Connect with us

STORY

Μπάσκετ φυλακής

Published

on

Από τις ανέσεις του Χιούστον και του Λος Άντζελες, στην εξωτική πρωτεύουσα της Λιβυής Τρίπολη , σίγουρα δεν είναι και η πιο συνηθισμένη διαδρομή για έναν Αμερικανό πολίτη. Ειδικά όταν μιλάμε για μπάσκετ…

του Νίκου Κούδα
[email protected]
follow me @nkoudas

Όταν η Αλ Ιτιχάντ έκανε στον ΝτεΑντρέ Ράις την πρόταση να παίξει στο πρωτάθλημα της Λιβυής, δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά. Παρά τα 28 του χρόνια, ο γεννημένος στο Φλιντ του Μίσιγκαν πόιντ γκαρντ είναι από το 2007 ένας «γυρολόγος» των γηπέδων του εξωτερικού: Συρία, Τυνησία (δύο φορές) και Ουκρανία αποτέλεσαν όλες σταθμούς της καριέρας του όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τις Η.Π.Α., σε αναζήτηση μίας καλύτερης τύχης. Τα χρήματα δεν είναι καθόλου άσχημα – περίπου 3.600 με 5.800 € τον μήνα (κάπου 3 φορές περισσότερα απ’ όσα παίρνουν οι ντόπιοι συμπαίκτες του).
«Ήθελα απλά να βγάλω παραπάνω λεφτά και να ανακαλύψω τον κόσμο. Έχω ανοιχτό μυαλό και μου αρέσει να γνωρίζω νέα μέρη. Άλλωστε, η ζωή και το φαγητό μας είναι δωρεάν, οπότε όλα τα λεφτά μου πηγαίνουν στην πατρίδα», τονίζει ο Ράις. Η νοσταλγία είναι έντονη βέβαια, καθώς οι δύο κόρες του, 6 και 7 χρονών, ζουν στο Χιούστον. Ο μόνος τρόπος για να τις βλέπει καθημερινά είναι το Skype. «Αυτό δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αγκαλιά τους, αλλά το έχω συνηθίσει πια», συμπληρώνει. Όσο για διασκέδαση; Άγνωστη λέξη. Βιντεοπαιχνίδια και καφές στη λιακάδα με τους συμπαίκτες του είναι οι μόνες απολαύσεις στην αραβική πρωτεύουσα. «Δεν πειράζει όμως. Δεν είμαι εδώ για να βγαίνω τα βράδια, αλλά για να παίξω μπάσκετ. Αν και θα ήταν ωραίο καμιά φορά…», προσθέτει με νόημα.
Ευτυχώς για τον Ράις, η άφιξη του συμπατριώτη του (μισού Τζαμαϊκανού) Σέιν Μπέρελ τον Γενάρη, αποτέλεσε μία ευχάριστη αλλαγή στην καθημερινότητά του. Βέβαια δεν ίσχυσε το ίδιο και για τον 25χρονο Μπέρελ, τουλάχιστον στην αρχή. Αν και κάτοικος του -όχι και τόσο ήσυχου- Λος Άντζελες, ο θηριώδης σέντερ… τα χρειάστηκε ήδη από την πρώτη του εβδομάδα στην αφρικανική πόλη. «Την τέταρτη ή πέμπτη μέρα, άκουσα ένα τρελό πιστολίδι στον δρόμο και φοβήθηκα πραγματικά. Αμέσως τηλεφώνησα στον ατζέντη μου και του είπα, ‘Πρέπει να την κάνω από εδώ!’». Ο εμπειρότερος Ράις έσπευσε να τον καθησυχάσει: «Είναι συνηθισμένο φίλε. Απλά προσπάθησε να κοιμηθείς». Αν και ο Μπέρελ είχε αγωνιστεί στη Μοζαμβίκη και γνώριζε για τον Καντάφι, δεν περίμενε ότι η Λιβύη θα έμοιαζε με Άγρια Δύση. Σύντομα όμως αντιλήφθηκε ότι ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και εντός γηπέδου.
«Το μπάσκετ είναι πολύ διαφορετικό από οπουδήποτε αλλού έχω παίξει. Το αποκαλώ ‘μπάσκετ φυλακής’: σκληρό, με πολλά φάουλ και χτυπήματα στο πρόσωπο», λέει, παρά τα 2,03μ. και τα 114 κιλά του, που κοσμούν το γεμάτο τατουάζ σώμα του. Για τους 70 με 100 οπαδούς που έρχονται να τους παρακολουθήσουν πάντως, οι δύο Αμερικανοί αποτελούν την αδιαμφισβήτητη ατραξιόν της ομάδας. Μέχρι το επόμενο ταξίδι τους…

Οι απόψεις - editorial που δημοσιεύονται στο Sportsfeed απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Sportsfeed το οποίο τηρεί πιστά τις αρχές της ελευθεροτυπίας: Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης. Copyright © 2022 Sportsfeed.gr

*/