Connect with us

INTERVIEW

Παλεύοντας για το όνειρο

Published

on

Ένα από τα αστέρια του ελληνικού τζούντο, η Σοφία Τσολάνη, μοιράζεται με το Sportsfeed.gr τις φιλοδοξίες της και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.

του Ηλία Τάταλα
[email protected]

Η Τσολάνη είναι μία συλλέκτρια μεταλλίων. Δέκα συνεχόμενα μετάλλια σε πανελλήνια πρωταθλήματα, διακρίσεις σε βαλκανικά, σε μεσογειακούς, σε παγκόσμια πανεπιστημιάδα. Και χάλκινη πρωταθλήτρια Ευρώπης στο SAMBO, τη ρώσικη παραλλαγή του τζούντο. Και είναι μόλις 22 ετών.

Το όνειρό της είναι να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά δυστυχώς για την ίδια και για πολλά ακόμη παιδιά που βρίσκονται σε ανάλογη θέση, πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της για να έχει ευκαιρίες πρόκρισης, καθώς η ομοσπονδία δεν έχει χρήματα για να την υποστηρίξει.

Οι τρεις αδελφές
Το φοβερό με την οικογένεια Τσολάνη είναι ότι και οι τρεις αδελφές κατέκτησαν μετάλλια το Σαββατοκύριακο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Η Σοφία ήταν πρώτη στα -57 κιλά, ενώ οι αδελφές της, Μαρία και Βασιλική κατέκτησαν το ασημένιο και το χάλκινο αντίστοιχα στα -63 κιλά. «Είναι ιδιαίτερο ότι και οι τρεις ασχολούμαστε με το τζούντο. Στο σπίτι δεν κάνουμε προπόνηση μεταξύ μας, καλμάρουμε στην προπόνηση και φεύγει εκεί όλη η ένταση. Εγώ και η μεσαία, πάντως ξεκινήσαμε από τη ρυθμική. Εγώ δεν το είχα καθόλου, μάλιστα μία μέρα η κυρία με είχε διώξει από την προπόνηση που γινόταν σε ένα αμφιθέατρο, επειδή εγώ έπαιζα θέατρο. Μέχρι που μας πήγε ο μπαμπάς στο τζούντο, στο σύλλογο μας στο Ίλιον και βρήκαμε το δρόμο μας », λέει γελώντας.

Το όνειρο των Ολυμπιακών
«Όπως κάθε αθλητής και αθλήτρια, έτσι και εγώ ονειρεύομαι τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι δύσκολα τα πράγματα, λόγω χρημάτων. Στην ομοσπονδία υπάρχουν κάποιες χορηγίες από προγράμματα της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας και έτσι μπορούν 3-4 αθλητές να ταξιδεύουν σε μεγάλα τουρνουά του εξωτερικού και να διακρίνονται. Δυστυχώς, για εμάς όμως δεν υπάρχουν χρήματα. Υπάρχει ακόμη ένας αθλητής στην Εθνική ομάδα, ο Παπαχρηστίδης, που κάποιες φορές παίρνει μέρος σε αγώνες στο εξωτερικό με δικά του έξοδα. Εγώ δεν έχω αυτή την οικονομική δυνατότητα. Θα πάω στο δήμο, εδώ στο Ίλιον, με το βιογραφικό μου, μήπως και μπορέσουν να με βοηθήσουν με κάποιο τρόπο, ώστε να βρεθούν χορηγοί. Η επόμενη χρονιά είναι προολυμπιακή και μετράνε οι βαθμοί της παγκόσμιας κατάταξης, αλλά για να τους κερδίσεις θα πρέπει να αγωνιστείς σε τουρνουά του εξωτερικού», εξηγεί.

Τον τελευταίο ενάμιση μήνα η Τσολάνη προπονείται με το κλιμάκιο της Εθνικής ομάδας στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με τον Νίκο Ηλιάδη. «Προπονητής μου στο σύλλογο είναι ο Νίκος Αντωνίου. Το τελευταίο διάστημα, όμως επαναλειτουργεί το κλιμάκιο και αυτό είναι πολύ καλό. Είναι ανοικτό και μπορούν να έρχονται αθλητές και να βελτιώνονται. Για τον κ. Ηλιάδη τι να πω; Και μόνο το ότι έβγαλε Ολυμπιονίκη, τα λέει όλα», τονίζει.

«Αδικείται ο Ηλιάδης»
Πρότυπο για την 22χρονη πρωταθλήτρια είναι φυσικά ο Ηλίας Ηλιάδης. «Τον Ηλία τον γνώρισα πριν μπω στην Εθνική ομάδα. Του έλεγα “καλημέρα” και κρεμόμουν από τα χείλη του. Είναι πρότυπο για όλους τους Έλληνες αθλητές και απολαμβάνει μεγάλη αναγνωρισιμότητα και αποδοχή παγκοσμίως. Στην Ελλάδα αδικείται, ένας αθλητής του επιπέδου του θα έπρεπε να έχει ακόμη μεγαλύτερη αποδοχή, σε σχέση τουλάχιστον με αθλητές άλλων πιο δημοφιλών σπορ», λέει.

Σπουδές και δουλειά
Στη ζωή της Σοφίας δεν υπάρχει μόνο ο αθλητισμός: «Παράλληλα σπουδάζω στη νοσηλευτική, είμαι στο τέταρτο έτος και πιστεύω του χρόνου να πάρω πτυχίο καθώς δεν χρωστάω μαθήματα. Παράλληλα εργάζομαι και σε μία καφετέρια, κάνω δύο μεροκάματα την εβδομάδα. Τουλάχιστον να βγαίνουν τα έξοδα για τις μετακινήσεις των προπονήσεων και να μην επιβαρύνω την οικογένειά μου».

Ήδη μετράει δέκα μετάλλια σε πανελλήνια πρωταθλήματα. Μέχρι που μπορεί να φτάσει το σερί της; «Δεν το έχω σκεφτεί επειδή δεν βάζω όρια στον εαυτό μου. Μακάρι να καταφέρω να πηγαίνω και σε διεθνείς αγώνες και να πετύχω την πρόκριση σε μία Ολυμπιάδα, που είναι ο μεγάλος στόχος», απαντά.

Σε κάθε περίπτωση, το τζούντο είναι ένα κομμάτι στη ζωή της Σοφίας, το οποίο δεν θέλει να το αποχωριστεί, όπως λέει: «Ένα άλλο όνειρο είναι να φτιάξω κάποτε το δικό μου σύλλογο. Το τζούντο είναι ένα πανέμορφο άθλημα, που πρέπει να το μάθει περισσότερος κόσμος. Μπορεί να ασχοληθεί ο οποιοσδήποτε, η ηλικία δεν παίζει ρόλο ενώ η φιλοσοφία του προσφέρει κάτι ξεχωριστό σε κάθε έναν που ασχολείται».

Οι απόψεις - editorial που δημοσιεύονται στο Sportsfeed απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Sportsfeed το οποίο τηρεί πιστά τις αρχές της ελευθεροτυπίας: Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης. Copyright © 2022 Sportsfeed.gr

*/