Αντιληπτή απ’ όλους έγινε η βελτίωση της Εθνικής ομάδας στο δεύτερο φιλικό προετοιμασίας! Έστω και αν η Νιγηρία βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο από την Πορτογαλία, ο Φερνάντο Σάντος είδε τα δείγματα προόδου που επιθυμούσε. Κυρίως στο οργανωτικό κομμάτι, στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Εκεί που υστέρησε η Εθνική για 60 λεπτά κόντρα στους Ίβηρες. Όχι πως γίναμε υπερδύναμη, αλλά χάρη στους… Ιταλούς, η ελληνική ομάδα εμφάνισε στο χορτάρι κάποια στοιχεία που έμοιαζαν άγνωστα στον περισσότερο κόσμο με βάση την εικόνα των προηγούμενων φιλικών, αλλά και επίσημων αγώνων.
του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Στα πρόσωπα των Παναγιώτη Ταχτσίδη, Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου, Παναγιώτη Κονέ και Γιάννη Φετφατζίδη, ο Σάντος βρήκε φρεσκάδα και απρόσμενη προσήλωση στην τακτική. Κυρίως, όμως, διαπίστωσε πώς πίσω από την παλιά φρουρά υπάρχουν ποδοσφαιριστές έτοιμοι να σηκώσουν το βάρος της φανέλας και να κρατήσουν την Εθνική ομάδα στην ελίτ του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Με ορατή τη βελτίωση όλων από τη θητεία τους στο καμπιονάτο.
Υπάρχει, βέβαια, και ο Βαγγέλης Μόρας! Αλλά ο Λαρισαίος έχει φάει με το κουτάλι τα ιταλικά γήπεδα ως ο παλαιότερος όλων που μετακόμισε στο Καμπιονάτο. Και μόνο το γεγονός ότι ένας Έλληνας στόπερ πήρε σπίτι του τη φανέλα βασικού σε ιταλική ομάδα αρκούσε για να καταδείξει την πρόοδό του σε όλους τους τομείς. Πάμε, όμως, να δούμε τι στοιχεία πρόσθεσαν στο παιχνίδι τους οι Ιταλοί της Εθνικής Ελλάδας.
Παναγιώτης Ταχτσίδης – Τορίνο
Η συνεργασία του με τον Ζνέντεκ Ζέμαν τον βοήθησε σημαντικά να βρει τη θέση του στον αγωνιστικό χώρο. Παίζει είτε ως καθαρός κόφτης είτε ως αριστερός εσωτερικός μέσος. Σημαντικό ρόλο στην πρόοδο του Ταχτσίδη έπαιξε και η συνύπαρξή του με τον Ντε Ρόσι, έναν από τους κορυφαίους αμυντικούς μέσους του κόσμου. Δίπλα στον υπαρχηγό της Ρόμα, ο πρώην παίκτης της ΑΕΚ έμαθε να διαβάζει το παιχνίδι και έτσι καλύπτει το έλλειμμα της ταχύτητας. Επίσης βελτίωσε την υποδοχή της μπάλας και την πρώτη πάσα. Στοιχεία απαραίτητα που τον κάνουν να ξεχωρίζει τη δεδομένη χρονική περίοδο από τον έτερο μνηστήρα της θέσης, τον Αλέξανδρο Τζιόλη.
Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος – Μπολόνια
Βρήκε την υγειά του στην Μπολόνια! ΟΙ Ιταλοί, άλλωστε, έχουν συνηθίσει τα εκκεντρικά κουρέματα και προσπέρασαν την κόμμωση του Λάζαρου, ο οποίος άκουγε τα μύρια όσα από τους οπαδούς της ομάδας του όταν φορούσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Ενδεικτικό της βελτίωσής του είναι το ενδιαφέρον από τουλάχιστον τέσσερις συλλόγους του καμπιονάτο παρά τον υποβιβασμό των «ροσομπλού». Στην Ιταλία ο Χριστοδουλόπουλος απέκτησε ταυτότητα στον αγωνιστικό χώρο. Έμαθε τη θέση του εσωτερικού μέσου, αλλά και του παίκτη πίσω από τον επιθετικό κορυφής. Βελτίωσε την κάθετη πάσα του, έγινε πιο οργανωτικός και κυρίως περισσότερο ομαδικός. Με απλά λόγια έμαθε να κρατάει τη θέση του χάρη στην έμφαση που δίνουν οι Ιταλοί στην τακτική.
