Το απόλυτο ρεκόρ σκοραρίσματος σε έναν αγώνα μπάσκετ ανήκει, ως γνωστόν, στον θρυλικό Γουίλτ Τσάμπερλεϊν. Εκ των κορυφαίων σέντερ του ΝΒΑ και αμετανόητου γυναικά, ο οποίος στις 2 Μαρτίου 1962 είχε πετύχει 100 πόντους φορώντας τη φανέλα των Φιλαντέλφια Γουόριορς. Μισό αιώνα μετά την ανεπανάληπτη εκείνη βραδιά, υπάρχει άραγε κάποια σκιά πάνω από το ιστορικό επίτευγμα του “Big Dipper”;
του Νίκου Κούδα
[email protected]
follow me @nkoudas
Εντάξει, όπως και να το δει κανείς, 100 πόντοι σε έναν αγώνα μπάσκετ είναι 100 πόντοι! Αρκεί να σκεφτούμε ότι το πλησιέστερο που έφτασε οποιοσδήποτε άλλος παίκτης του ΝΒΑ στο απλησίαστο αυτό νούμερο, ήταν οι 81 πόντοι του «εξωγήινου» Κόμπι Μπράιαντ, με τους οποίους είχε φορτώσει το καλάθι των δύσμοιρων Τορόντο Ράπτορς στις 22/1/2006 (και φυσικά μην ξεχνάμε τον Αριστείδη Μούμογλου του Ηρακλή, που στις 13/7/1972, σημείωσε 145 (!) πόντους κόντρα στον Β.Α.Ο.).
Χωρίς καμία διάθεση ιεροσυλίας, ειδικοί του μπάσκετ στις Η.Π.Α. πέρασαν… από κόσκινο το παιχνίδι-ορόσημο του Τσάμπερλεϊν, προσπαθώντας να εξηγήσουν την εξωπραγματική εκείνη κατοστάρα. Τι είχε συμβεί λοιπόν εκείνη τη βραδιά στο Χέρσεϊ της Πενσιλβάνια;
Οι αντίπαλοι ήταν αποδεκατισμένοι (και η 2η χειρότερη ομάδα του ΝΒΑ).
Το τελικό 169-145 τα λέει όλα. Οι -τραγικοί τότε- Νιου Γιορκ Νικς ταξίδευαν με το αξιολύπητο ρεκόρ νικών-ηττών 27-45 στις αποσκευές τους, εν αντιθέσει με το επιβλητικό 46-29 των Γουόριορς. Σα να μην έφτανε αυτό, εκείνο το βράδυ οι Νεοϋρκέζοι είχαν την ατυχία να στερηθούν τις υπηρεσίες του βασικού τους σέντερ, Φιλ Τζόρντον, αλλά και αρκετών ακόμη παικτών-κλειδιά. Το αστείο είναι ότι αν και σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή ο Τζόρντον είχε γρίπη, όπως αποκάλυψε ο δευτεροετής αντικαταστάτης του, Ντάραλ Ίμχοφ, η αιτία ήταν το… hangover από το μεθύσι της προηγούμενης νύχτας! Στα μόλις 20 λεπτά που πρόλαβε να αγωνιστεί (λόγω φάουλ), ο Ίμχοφ είδε εφιάλτες, δεχόμενος 23 πόντους ήδη στο πρώτο 12λεπτο και 41 στο ημίχρονο. Όταν εγκατέλειψε, τη «βρώμικη» δουλειά ανέλαβε ο ρούκι Κλίβελαντ Μπάκνερ, με ύψος μόλις 2,05μ. και βάρος 95 κιλά, έναντι των 2,16μ. και των 125 κιλών του γίγαντα Τσάμπερλεϊν! Το αστείο είναι ότι στη βιογραφία του Τσάμπερλεϊν, “Wilt”, ο Ίμχοφ φέρεται να είπε ειρωνικά στον διαιτητή της αναμέτρησης, όταν του σφύριξε νωρίς-νωρίς το 3ο του φάουλ, «Εντάξει, γιατί δεν του δίνεις απλά 100 πόντους από τώρα, και να πάμε όλοι σπίτια μας;». Πού να’ ξερε…
Ο Τσάμπερλεϊν έκανε κατάχρηση στα σουτ (και οι συμπαίκτες του απλά πάσαραν)
Αλήθεια, πώς μπαίνουν 100 πόντοι σε ένα παιχνίδι; Ο προπονητής των Γουόριορς, Φρανκ ΜακΓκουάιρ, είχε ψυλλιαστεί τι γινόταν και η εντολή του ήταν Ευαγγέλιο: «Δώστε τη μπάλα στον Γουίλτ. Είναι διαρκώς αμαρκάριστος». Από εκείνη τη στιγμή, το ματς μετατράπηκε σε φαρσοκωμωδία, στην οποία όλοι έψαχναν τον ψηλό. Τα τελικά του στατιστικά είναι αποκαλυπτικά: 36 στα 63 δίποντα! 63 προσπάθειες σε 48 λεπτά, κοινώς 1,3 σουτ το λεπτό. Είναι ενδεικτικό ότι τα 30 τελευταία χρόνια στο ΝΒΑ, μόνο σε 22 παιχνίδια ένας αθλητής σούταρε πάνω από 40 φορές, με τις περισσότερες να είναι οι 49 του Μάικλ Τζόρνταν το 1993, κόντρα στο Ορλάντο. Σε αντιδιαστολή, όταν ο Μπράιαντ πέτυχε τους 81 πόντους του, είχε επιχειρήσει μόλις 46 σουτ, δηλαδή 17 λιγότερα από τον Τσάμπερλεϊν! Ακόμη και ο ίδιος ο πρωταγωνιστής, πάντως, το παραδέχτηκε στη βιογραφία του: «Πραγματικά νομίζω ότι το παράκανα σ’ εκείνο το παιχνίδι…».
Το “Hack-a-Wilt” απέτυχε παταγωδώς
Η στρατηγική “Hack-a-Shaq” εφευρέθηκε ειδικά για τον Σακίλ Ο’ Νιλ, λόγω της παροιμιώδους αστοχία του στις ελεύθερες βολές. Το ίδιο σκέφτηκε να κάνει και ο προπονητής των Νικς, Έντι Ντόνοβαν, στέλνοντας τον επίσης κάκιστο Τσάμπερλεϊν (μ.ο. 51,1%) διαρκώς στη γραμμή. Τι το’ θελε; Εκείνο το βράδυ ο ψηλός ντύθηκε… Λάρι Μπερντ, πετυχαίνοντας 28 στις 32 (ποσοστό 87,5%)! Όπως δήλωσε αργότερα ο κόουτς των Νικς, «Το παιχνίδι ήταν μία φάρσα. Εκείνοι έκαναν διαρκώς φάουλ σε’ μας κι εμείς σε εκείνους».
