Στις δυομιση περίπου εβδομάδες που διάρκεσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού, ορισμένοι αθλητές και αθλήτριες έγραψαν ιστορία και είναι βέβαιο ότι όταν θα αναπολούμε αυτήν την διοργάνωση τα πρόσωπα και τα ονόματά τους θα μας έρχονται στο μυαλό. Δυσκολευτήκαμε αλλά ετοιμάσαμε μια λίστα με εκείνους που έκλεψαν την παράσταση.
της Ελισάβετ Γρηγοριάδου
[email protected]
Λεόν Μαρσάν (Γαλλία) – κολύμβηση
Λεόν, Λεόν, Λεόν. Αυτό άκουγε όπου πήγαινε ο Γάλλος κολυμβητής κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού και πως να αδικήσουμε τους συμπατριώτες του; Με την λήξη των Αγώνων ο Μαρσάν αναδείχθηκε ο πιο διακεκριμένος αθλητής της διοργάνωσης κατακτώντας τέσσερα χρυσά και ένα χάλκινο μετάλλιο στην κολύμβηση. Αποκορύφωμα της παρουσίας του στο Παρίσι είναι όταν κέρδισε δύο χρυσά σε μία μέρα. Πρώτα κέρδισε στα 200μ πεταλούδα, αφήνοντας δεύτερο τον κάτοχο του τίτλου Κρίστοφ Μίλακ και έπειτα στα 200μ πρόσθιο, επικρατώντας πάλι του χρυσού Ολυμπιονίκη που στο συγκεκριμένο αγώνισμα ήταν ο Ζακ Στάμπλετι Κουκ. Με την συνολική του εμφάνιση στο Παρίσι έχει και ο πιο πετυχημένος Γάλλος κολυμβητής όλων των εποχών.
Μιχαΐν Λόπεζ (Κούβα) – πάλη
Ένας ζωντανός θρύλος της πάλης και των Ολυμπιακών Αγώνων είναι ο Μιχαΐν Λόπεζ. Ο Κουβανός στα 42 του χρόνια κατέκτησε το πέμπτο διαδοχικό χρυσό του μετάλλιο στην υπερβαρέα κατηγορία και είπε αντίο στο άθλημα του ως ο καλύτερος αθλητής που έχει περάσει από την πάλη. Κανένας όμως σε οποιοδήποτε άθλημα δεν έχει καταφέρει ποτέ να κερδίσει πέντε Ολυμπιακούς τίτλους.
Ο Μιχαΐν Λόπεζ είναι ο κορυφαίος Κουβανός αθλητής όλων των εποχών, ξεπέρασε μύθους όπως ο Τεόφιλο Στίβενσον (πυγμαχία), ο Αλμπέρτο Χουαντορένα (στίβος) και ο Φελίξ Σαβόν (πυγμαχία).
Τεντί Ρινέρ (Γαλλία) – τζούντο
Μετά το χάλκινο μετάλλιο στο Τόκιο το 2021, ο Τεντί Ρινέρ ήθελε κάτι καλύτερο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, οι οποίοι έγιναν μέσα στο σπίτι του και μπροστά στο κοινό του. Το τζούντο είναι από τα εθνικά σπορ των Γάλλων, δηλαδή ανήκει στην ίδια κατηγορία με το ποδόσφαιρο και το ράγκμπι, και έτσι ο Ρινέρ είναι πολύ αγαπητός χάρη στα πέντε του μετάλλια. Στο Παρίσι έδωσε παράσταση κατακτώντας το χρυσό στην κατηγορία των 100κ και ακολούθησε το χρυσό και στο μεικτό ομαδικό. Αν όντως οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού είναι οι τελευταίοι της καριέρας του, τότε έκλεισε το κεφάλαιο αυτό με τον καλύτερο τρόπο. Αν αγωνιστεί στο Λος Άντζελες τότε θα έχει την ευκαιρία να επεκτείνει τον θρύλο του.
Νόβακ Τζόκοβιτς (Σερβία) – τένις
Ένας ήταν ο στόχος του Νόλε για το 2024 και αυτός ήταν το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ώστε να συμπληρώσει το golden slam καριέρας. Είχε βγει νικητής στο Ρολάν Γκαρός, το Γουίμπλεντον, το όπεν Αυστραλίας και το αμερικάνικο και πλέον στην συλλογή του μπήκε και το χρυσό των Ολυμπιακών, για το οποίο χρειάστηκε να κερδίσει τον Κάρλος Αλκαράθ στον μεγάλο τελικό. Ήταν δύσκολο παιχνίδι, αφού τα δύο σετ ολοκληρώθηκαν σε δύο ώρες και 52 λεπτά, αλλά άξιζε αφού ο Τζόκοβιτς έγινε ο γηραιότερος παίκτης που κατακτά το χρυσό σε ηλικία 37 ετών και 97 ημερών μετά την επιστροφή του τένις στο Ολυμπιακό πρόγραμμα το 1988.
