INTERVIEW
Παγκόσμια ελπίδα
Είναι μόλις 18 χρονών και έχει ήδη καταφέρει μέσα από τους αγώνες του στο βάδην, να αναδείξει την Ελλάδα μέσα στις έξι καλύτερες χώρες του κόσμου και πρώτη της Ευρώπης στην κατηγορία του. Σε ένα αγώνισμα μοναχικό και ίσως το λιγότερο εμπορικό του στίβου, ο… αγωνιστής των 10.000μ. βάδην Ζαχαρίας Τσαμουδάκης αποτελεί παράδειγμα ανθρώπου, ο οποίος έχει διαπλάσει χαρακτήρα μέσα από τον αθλητισμό, με τις αρετές της επιμονής και της υπομονής βασικά του θεμέλια.
συνέντευξη Ελεονώρα Ρωσιάδου
[email protected]
φωτογραφίες Κώστας Αμοιρίδης
[email protected] follow me @amiridiskostas
[email protected]
Ο Ζαχαρίας έκτος από την 6η θέση στο παγκόσμιο και την 1η της Ευρώπης το 2013, δεν έχει αφήσει πανελλήνιο πρωτάθλημα που να έχει αγωνιστεί και να μην το έχει κερδίσει. Είναι κάτοχος πέντε χρυσών μεταλλίων στις κατηγορίες παμπαίδων, παίδων και εφήβων, κάτοχος πανελληνίου ρεκόρ στα 10.000μ. βάδην εφήβων με χρόνο 40:35 (σπάζοντας το 42:09 του φίλου του Αλέξανδρου Παπαμιχαήλ) και αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες του ελληνικού βάδην σε παγκόσμιο επίπεδο. Άλλωστε η Ελλάδα για τον Ζαχαρία και τον Αλέξενδρο αποδεικνύεται μικρή…
Ζαχαρία είσαι μόνο 18 χρονών, μετράς πολλά χρυσά μετάλλια και ήδη έχεις μια αξιόλογη πορεία σε διεθνές επίπεδο. Τί είναι αυτό που σε κέρδισε σε αυτό το άθλημα έτσι ώστε να αφιερώσεις σώμα και ψυχή;
Το παρακολουθώ από μικρός και μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον λόγω της διαφορετικότητας του ως άθλημα. Για να είμαι ειλικρινής ωστόσο, δεν ξεκίνησα το στίβο από το βάδην. Άρχισα από τους δρόμους αντοχής και με την προτροπή ενός προπονητή άλλαξα αγώνισμα και πήγα στο βαδην. Από τότε έγινε μέρος της καθημερινότητας μου και δεν το αλλάζω πλέον με τίποτα!
Πόσες ώρες προπονείσαι στη διάρκεια μιας εβδομάδας;
Ανάλογα με την περίοδο. Από 20 μέχρι και 30 ωρες την εβδομάδα.
Μένεις και προπονείσαι στην Αθήνα αλλά έχεις καταγωγή από Ικαρία. Εκτός από τις προπονήσεις, πιστεύεις πως ο καθαρός αέρας και τα παιχνίδια σαν παιδί μακριά από το αστικό κέντρο σε έχουν βοηθήσει στο να είσαι τόσο καλός;
Στην Ικαρία πηγαίνω τα καλοκαίρια. Δυστυχώς δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για παραπάνω. Όσο μπορώ και κάθομαι εκεί είναι το κάτι… άλλο. Καθαρίζει το μυαλό, ξεχνάς τη μιζέρια, υπάρχει απίστευτη ηρεμία και ξαναβρίσκεις τον εαυτό σου. Μόνο θετικές σκέψεις υπάρχουν στο μυαλό μου όποτε επισκέπτομαι την Ικαρία, οπότε είναι προφανές ότι με έχει βοηθήσει πάρα πολύ.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν μαθητή να συνδυάζει τον πρωταθλητισμό;
Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Δύσκολα μπορείς να τα προσαρμόσεις το ένα στο άλλο, αλλά δυστυχώς δε γίνεται διαφορετικά. Έχω μάθει να ζω με αυτό και προσπαθώ να έχω το καλύτερο αποτέλεσμα τόσο στον αθλητισμό όσο και στη μόρφωση την οποία θεωρώ πολύ σημαντική.
Τί σου αρέσει να κάνεις τον ελεύθερο σου χρόνο;
Ο ελεύθερος χρόνος είναι κάτι που… αγνοείται. Δυστυχώς όταν κάνεις πρωταθλητισμό έτσι είναι τα πράγματα. Προσπαθώ να βρίσκω τρόπους να χαλαρώνω και να διασκεδάζω στον ελάχιστο χρόνο που μπορεί να έχω στη διάθεση μου. Μου αρέσουν οι βόλτες και η μουσική και γενικά απλά καθημερινά πράγματα που μπορεί για κάποιον που τα έχει εύκολα να μη σημαίνουν πολλά, όμως για έναν πρωταθλητή σημαίνουν πολλά.
Ποια είναι η καλύτερη κι η χειρότερη αθλητική στιγμή σου μέχρι σήμερα;
Σίγουρα η καλύτερη μου στιγμή ήταν πέρσι το καλοκαίρι στο Όρεγκον. Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων όπου κατάφερα να κερδίσω την έκτη θέση και να καταρρίψω το πανελλήνιο ρεκόρ που κατείχα ο ίδιος. Όταν τερματισα ούρλιαζα και αυτό γιατί έβγαλα όλη την ένταση της χρονιάς. Μέχρι εκείνη τη στιγμή τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά για μένα. Χειρότερη δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια και εύχομαι να μη μου έρθει ποτέ.
Τι σκέφτεσαι για να συνεχίσεις όταν το σώμα σου νιώθεις να σε εγκαταλείπει στις προσπάθειες σου;
Πολλά περνάνε από το μυαλό εκείνη τη στιγμή. Αυτό όμως που σκέφτομαι είναι όλα όσα πέρασα για να φτάσω σε αυτό το σημείο. αυτό με πεισμώνει και μου δίνει μεγαλύτερη ώθηση.
Επόμενος στόχος;
Το ευρωπαϊκό κύπελλο βαδην στην Ισπανία. Εκεί θα κυνηγήσω μια καλή διάκριση.
Υπάρχει κάποιο παράπονο που θα ήθελες εκφράσεις στην προσπάθεια σου;
Το… «παράπονο» μου είναι λόγω οικονομικών προβλημάτων ότι η ομοσπονδία δεν μπορεί να μας βοηθήσει όσο θα θέλαμε. Πολλές φορές υπάρχουν προβλήματα και δεν μπορούμε να καλύψουμε ούτε τα απαραίτητα που για κάποιους άλλους είναι δεδομένα. Δεν το κρύβω πως χρειάζομαι βοήθεια από μια χορηγία. Κάποιον να στηρίξει την προσπάθεια μου για να καταφέρω να φέρω στην πατρίδα μου διακρίσεις.
