Κάθε απόγευμα, αποχωρώντας από τα γραφεία της ομοσπονδίας και δρασκελίζοντάς την κεντρική έξοδο, η πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ ξεσκονίζεται. Με σοβαρό ύφος, αγέλαστη, στρέφει πάντα λίγο πριν μπει στο αυτοκίνητο το βλέμμα της στον τρίτο όροφο του κτιρίου της Συγγρού! Τις τελευταίες ημέρες στο χείλι της σκάει αμυδρά ένα χαμόγελο!
του Θοδωρή Σαλαντή
Έμπλεξε ή έμπλεξαν! Πραγματικά την χαίρομαι τη Σοφία Σακοράφα! Με ζηλευτούς ελιγμούς αρχίζει να ξεπερνά σκοπέλους που φάνταζαν ανυπέρβλητοι και να διαμορφώνει μια προσωπική πολιτική στα μεγάλα και κρίσιμα ζητήματα που ανακύπτουν! Αντί να αμυνθεί επιτίθεται και το ισοζύγιο των τριών πρώτων μηνών θητείας την βρίσκει νικήτρια. Στα σημεία; Έστω! Ποιος όμως περίμενε την ημέρα που αναλάμβανε την ηγεσία του ΣΕΓΑΣ, ότι θα είχε στο …ένα πόδι παλιά και προβεβλημένα στελέχη, ενώ ταυτόχρονα θα αποκήρυσσε τόσο πρόωρα την 25ετή διακυβέρνηση που προηγήθηκε;
Ώρες ώρες παραδίδει, δωρεάν, μαθήματα πολιτικής στο ΣΕΓΑΣ όπου και προεδρεύει. Φυσικά και κάνει λάθη, εξυπακούεται ότι θα οδηγηθεί σε σφάλματα, διαθέτει όμως μία πρωτοφανή ικανότητα στην διαχείριση κρίσεων. Και την χαίρομαι ακριβώς διότι αποδεικνύει ότι δεν είναι δέσμια αγκυλώσεων και στρεβλώσεων με ότι αυτές υποκρύπτουν. Θέλει να χαράξει τη δική της γραμμή και δείχνει αποφασισμένη να δείξει την πόρτα της εξόδου σε όποιον δεν την ακολουθήσει.
Ουδείς αυτή τη χρονική στιγμή έχει τη δυνατότητα ή την ικανότητα να εκφράσει διαφορετική άποψη από την Σακοράφα. Την παντοδυναμία της την επιβάλει με μία φράση: «Εγώ είμαι υπεύθυνη για ότι γίνεται από την 31η Μαρτίου και μετά, μέχρι τότε ήταν άλλοι». Αυτό φυσικά αφορά στους συμβούλους της πλειοψηφίας διότι η μειοψηφία είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Της έχω ασκήσει κριτική, σε υπερβολικό βαθμό! Λογικό και επόμενο εφόσον σε όλη την προεκλογική περίοδο εμφανιζόταν καθοδηγούμενη και ως συνέχεια της ηγετικής ομάδας του ΣΕΓΑΣ την τελευταία εικοσιπενταετία. Εικόνα χρήσιμη και απαραίτητη για την ίδια έως ότου εκλέχθηκε πρόεδρος με οριακή πλειοψηφία. Αφού πήρε αυτό που ήθελε, τώρα αποφάσισε να χαράξει το δικό της δρόμο. Και από ότι δείχνει δεν θα μοιράσει συγχωροχάρτια για όσα προηγήθηκαν.
