Υπάρχουν κάποια πράγματα στον ελληνικό αθλητισμό που δε γίνεται να τα αγνοήσεις. Ένα από αυτά είναι ο τρόπος λειτουργίας των ομοσπονδιών που μάλλον έχουν ξεχάσει ότι αποστολή τους είναι να υπηρετούν τον αθλητισμό.
του Θανάση Νικολάου
[email protected] follow me @ThanNikolaou
Λίγες μέρες πριν είχαμε την εκδήλωση βράβευσης των κορυφαίων αθλητών της πάλης για το 2014. Ενός πανάρχαιου αθλήματος που γεννήθηκε στην Ελλάδα και υπήρξε τεράστια παγκόσμια κινητοποιήση προκειμένου να διατηρήθεί στο Ολυμπιακό καλεντάρι αφήνοντας από έξω το υπερτιμημένο αμερικανόφερτο μπέιζμπολ. Και όμως οι άνθρωποι της ομοσπονδίας, θεώρησαν σημαντικότερο γεγονός την παρουσία του Ηλία Ψινάκη (ο οποίος πάρει σβάρνα τις αθλητικές εκδηλώσεις) παρά την επιβράβευση αθλητών που αγωνίζονται… μόνοι τους. Αυτό ήταν ένα φάουλ από την πλευρά της ομοσπονδίας, που έχει καταφέρει να διατηρήσει τους αθλητές της στην… ανωνυμία.
Στην ομοσπονδία της ιστιοπλοΐας τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Και πως να μην είναι όταν οι ίδιοι οι άνθρωποι της, αγνοούν την αλλαγή σύνθεσης πληρώματος που μας εκπροσωπεί σε παγκόσμια κύπελλα. Μιλάμε για μια ομοσπονδία της οποίας οι αθλητές φροντίζουν διαρκώς να διακρίνονται σε διεθνείς αγώνες. Μία ομοσπονδία με Ολυμπιονίκες και παγκόσμιους πρωταθλητές η οποία αδυνατεί να προβάλλει το προϊόν της και να το εξαργυρώσει προς όφελος του αθλήματος. Και πως να το κάνει άλλωστε όταν για τις χορηγίες τους φροντίζουν οι ίδιοι οι αθλητές (ή εσχάτως η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή); Μάλλον είναι τυπική η… παρουσία της.
Δυστυχώς, τον παλμό και την εγρήγορση κάποιοι την εξαντλούν στον αγώνα κατά… κακών αθλητικών νομοσχεδίων. Εκεί δεν υπάρχουν απουσίες. Δεν υπάρχει ελλειπής ενημέρωση, δεν υπάρχει αδράνεια. Όταν κινδυνεύει η καρέκλα και τα προνόμια των παραγόντων η επανάσταση απέχει μια… ανακοίνωση.
Φυσικά δεν είναι μόνο η ομοσπονδία της πάλης και της ιστιοπλοΐας οι οποίες κάνουν φάουλ. Οι περισσότερες ομοσπονδίες λειτουργούν παραγοντικά και όχι αθλητικά και οι όποιες επιτυχίες προκυπτούν συνήθως (για να μην είμαι ισοπεδωτικός) από το ταλέντο και την προσπάθεια των αθλητών.
Οι εποχές αλλάζουν και όπως δείχνουν τα πράγματα και οι κυβερνήσεις. Στην Ελλάδα του 2015 οι ανατροπές έχουν καταστεί σύνηθες φαινόμενο σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας εκτός από τον αθλητισμό. Παράγοντες υπερήλικες αλλά και ξεπερασμένης… τεχνολογίας, υπάλληλοι ομοσπονδιών πιο δημοσίοι και από τις κυρίες που έχουν το πόστο του πρωτοκόλου στις δημόσιες υπήρεσιες και νοοτροπίες δεκαετίας ’80, αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα του ελληνικού αθλητισμού.
Όταν η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη για πρώτη φορά στην ιστορία της να παραδώσει την κυβέρνηση της χώρας σε αριστερό κόμμα, ο αθλητισμός συνεχίζει να ζει εγκλωβισμένος στο μικρόκοσμο των παραγόντων…
