Μαρσάρουμε;

Καλησπέρα από τη Ντόχα…

Μία και σήμερα στο Κατάρ. Το απόγευμα της Κυριακής πέφτει η αυλαία του παγκοσμίου πρωταθλήματος και επιστρέφουμε στη βάση μας.

Όλες αυτές τις ημέρες η επαφή με μια διαφορετική κουλτούρα ήταν συναρπαστική. Αυτό που δεν είχα δει όμως, είναι το πώς πανηγυρίζουν οι Καταριανοί…

Η πρόκρισή τους στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος χάντμπολ, έδωσε το έναυσμα για πανηγυρισμούς στους δρόμους. Όχι πολύς κόσμος, αλλά αρκετός. Στην Ελλάδα οι πανηγυρισμοί συνοδεύονται από κορναρίσματα, συνθήματα κλπ. Εδώ από… μαρσαρίσματα των αυτοκινήτων και των (ελάχιστων) μοτοσικλετών.

Σταματούν τα αυτοκίνητα στη μέση του δρόμου και μαρσάρουν. Φυσικά, δημιουργείται κομφούζιο. Ένας συνάδελφος, για να κάνει με το αυτοκίνητο χθες μία διαδρομή δέκα λεπτών, χρειάστηκε μιάμιση ώρα.

Δεν θέλω να φανταστώ τι θα γίνει στους δρόμους αν αύριο το Κατάρ νικήσει την Γαλλία στον τελικό και κατακτήσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Οι ντόπιοι είναι περήφανοι για την ομάδα τους και για όσα έχει καταφέρει. Τα δελτία ειδήσεων, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και οι ιστοσελίδες αναφέρονται στην εθνική ομάδα του Κατάρ και τους παρομοιάζουν με ήρωες. Για μία χώρα που δεν είναι μαθημένη σε διακρίσεις παγκοσμίου επιπέδου, το χάντμπολ άνοιξε νέους ορίζοντες.