Παναγιώτης Κονέ – Μπολόνια
Είναι ο υπαρχηγός των… Ελλήνων στην Ιταλία. «Το ακριβότερο περιουσιακό στοιχείο της Μπολόνια, όπως τονίζουν όλοι οι παράγοντες των «ροσομπλού». Κάποτε ο Φερνάντο Σάντος έστελνε μήνυμα στους οπαδούς της ΑΕΚ ότι δεν μπορούσαν να του υποδείξουν ποιον θα χρησιμοποιούσε. Από τότε που ο Πορτογάλος ανέλαβε την Εθνική, ο Κονέ βρίσκεται μόνιμα στις επιλογές του. Όχι απαραίτητα στις βασικές, αλλά μέσα στους εκλεκτούς του. Πώς, άλλωστε, να αγνοήσει έναν παίκτη περιζήτητο στο καμπιονάτο; Ο άλλοτε παίκτης της ΑΕΚ βελτίωσε πολλά στοιχεία του παιχνιδιού του. Είτε στη μέση της τριάδας πίσω από τον επιθετικό στο 4-2-3-1 είτε στην κορυφή του κέντρου στο 4-3-3 είτε ακόμα και ως δεύτερος επιθετικός. Πατάει πλέον πιο συχνά περιοχή. Σεντράρει καλύτερα. Έχει ηρεμήσει και απέκτησε αυτοπεποίθηση. Ξέρει πότε να δώσει την μπάλα και πότε να την κρατήσει. Όπως πράττει ένας σύγχρονος επιτελικός μέσος που σέβεται τον εαυτό του και παίζει με το κεφάλι ψηλά.
Γιάννης Φετφατζίδης – Τζένοα
Εντάχθηκε το περασμένο καλοκαίρι στην Τζένοα και από τις πρώτες προπονήσεις στην Εθνική οι άλλοι διεθνείς μιλούσαν για μεταμορφωμένο «Φετφατζίδη»! Ο άλλοτε πολυδιαφημισμένος Μέσι της Ελλάδας βρήκε τον μάστορά του στην Ιταλία! Δυνάμωσε η σωματοδομή του χάρη στα βάρη κι έτσι άρχισε να μπαίνει πιο δυνατά στις προσωπικές μονομαχίες. Έμαθε να ψάχνει την κάθετη πάσα, αν και ακόμα κάνει κατάχρηση προσπαθειών.
Βελτιώνει την τελική προσπάθειά του παρά τις απώλειες κλασικών ευκαιρών και στα τρία φιλικά που αγωνίστηκε. «Είναι άλλος παίκτης και μπορεί να κάνει τη διαφορά», λένε οι συμπαίκτες του και το μόνο που απομένει να βγάλει στο γήπεδο είναι η βελτίωσή του στο σουτ. Για την έλλειψη δύναμης στα πόδια του γκρίνιαζε διαρκώς ο Ερνέστο Βαλβέρδε. Ο Φετφατζίδης υποστηρίζει ότι δούλεψε και σε αυτόν τον τομέα. Μένει μόνο να δούμε στην πράξη το αληθές των λόγων του.
Βαγγέλης Μόρας – Βερόνα, Βασίλης Τοροσίδης – Ρόμα
Ακολούθησαν διαφορετικές πορείες. Με κοινή συνισταμένη ότι πήγαν και οι δύο στην Ιταλία ως έμπειροι και καταξιωμένοι ποδοσφαιριστές. Ειδικά ο Μόρας, όμως, έμαθε πολλά στο καμπιονάτο. Κυρίως να λειτουργεί με το μυαλό! Είναι μαέστροι οι Ιταλοί στη δημιουργία καλών κεντρικών αμυντικών! Ο Λαρισαίος είχε τα αθλητικά προσόντα και έτσι άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά. Αποφεύγει πλέον τα εύκολα τάκλιν. Βάζει πιο σωστά το κορμί του στις προσωπικές μονομαχίες. Γενικώς φροντίζει να πηγαίνει πρώτος στην μπάλα αντί να περιμένει την κίνηση του αντιπάλου.
Ο «Τόρο» επιχείρησε να βρει στην Ιταλία ό,τι του έλειπε στην Ελλάδα. Το έξτρα κίνητρο. Εδώ τα είχε πετύχει όλα. Αισθανόταν ότι έμενε στάσιμος. Στη Ρόμα μπορεί να έχασε το απόλυτο των συμμετοχών, αλλά όπως λέει «ένας αγώνας στο καμπιονάτο είναι ίσος με τρεις στην Ελλάδα». Με δεδομένο το ταλέντο του, ελάχιστα πράγματα βελτίωσε ο Τοροσίδης στην Ιταλία. Έγινε, πάντως, πιο αποτελεσματικός ανασταλτικά και θα το διαπιστώσουμε και στο παγκόσμιο κύπελλο.
