Το 34ο πανελλήνιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου τελείωσε και προσπαθούμε να θυμηθούμε χρονιά που υπήρξε χειρότερη διοργάνωση σε κάθε επίπεδο.
του Θανάση Νικολάου
[email protected] follow me@ThanNikolaou
Ένας Τεντόγλου (μήκος) που το πήρε εγωιστικά καθώς δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να είναι ο Νο2 στην Ευρώπη, μία Ντρισμπιώτη (3.000μ βάδην) που έκανε τη δεύτερη καλύτερη επίδοση στον κόσμο πίσω από την κορυφαία που και αυτή είναι δική της, μία Ντραγκομίροβα (πένταθλο) που αν και ακατέργαστη ακόμα κάνει επιδόσεις παγκοσμίου επιπέδου για την ηλικία της και οι Δουβαλίδης (60μ εμπόδια), Πόλακ (επί κοντώ), Πεσιρίδου (60μ εμπόδια). Αυτό ήταν το πανελλήνιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου αγωνιστικά με τις επιδόσεις των παραπάνω να είναι οι μόνες που στέκονται διεθνώς (ήταν και όρια για το παγκόσμιο κλειστού). Μία διοργάνωση που την πληρώνουν εξ’ ολοκλήρου τα σωματεία από το ταμείο τους και οι αθλητές από τις τσέπες τους, έχει καταντήσει να είναι καθαρά βαθμοθηρική με αρκετούς αγγαρειομάχους να περιφέρουν το σαρκίο τους εντός Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας.
Δεν ήταν όμως μόνο οι μέτριες επιδόσεις και η «εξαφάνιση» αθλητών που προκρίθηκαν σε τελικούς αυτά τα οποία χαρακτήρισαν το φετινό πανελλήνιο πρωτάθλημα. Υπήρξε γκάφα κριτών που στέρησε από αθλήτρια τη συμμετοχή της σε τελικό. Αλλοίωση αποτελέσματος λέγεται σε απλά ελληνικά όταν κόβεις ένα μέτρο από την προσπάθεια μιας αθλήτριας, το παραδέχεσαι αλλά δεν το αλλάζεις επιμένοντας στους τύπους του 75ευρου της ένστασης. Σίγουρα το 11.94μ δεν είναι η σούπερ επίδοση που θα δώσει μετάλλιο ακόμα και σε αυτό το μετριότατο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Όταν όμως σου λένε 11.94μ και γράφεις 10.94μ, κάποιος πρέπει να σε στείλει σπίτι σου. Με τον κόπο των αθλητών δεν πρέπει να παίζει κανείς.
Ακόμα και το οργανωτικό κομμάτι των αγώνων ήταν… ασθενές. Όχι από τον κορονοϊό. Από… πέρσι γνωρίζουμε όλοι ότι προκριματικός στο ύψος των ανδρών δε θα γίνει. Για πιο λόγο αυτό να αποφασιστεί 5 λεπτά πριν την προγραμματισμένη έναρξη του υποτιθέμενου προκριματικού και να ταλαιπωρούνται οι αθλητές;
Κάποτε ο ΣΕΓΑΣ ήταν η ομοσπονδία που δεν έδινε λαβές αρνητικού σχολιασμού για τέτοια θέματα. Τώρα το έχει τερματίσει. Όταν όμως ξεχνάς να δηλώσεις διεθνή αγώνα και στερείς το όνειρο της συμμετοχής σε Ολυμπιακούς από αθλητή, τότε δεν μπορεί κάποιος να έχει από εσένα υψηλές απαιτήσεις.
Για την απαξίωση του προϊόντος από την ΕΡΤ αλλά και από την ίδια την ομοσπονδία τί να πούμε; Φανταζόμαστε πως η ΕΡΤ ποτέ σε θα έδειχνε μόνο το δεύτερο ημίχρονο, ή την δεύτερη και τρίτη περίοδο από το παιχνίδι μπάσκετ Λαύριο – Κολοσσός. Δε θα το επέτρεπε ποτέ ο φίλος μου ο Βαγγέλης Ιωάννου. Ούτε φυσικά και ο ΕΣΑΚΕ. Χορηγός του ΣΕΓΑΣ είναι η ΕΡΤ αλλά μάλλον από υποχρέωση, κάτι που ελπίζαμε πως θα άλλαζε με την πρόσφατη προαγωγή του Περικλή Μακρή (παλιού αθλητή στίβου) σε θέση προϊσταμένου αθλητικού τμήματος. Ούτε όμως η ομοσπονδία πάει πίσω. Διαμαρτυρία προς το κρατικό κανάλι καμία. Προς υπουργούς και κυβερνήσεις όταν απειλείται η παραγοντική μας καριέρα όμως…
Οριακά διψήφιος αριθμός δημοσιογράφων βρέθηκε και φέτος στο ΣΕΦ για να καλύψει και να προβάλλει τους αγώνες. Ούτε αυτό ενδιέφερε τον ΣΕΓΑΣ. Σύνδεση με το δίκτυο για να γίνει η δουλειά ανύπαρκτη. Δύο – τρία ρούτερ σκόρπια και οι κωδικοί μοιράζονται σε προπονητές, φιλάθλους, αθλητές, κριτές και φυσικά σύνδεση καμία. Κόψτε το λαιμό σας οι δημοσιογράφοι… Δε μας θέλουν, είναι προφανές. Όταν κάθε χρόνο έχουμε τα ίδια ενώ στους αγώνες μπάσκετ του Ολυμπιακού στην ευρωλίγκα, λειτουργεί άψογα το ίντερνετ για 20+ δημοσιογράφους και άλλους 10 φωτογράφους, είναι ξεκάθαρο πως οι δημοσιογράφοι είναι περιττοί για τον ΣΕΓΑΣ που θέλει άπαντες να ενημερώνόνται από το απαρχαιωμένο και απόλυτα ελεγχόμενο site της ομοσπονδίας. Δυστυχώς για τον ΣΕΓΑΣ, τα νούμερα της επισκεψιμότητας λένε άλλα.
Κάπως έτσι κύλησε η ζωή αυτό το διήμερο στο ΣΕΦ. Ελπίζουμε του χρόνου που θα έχει και δυο μεγάλες διοργανώσεις κλειστού, στον ΣΕΓΑΣ να αρχίσουν να σκέφτονται και λίγο το προϊόν τους.