Γιούσεφ Ντικέτς (Τουρκία) – σκοποβολή
Ο μόνος αθλητής σε αυτό το κείμενο που δεν κατέκτησε χρυσό μετάλλιο είναι ο Γιούσεφ Ντικέτς, αλλά έκανε όλους τους υπόλοιπους αθλητές να τον αντιγράψουν κάθε φορά που κέρδιζαν το χρυσό. Ο Μόντο Ντουπλάντις, η Νίνα Κένεντι, ο Ροζέ Στόνα και ο Κρίστοφ Ραζόφσκι είναι μόνο λίγοι από εκείνους που μετά τον αγώνα τους σήκωσαν στο χέρι και έκαναν σαν να σημαδεύουν με πιστόλι. Όπως ακριβώς έκανε ο Ντικέτς στον μεικτό ομαδικό των 10μ αεροβόλου πιστολιού, όπου και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο. Το ήρεμο στiλ του και η απλότητά του ήταν τα δύο στοιχεία που κέρδισαν το κοινό και τους αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ρέμκο Εβανεπούλ (Βέλγιο) – ποδηλασία δρόμου
Ότι πιο κοντινό σε σούπερμαν έχει ο αθλητισμός, είναι ο Ρέμκο Εβανεπούλ. Ο απίθανος Βέλγος κατέκτησε την τρίτη θέση στον πιο επίπονο αγώνα που υπάρχει στον αθλητισμό, τον 21ημερο Γύρο της Γαλλίας, ξεκουράστηκε κάτι παραπάνω από μια εβδομάδα στους Ολυμπιακούς έκανε ένα αδιανόητο χρυσό νταμπλ. Αρχικά πήρε το χρυσό στην ατομική χρονομέτρηση (σχετικά εύκολο) και στη συνέχεια στον αγώνα αντοχής των 273 χιλιομέτρων ο 24χρονος τερμάτισε πρώτος σε χρόνο 6:19:34. Κάποιοι χαρακτηρίστηκαν Σούπερμαν επειδή μοιάζουν στον Κλαρκ Κεντ και ο Εβανεπούλ γιατί κάνει υπεράνθρωπα πράγματα.
Σιφάν Χασάν (Ολλανδία) – στίβος
Δεν υπάρχουν όρια για την Σιφάν Χασάν, η οποία ότι βάζει στο μυαλό της το καταφέρνει. Το αρχικό πλάνο ήταν να αγωνιστεί και στα 1.500μ αλλά ευτυχώς λογικεύτηκε και είχε Ολυμπιακούς Αγώνες όνειρο. Όλα ξεκίνησαν με το 5άρι, όπου κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο και ακολούθησε το 10άρι επίσης με χάλκινο μετάλλιο. Το αποκορύφωμα ήταν ο μαραθώνιος. Περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να κάνει την αντεπίθεσή της και προσπέρασε την Τιγκστ Ασέφα (Αιθιοπία) λίγα μέτρα πριν τον τερματισμό. Με αυτή τη νίκη έγινε η πρώτη αθλήτρια που κατακτά μετάλλιο στους ίδιους Ολυμπιακούς Αγώνες εντός και εκτός σταδίου. Στο Παρίσι η Χασάν έτρεξε περισσότερο από όλους συμπληρώνοντας 62.195 μέτρα!
Σιμόν Μπάιλς (ΗΠΑ) – ενόργανη γυμναστική
Η Σιμόν Μπάιλς έλαμψε στο Παρίσι και ας μην κύλισε η τελευταία μέρα όπως θα ήθελε. Η Αμερικανίδα κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο σύνθετο ομαδικό, το σύνθετο ατομικό και το άλμα και με αυτόν τον τρόπο έφτασε τα επτά χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Στις ασκήσεις εδάφους δύο προσγειώσεις εκτός ορίων τις κόστισαν βαθμούς και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο, ενώ στην δοκό ισορροπίας είχε πτώση. Η παρουσία της Μπάιλς στο Παρίσι σήμαινε πολλά για την γυμναστική και αυτό το καταλαβαίνουμε από το γεγονός ότι όποια μέρα αγωνιζόταν η Αρένα Μπαρσί ήταν κατάμεστη. Και να τονίσουμε ότι όλα το σταρ σίστεμ των Ηνωμένων Πολιτειών ταξίδεψε στην γαλλική πρωτεύουσα για να την δει να αγωνίζεται.
Πάολα Ενγκονού (Ιταλία) – βόλεϊ
Η γυναικεία ομάδα του βόλεϊ της Ιταλίας είχε κατακτήσει τον παγκόσμιο και τον ευρωπαϊκό τίτλο και κάποια στιγμή έπρεπε να προσθέσει στο βιογραφικό της και τον Ολυμπιακό. Με την Πάολα Ενγκονού να κάνει ένα εξαιρετικό τουρνουά δεν γινόταν να χάσει την ευκαιρία που είχε στο Παρίσι. Η 25χρονη αναδείχθηκε η πολυτιμότερη παίκτρια των Αγώνων, ενώ κέρδισε το βραβείο και για τα καρφιά της. Ήταν η αθλήτρια με τους δεύτερους περισσότερους πόντους, αφού συγκέντρωσε 110 και μόνο η Μελίσα Βάργκας (Τουρκία) είχε περισσότερους με 159. Το ποσοστό αποτελεσματικότητάς της στις επιθέσεις έφτασε το 36.23% και παράλληλα ήταν η καλύτερη στα σερβίς με μέσο όρο 0.37.
Τζούλιεν Άλφρεντ (Αγία Λουκία) – 100μ, 200μ
Η Τζούλιεν Άλφρεντ έβαλε για τα καλά την Αγία Λουκία στον παγκόσμιο χάρτη των σπριντ. Τον Μάρτιο κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 60μ του παγκοσμίου πρωταθλήματος της Γλασκόβης και στο Παρίσι ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί των 100μ. Ήταν πολύ γρήγορη από την εκκίνηση και δεν επέτρεψε στην Σακάρι Ρίτσαρντσον (ΗΠΑ) να της κλέψει το χρυσό στα τελευταία μέτρα. Τερμάτισε σε 10.72 για να σημειώσει εθνικό ρεκόρ και η Ρίτσαρντσον ακολούθησε σε 10.87. Στα 200μ δεν κατάφερε να επαναλάβει τον θρίαμβο των 100μ, αλλά σε εκείνον τον τελικό η Γκάμπι Τόμας ήταν ανώτερη.
