κουμπούρα, που όπως προανέφερα, γνωρίζει πολύ καλά τις αποστάσεις, αφού πέτυχε πολύ σημαντικές επιδόσεις και μπορεί να τον καθοδηγήσει να πετύχει σημαντικές επιδόσεις και νομίζω ότι το μέλλον του ανήκει, όπως προανέφερα.  

Τι συμβουλή θα του δίνατε;
Σαν συμβουλή του λέω ότι «δουλειά, δουλειά, δουλειά» και να βάζει στόχους και να τους πετυχαίνει, καθώς όπως έλεγε ο Πάολο Κοέλιο «Όποιος θέλει κάτι πολύ, η φύση συνωμοτεί να το αποκτήσεις».     

Την περασμένη χρονιά είδαμε τον Κενυάτη μαραθωνοδρόμο, Έλιουντ Κιπτσόγκε, να τρέχει τον μαραθώνιο σε λιγότερο από δύο ώρες και να γράφει ιστορία. Πως τον βλέπετε εσείς, από την σκοπιά ενός πρώην αθλητή που κατέγραψε μεγάλες επιδόσεις; Πιστεύετε ότι έχει τη δυνατότητα να καταρρίψει αυτό το ρεκόρ εκ νέου;
Είναι πραγματικά άθλος η επίτευξη αυτής της επίδοσης που για την παρούσα εποχή μοιάζει εξωπραγματική. Όμως την πέτυχε με όλα τα τεχνικά μέσα που διαθέτει η σύγχρονη αθλητική επιστήμη και σε έναν πειραματικό αγώνα που όλα λειτούργησαν υπέρ του. Θεωρώ ότι σε έναν κανονικό αγώνα με αντιπάλους, δύσκολα μπορεί να το επαναλάβει και με δεδομένο ότι η ήδη έχει ξεπεράσει την ηλικία των 35 ετών.      

Βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο στις αθλητικές ομοσπονδίες και μετά από 23 χρόνια ο ΣΕΓΑΣ ίσως αλλάξει διοικητική ηγεσία. Τι προσδοκίες θα έχετε για τα αγωνίσματα αντοχής;
Αυτό το ερώτημα θα πρέπει να γίνει σε αυτούς που θα διοικήσουν τον ΣΕΓΑΣ για τα επόμενα χρόνια και τι θα πρέπει να κάνουν για το μέλλον των αποστάσεων που τα τελευταία χρόνια οι επιδόσεις είναι όπως είπατε πολύ κατώτερες των δεκαετιών του 1980 και 1990. Εγώ όμως όπως πάντα είμαι αισιόδοξος «ότι το μέλλον πάντα είναι καλύτερο του παρελθόντος», καθώς η γνώση και η πληροφόρηση που προέρχεται μέσα από την τεράστια τεχνολογική ανάπτυξη που θα υπάρξει τα επόμενα χρόνια θα συμβάλει στην επίτευξη υψηλών επιδόσεων και στους δρόμους ημιαντοχής – αντοχής, όπως γίνεται και στα υπόλοιπα αγωνίσματα του στίβου.      

Η δημιουργία της κίνησης για την Αναγέννηση του κλασικού αθλητισμού, στην οποία είδαμε να μετέχουν πολλοί πρωταθλητές αλλά και νέα πρόσωπα έτοιμα να πάρουν τη σκυτάλη της διαδοχής, δίνει όραμα και δημιουργεί ελπίδες. Πως θα την κρίνατε σε πρώτη φάση;
Χωρίς να έχω καμία αντιπολιτευτική διάθεση, έχω να πω τα εξής:
– Κρίνω πολύ θετικό το γεγονός ότι παλιοί πρωταθλητές και πολλά νέα πρόσωπα διεκδικούν τη συμμετοχή τους στη διοίκηση του ΣΕΓΑΣ και αυτό από μόνο του δημιουργεί μια δυναμική. 
– Όλοι μας, θα πρέπει να ονειρευόμαστε ένα καλύτερο αύριο για εμάς και τα παιδιά μας και για να γίνουμε καλύτεροι θα πρέπει να διδασκόμαστε από τα λάθη μας.
– Για να επιτευχθούν οι στόχοι, απαιτείται όραμα και στρατηγικό πλάνο.
– Οι απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής, απαιτούν και ρηξικέλευθες αποφάσεις, με στόχο την πρόοδο και ανάπτυξη.
– Η διαχείριση της σύγχρονης κοινωνίας, απαιτεί συνέργιες, θάρρος, δύναμη και ικανούς ηγήτορες με όραμα και τόλμη.