Σε έναν μήνα και τρεις μέρες θα ξεκινήσει η αγωνιστική δράση της κολύμβησης στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ντόχα και οι απουσίες που μέχρι στιγμής είναι αρκετές, θα ευνοήσουν την ανάδειξη νέων παγκόσμιων πρωταθλητών, αλλά και την πρόκριση πολλών κολυμβητών σε τελικούς, που για κάποιους ίσως θα είναι πρώτη φορά στη καριέρα τους. Τα μέλη της ελληνικής αποστολής, θα κυνηγήσουν το ρεκόρ του Μόντρεαλ από το 2005.
της Ελισάβετ Γρηγοριάδου
[email protected]
Από το 1973 που ξεκίνησε η σειρά των παγκόσμιων πρωταθλημάτων υγρού στίβου, μέχρι και σήμερα έχουν διεξαχθεί 20 διοργανώσεις και η 21η θα ξεκινήσει στις 2 Φεβρουαρίου στην πρωτεύουσα του Κατάρ. Όσον αφορά την κολύμβηση η πρώτη ελληνική συμμετοχή σε τελικό ήρθε το 1986 στην Μαδρίτη όταν η Έλλη Ρουσσάκη κατέλαβε την έκτη θέση στα 200μ πεταλούδα. Χρειάστηκε να περάσουν 15 χρόνια μέχρι ο Σπύρος Γιαννιώτης να γίνει μόλις ο δεύτερος Έλληνας κολυμβητής που είναι φιναλίστ σε τελικό παγκοσμίου πρωταθλήματος και έκτοτε, σχεδόν πάντα (εξαίρεση το 2013), η χώρα μας έχει τουλάχιστον μία συμμετοχή σε τελικό.
Η πιο πετυχημένη ελληνική παρουσία σε παγκόσμιο πρωτάθλημα βάσει συμμετοχών σε τελικούς ήταν αυτή του 2005 στο Μόντρεαλ του Καναδά. Υπήρχαν έξι ελληνικές εκπροσωπήσεις και μάλιστα ο Άρης Γρηγοριάδης είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στον τελικό των 50μ ύπτιο, ο οποίος παραμένει ο μοναδικός παγκόσμιος πρωταθλητής της χώρας. Φέτος δίνεται η μεγάλη ευκαιρία να καταρριφθεί αυτό το φράγμα των έξι συμμετοχών.
Ο Κριστιάν Γκολομέεβ από το 2015 μέχρι και το 2023 δεν έχει χάσει τελικό και αφού πάντα βρίσκει τον τρόπο να βρίσκεται εντός 8άδας (και όχι μόνο, καθώς είναι δευτεραθλητής κόσμου το 2019) αναμένουμε να τον δούμε στον έκτο διαδοχικό τελικό της καριέρας του. Ο Απόστολος Χρήστου μετρά τέσσερις τελικούς στο βιογραφικό του και για τη Ντόχα έχει προκριθεί σε τρία ατομικά αγωνίσματα. Σε τουλάχιστον δύο από αυτά (50/100μ) υπολογίζεται και για μετάλλιο. Η Άννα Ντουντουνάκη έχει χάσει προκρίσεις στον τελικό για μονάχα μία θέση, αλλά στη Ντόχα είναι η μεγάλη της ευκαιρία. Μετά την εξαιρετική της παρουσία στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 25άρας πισίνας, η κολυμβήτρια από τα Χανιά έχει ανεβασμένο ηθικό και ο δρόμος του τελικού για τα 50μ και 100μ πεταλούδα είναι ανοιχτός.
Τον πρώτο τελικό της καριέρας του θα αναζητήσει και ο Απόστολος Παπαστάμος. Ο 22χρονος Κρητικός απέδειξε το 2023 ότι βρίσκει τον εαυτό του και στη Φουκουόκα κατέκτησε την 10η θέση στα 400μ μεικτή. Αν καταφέρει να πλησιάσει λίγο περισσότερο το ατομικό του ρεκόρ (4:11.93) τότε οι πιθανότητες θα αυξηθούν. Για τελικό μπορούμε να μιλήσουμε και για τον Απόστολο Σίσκο. Το ατομικό του στα 200μ ύπτιο είναι 1:56.79 από τον Φεβρουάριο του 2023, μία επίδοση που στο παγκόσμιο της Φουκουόκα θα τον έφερνε στην 8η θέση του τελικού. Ο 18χρονος αξιοποιώντας την εμπειρία του από την περσινή διοργάνωση, όπου ήταν 12ος, θα μπορούσε να πλασαριστεί σε ψηλότερη θέση και γιατί όχι να βρεθεί μέσα στους οκτώ καλύτερους του κόσμου.
