Μόνο συγκίνηση θα μπορούσε να προκαλέσει η ιστορία του Καναδού Μαξ Πάροτ, ο οποίος για να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου έπρεπε να δώσει έναν διαφορετικό αγώνα…αυτόν της ζωής.
Ο Μαξ Πάροτ γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου του 1994 σε μια χιονοδρομική περιοχή κοντά στην ιστορική πόλη του Κεμπέτ από γονείς με έντονο αθλητικό ενδιαφέρον, καθώς ο πατέρας του, Αλέιν Πάροτ, ήταν αθλητής του αλπικού σκι και πρωταθλητής του θαλάσσιου σκι του καναδικού τουρνουά. Στην ηλικία των 3 ξεκίνησε μαθήματα σκι και στα 9 του ανακάλυψε το σνόουμπορτ, που έμελλε να τον αναδείξει κορυφαίο στον κόσμο. Δεν είναι μόνο τα μετάλλια που τον κάνουν να ξεχωρίζει στο άθλημα, αλλά έχει αφήσει το στίγμα του στην ιστορία με τις καινοτόμες εμφανίσεις του στο σλοπστάιλ.
Το 2013 στους αγώνες X Games έγινε ο πρώτος αθλητής που πραγματοποίησε τον οπίσθιο τριπλό φελλό, ενώ το 2014 ήταν ο πρώτος που προσγειώθηκε μετά από συνεχόμενα τριπλά άλματα. Τον Απρίλιο του 2015, ο Πάροτ εξέπληξε τους πάντες με την πρώτη εκτέλεση στην ιστορία του τετραπλού cab underflip 1620 και το 2016 εισήγαγε στους διαγωνισμούς το τριπλό cab 1800 cork.
Το 2018 θα μπορούσε να πει κανείς ότι θα ήταν μια καλή χρονιά για τον Καναδό αθλητή του σνόουμπορτ, καθώς κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Πιόντσανγκ, όμως η ζωή του τα έφερε αλλιώς. Στις 17 Ιανουαρίου του 2019 ο Πάροτ ανακοίνωσε ότι τον Δεκέμβριο του 2018 διαγνώστηκε με το λέμφωμα του Χότζκιν, μια ασθένεια που προσβάλλει τις ηλικίες μεταξύ των 20-40, και ότι έπρεπε να ξεκινήσει άμεσα χημειοθεραπείες που θα διαρκούσαν έξι μήνες. Στις αρχές Ιουλίου του ίδιου έτους έκανε γνωστό ότι βγήκε νικητής από αυτήν την μάχη και χωρίς να χάνει χρόνο ξεκίνησε προπονήσεις για να βρει την φυσική κατάσταση που είχε χάσει λόγω των θεραπειών του. Στις 31 Αυγούστου, σχεδόν δυο μήνες μετά το τέλος των χημειοθεραπειών του, συμμετείχε στο X Games της Νορβηγίας, που διοργανώνεται από το ESPN και αναδείχθηκε νικητής του αγώνα.
O Πάροτ μετά την τεράστια αυτή νίκη δήλωσε ότι: «Το να παρατήσω το σνόουμπορτ δεν ήταν ποτέ επιλογή. Η σκέψη και μόνο ότι μπορούσα να επιδιώξω να συμμετάσχω στους τρίτους μου Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν ένα τεράστιο κίνητρο για μένα που με βοηθούσε να αναρρώσω. Για να επανέλθω στην αρχική μου κατάσταση χρειάστηκε πολύ σκληρή δουλειά. Οι χημειοθεραπείες σε πηγαίνουν στο σημείο 0. Έχασα του μύες μου, την φυσική μου κατάσταση και την ενέργειά μου, οπότε έπρεπε να ξεκινήσω και πάλι από την αρχή».
Φέτος στο Πεκίνο πέτυχε αυτό που ονειρεύεται κάθε αθλητής, να ανέβει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου των Ολυμπιακών Αγώνων. Όπως το 2018, έτσι και το 2022 αγωνίστηκε στο σλοπστάιλ και συγκεντρώνοντας 90.96 βαθμούς κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, αφήνοντας πίσω του τον Κινέζο Σου Γιμίνγκ με 88.70 βαθμούς και τον Καναδό Μαρκ Μακμόρις με 88.53 βαθμούς. Μετά το τέλος του αγώνα είπε χαρακτηριστικά ότι: «Αυτή η νίκη δείχνει ότι όλα είναι δυνατά να συμβούν. Πριν τρία χρόνια ήμουν ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου αδύναμος να κάνω το οτιδήποτε. Σήμερα είμαι ένας χρυσός Ολυμπιονίκης και έδωσα τον μεγαλύτερο αγώνα της ζωής μου. Ο καρκίνος άλλαξε τα πάντα στην ζωή μου. Την αντικρίζω διαφορετικά και το ίδιο συμβαίνει και με τον αθλητισμό. Κάθε φορά που φοράω την σανίδα μου, το χαμόγελο μου είναι δυο φορές μεγαλύτερο από ότι στο παρελθόν και αυτό με βοήθησε στις προπονήσεις μου».
