Σε περίοδο όπου η οικονομική κρίση έχει στραγγαλίσει τον ελληνικό αθλητισμό, στερώντας από τους Έλληνες αθλητές τους πόρους για την προετοιμασία τους, η είδηση για την ενίσχυση με 3,6 εκατομμύρια ευρώ τα οποία μπορούν αν γίνουν ακόμα και 6,1, αν μη τί άλλο είναι από τις πιο ευχάριστες του νέου έτους.
του Θανάση Νικολάου
[email protected] follow me @ThanNikolaou
Τί χρειάζεται ο ελληνικός αθλητισμός; Ικανούς και σύγχρονους μάνατζερ. Οι… παλαιοπαράγοντες με τις ξεπερασμένες ιδέες και αντιλήψεις δεν έχουν πλέον καμία απολύτως θέση στη τεράστια βιομηχανία του αθλητισμού. Τα νέα δεδομένα έχουν μετατρέψει το τοπίο και το κρατικοδίαιτο μοντέλο έχει εκλείψει και θα αργήσει πολλά χρόνια να εμφανιστεί και πάλι.
Οι εποχές που ο χρωματισμένος κομματικά πρόεδρος κάποιας αθλητικής ομοσπονδίας, έμπαινε στο γραφείου του εκάστοτε υπουργού αθλητισμού (ή γενικού γραμματέα αθλητισμού) και έβγαινε έχοντας εξασφαλίσει χρηματοδότηση έχουν περάσει, από ότι φαίνεται ανεπιτρεπτί. Πλέον η επιχορήγηση από το κράτος έχει μειωθεί δραστικά (αναλυτικά τα ποσά για το 2013 εδώ) και δεν επαρκούν ούτε για τα λειτουργικά έξοδα των ομοσπονδιών. Ούτε λόγος για χρηματοδότηση της προετοιμασίας των Ελλήνων αθλητών και αθλητριών.
Περίπου 2,5 χρόνια πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο, οι ενδείξεις για τον αριθμό της ελληνικής αποστολής δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικές. Δεν αποκλείεται ο αριθμός αυτός να είναι μικρότερος και από αυτόν του 2012 στο Λονδίνο (105). Δυστυχώς τα κίνητρα έχουν εκλείψει και οι αθλητές θα πρέπει να βιοπορίζονται. Η νέα κατάσταση έχει δημιουργήσει μεγάλο πλήγμα στον ελληνικό αθλητισμό που εκτός όλων των άλλων, έχει να αντιμετωπίσει και το “τέρας” της γραφειοκρατίας που εγκλωβίζει ιδιωτικά κεφάλαια που προορίζονται για την ενίσχυση των αθλητών μας.
Δίχως καμία πρόθεση “αγιοποίησης” του Σπύρου Καπράλου, οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε το γεγονός πως κάτι αρχίζει και κινείται στο οικονομικό κομμάτι. Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής υπήρξε αθλητής (διεθνής πολίστας), μέλος της οργανωτικής επιτροπής του “Αθήνα 2004”, αλλά πάνω από όλα είναι ένας επιτυχημένος μάνατζερ. Στέλεχος μεγάλων εταιρειών με ιδιαίτερα αξιόλογη πορεία στην παγκόσμια αγορά και μεγάλο κύκλο διασυνδέσεων. Δεν είναι καθόλου τυχαία η καλή σχέση που έχει με τον πρόεδρο της ΔΟΕ, Τόμας Μπαχ, όπως δεν είναι και τυχαίο το γεγονός ότι βρέθηκε στη θέση του προέδρου της οργανωτικής επιτροπής των 1ων ευρωπαϊκών αγώνων. Από αυτό το πόστο εισηγήθηκε και εισακούστηκε η πρότασή του για την ενίσχυση των αθλητών από τις 49 χώρες που θα συμμετάσχουν το 2015 στους 1ους ευρωπαϊκούς αγώνες. Αυτά τα 2,5 εκατομμύρια ευρω (τα οποία υπό προϋποθέσεις μπορούν να γίνουν 5) είναι χρήματα όχι από το… πουθενά, αλλά από το Μπακού του Αζερμπαϊτζάν. Μία από τις πέντε χώρες (“Ανατολικά της Εδέμ“)που κάνουν τεράστιες επενδύσεις στον παγκόσμιο αθλητισμό.
Η νέα τάξη πραγμάτων στον αθλητισμό (η οποία στις αναπτυγμένες χώρες υπήρξε νέα πριν από δεκαετίες) θέλει τον ιδιωτικό τομέα να αποτελεί τον αιμοδότη των αθλητών. Ακόμα και η Κούβα αποφάσισε να κόψει τον ομφάλιο λώρο αθλητισμού-κράτους. Εν έτη 2014, η Ελλάδα αναγκαστικά θα πάψει να είναι Ανατολική Γερμανία και θα προσπαθήει να γίνει κάτι πιο σύγχρονο. Με παράγοντες όπως ο Σπύρος Καπράλος (και αρκετοί ακόμα ομοσπονδιάρχες) υπάρχει πλέον αυτή η προοπτική.