Η Νόρα Δράκου το 2015 στο Καζάν είχε προκριθεί στον πρώτο της τελικό σε παγκόσμιο πρωτάθλημα και το 2023 στη Φουκουόκα ήταν 11η στα 50μ ύπτιο με νέο πανελλήνιο ρεκόρ στα 27.87. Αν είναι υγιής και χωρίς τραυματισμούς στη Ντόχα, τότε υπάρχουν πιθανότητες να την δούμε να επιστρέφει στον μεγάλο τελικό. Το αγώνισμα αυτό έχει πληγεί ιδιαίτερα από την αποχή πολλών κολυμβητών και είναι ήδη γνωστό ότι θα απουσιάζουν πέντε από τις οκτώ φιναλίστ του 2023, μεταξύ των οποίων η πρωταθλήτρια και η δευτεραθλήτρια.
Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε και την 4Χ100μ ελεύθερο των ανδρών. Μεταλλιούχοι πλέον (στο ευρωπαϊκό 25αρας) δε θα είναι έκπληξη η πρόκριση στον τελικό. Το αξίζουν. Να σημειωθεί ότι τα αγωνίσματα των σκυταλοδρομιών είναι τα μοναδικά που δε θα έχουν απουσίες καθώς κρίνονται οι Ολυμπιακές προκρίσεις.
Οι ελληνικές παρουσίες σε τελικούς παγκοσμίων πρωταθλημάτων
Μαδρίτη 1986
Έλλη Ρουσσάκη – 200μ πεταλούδα – 6η θέση
Φουκουόκα 2001
Σπύρος Γιαννιώτης – 400μ ελεύθερο – 7η θέση
Βαρκελώνη 2003
4Χ200μ ελεύθερο ανδρών – 7η θέση
Μόντρεαλ 2005
Άρης Γρηγοριάδης – 50μ ύπτιο – 1η θέση
Άρης Γρηγοριάδης – 100μ ύπτιο – 6η θέση
Νέρυ Νιανγκουάρα – 100μ ελεύθερο – 7η θέση
Γιάννης Δρυμωνάκος – 200μ πεταλούδα – 8η θέση
Γιάννης Δρυμωνάκος – 400μ μεικτή – 8η θέση
4Χ200μ ελεύθερο ανδρών – 8η θέση
Μελβούρνη 2007
Άρης Γρηγοριάδης – 50μ ύπτιο – 6η θέση
Γιάννης Δρυμωνάκος – 400μ μεικτή – 5η θέση
Γιάννης Δρυμωνάκος – 200μ πεταλούδα – 7η θέση
Βασίλης Δεμέτης – 400μ μεικτή – 6η θέση
Ρώμη 2009
Άρης Γρηγοριάδης – 50μ ύπτιο – 7η θέση
Άρης Γρηγοριάδης – 100μ ύπτιο – 8η θέση
Σανγκάη 2011
Γιάννης Δρυμωνάκος – 400μ μεικτή – 5η θέση
Καζάν 2015
Κριστιάν Γκολομέεβ – 50μ ελεύθερο – 7η θέση
Νόρα Δράκου – 50μ ύπτιο – 8η θέση
Βουδαπέστη 2017
Κριστιάν Γκολομέεβ – 50μ ελεύθερο – 7η θέση
Γκουάνγκτζου 2019
Κριστιάν Γκολομέεβ – 50μ ελεύθερο – 2η θέση
Απόστολος Χρήστου – 50μ ύπτιο – 8η θέση
Βουδαπέστη 2022
Απόστολος Χρήστου – 50μ ύπτιο – 5η θέση
Απόστολος Χρήστου – 100μ ύπτιο – 5η θέση
Κριστιάν Γκολομέεβ – 50μ ελεύθερο – 8η θέση
Φουκουόκα 2023
Απόστολος Χρήστου – 50μ ύπτιο – 6η θέση
Κριστιάν Γκολομέεβ – 50μ ελεύθερο – 7η θέση