Το σφάλμα που κάνει η Σακοράφα αυτό το πρώτο διάστημα της προεδρίας της, είναι ότι μετρά λάθος τα κεφάλια. Αντιμετωπίζει το Διοικητικό Συμβούλιο με τη λογική του 11-10! Εγώ θα το έβλεπα αλλιώς. 15 νέοι, 5 παλιοί!Και θα έψαχνα τη σύνθεση… Μήπως όμως το λάθος αυτό δεν το κάνει μόνο η ίδια;
Η νέα πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ δεν έχει να χάσει κάτι. Όλοι οι άλλοι έχουν! Άλλος περισσότερα, άλλος λιγότερα. Δεν ξέρω αν έχει στο μυαλό της να είναι πρόεδρος αυτή την θητεία και την επόμενη να παραδώσει σε κάποιον άλλον ή χάσει στις εκλογές όταν αυτές γίνουν. Ξέρω όμως ότι θα σημαδέψει σε αυτή τη θητεία τις εξελίξεις στην ομοσπονδία για την επόμενη δεκαετία.
Οι εκλογές του ΣΕΓΑΣ δεν έβγαλαν μόνο τη Σακοράφα πρόεδρο. Εξέλεξαν ειδικά από την πλευρά της Αναγέννησης, σοβαρά πρόσωπα με εξαιρετικό παρελθόν αλλά και κυρίως λαμπρό μέλλον στον αθλητισμό στίβου. Δεν μπορεί όλο αυτό το έμψυχο δυναμικό, που θα αποτελέσει το διοικητικό αύριο, να παραμένει ανενεργό επειδή αυτό επιθυμούν προφανώς όσοι έχουν συμφέροντα και επηρεάζουν τη Σοφία Σακοράφα.
Εγώ θα χαρώ έναν ΣΕΓΑΣ που είτε έχει πρόεδρο την Σακοράφα, είτε είχε την Κελεσίδου, θα αντιμετωπίσει ενωτικά την πορεία για το αύριο. Οι αποκλεισμοί δεν εξυπηρετούν κανέναν. Αν ήμουν εγώ πρόεδρος, φυσικά και θα καλούσα όλα τα μέλη της Διοίκησης και θα τους παρουσίαζα για παράδειγμα τα οικονομικά στοιχεία του Μαραθωνίου. Συμβάσεις, χρέη, άσπρα και μαύρα! Θα ζητούσα την βοήθεια όλων. Και αν δεν έβρισκα τα σημεία σύγκλισης, μπορεί και να πήγαινα σε εκλογές! Μήπως όμως το κάνει; Άρα μήπως θα πρέπει και η Αναγέννηση να προετοιμαστεί σε μία νέα πολιτική;
Θυμάμαι στην προεκλογική περίοδο την ομάδα της απελθούσας διοίκησης να έχει πάει απέναντι και να υβρίζει ουσιαστικά ένα πολύ δυνατό στέλεχος του ελληνικού στίβου. Τον Γιάννη Νικολάου, στενό συνεργάτη και δεξί χέρι σε ζητήματα επικοινωνίας του προέδρου της Παγκόσμιου Ομοσπονδίας Σεμπάστιαν Κόου. Μπορώ να γνωρίζω ότι η νέα πρόεδρος έχει τελείως διαφορετικές απόψεις για την αναγκαιότητα και την ικανότητα του καθενός και δεν αποκλείει δρόμους που θα φανούν χρήσιμοι για τον ελληνικό στίβο.
Σε πρόσφατη ιδιωτική συνομιλία που είχα μαζί της στην Πάτρα μου τόνισε με στόμφο. «Μήπως νομίζεις ότι εγώ ήρθα στο ΣΕΓΑΣ για να ταυτιστώ με καταστάσεις που δεν συμφωνώ ή να χαλάσω την εικόνα μου και την υστεροφημία μου; Δεν παίζω!»
Είμαι βέβαιος ότι δεν παίζει κανείς με όλα αυτά! Εκτιμώ ότι όλοι θέλουν να βοηθήσουν το στίβο! Άρα το πραγματικό παιχνίδι μόλις ξεκινάει… Και εκείνες που θα πρέπει να αρχίσουν να τρέμουν, είναι οι ομάδες που έχουν διαμορφωθεί και έχουν ως στόχο υπεράσπιση προσωπικών συμφερόντων…
Για πάμε λοιπόν …
