Connect with us

EDITORIAL

Η γυμναστική επιστρέφει

Published

on

Η γυμναστική είναι το 3ο πιο δημοφιλές άθλημα (πίσω από στίβο και κολύμβηση) των Ολυμπιακών Αγώνων. Η Ελλάδα έχει παράδοση στο άθλημα αυτό και από ότι φάνηκε στο πρόσφατο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, οι προοπτικές για το μέλλον είναι καλές. Άλλωστε η παρουσία των Ελλήνων αθλητών κρίθηκε αρκετά ικανοποιητική.

του Νίκου Κούδα
[email protected]
follow me @nkoudas

Με κορυφαία στιγμή την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου από τον Λευτέρη Κοσμίδη στον τελικό του εδάφους (όπου συγκέντρωσε 15,533 βαθμούς, παρουσιάζοντας πρόγραμμα με συντελεστή δυσκολίας 6,60), η Εθνική μας ομάδα έδειξε πολύ καλά στοιχεία παρά τις ατυχίες λόγω τραυματισμών που την ταλάνισαν, τόσο πριν, όσο και κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης. Οι Έλληνες αθλητές άφησαν έτσι πολλά περιθώρια αισιοδοξίας ενόψει του παγκόσμιου πρωταθλήματος της κινεζικής πόλης Νανίνγκ, τον ερχόμενο Οκτώβριο.
Το ασημένιο μετάλλιο του Κοσμίδη ήταν το 5ο που κατακτά στον θεσμό, μετά από ένα χρυσό (2012), ένα ασημένιο (2010) και δύο χάλκινα (2007, 2009), όλα στις ασκήσεις εδάφους. Ταυτόχρονα, αυτό ήταν συνολικά το 22ο μετάλλιο της ελληνικής γυμναστικής στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ανδρών, το οποίο ευελπιστούμε να αποτελέσει την αφετηρία ενός νέου κύκλου επιτυχιών, μετά την περσινή άτυχη παρένθεση και την απουσία μεταλλίου για πρώτη χρονιά από το 2005.

Το μειονέκτημα…
Αυτή ήταν η καλύτερη δυνατή θέση για τον αθλητή του ΑΓΟ Πάτρας, με δεδομένο ότι ο χρυσός νικητής, ο Ρώσος Ντένις Αμπλιάζιν, ξεκίνησε με αβαντάζ μισού βαθμού λόγω του δυσκολότερου προγράμματός του, αλλά κυρίως λόγω της υπεροχής του στο νέο ταπί. Ως γνωστόν, από τις αρχές του 2013 υπήρξε αλλαγή στο επίσημο ταπί που χρησιμοποιείται στο αγώνισμα, με το καινούριο να είναι νέων προδιαγραφών, προσφέροντας μεγαλύτερη εκρηκτικότητα στα άλματα και το σημαντικότερο λιγότερη καταπόνηση για τη σπονδυλική στήλη των αθλητών. Δυστυχώς όμως για τη χώρα μας, τα περίπου 50.000 ευρώ που απαιτούνται για την αγορά του δεν μπορούν να διατεθούν αυτή τη στιγμή από την Ελληνική Γυμναστική Ομοσπονδία, με αποτέλεσμα οι αθλητές μας να μην προπονούνται στο ίδιο επίπεδο με τους αντιπάλους τους. Όπως τόνισε και ο προπονητής του Κοσμίδη, Γιώργος Αγγέλου, η επιτυχία του πρωταθλητή μας ήταν ένας πραγματικός άθλος, ωστόσο χωρίς το νέο ταπί οι προοπτικές για το μέλλον δεν είναι καθόλου αισιόδοξες, με τον ανταγωνισμό να κινδυνεύει να μας αφήσει σύντομα πίσω.

Οι άτυχοι
Στους υπόλοιπους αθλητές της ελληνικής αποστολής, ξεχώρισε η μεγάλη ατυχία του Βασίλη Τσολακίδη για μία ακόμη χρονιά, αφού αναγκάστηκε να αποχωρήσει λόγω του γνωστού προβλήματος με τους ιλίγγους, που τον είχε ταλαιπωρήσει και στο Ρότερνταμ. Αρκετά άτυχος στάθηκε και ο Βλάσης Μάρας, κυρίως λόγω των συνθηκών που του στέρησαν την πρόκριση στον τελικό του μονόζυγου στην ισοβαθμία. Ο αθλητής μας έδωσε κυριολεκτικά ό,τι είχε, παρότι προερχόταν από τραυματισμό, και τουλάχιστον βάσει της προσπάθειάς του άξιζε να προκριθεί στον τελικό, εκεί όπου όλα θα ξεκινούσαν από το μηδέν. Παρά την απογοήτευση, όμως, είναι δεδομένο ότι ο Μάρας χρειάζεται χρόνο, καθώς απέχει ακόμη σημαντικά από τον παλιό, καλό εαυτό του.

Το ρίσκο του Πετρούνια
Αντίθετα, ο Λευτέρης Πετρούνιας έμεινε για τρίτη σερί χρονιά 5ος στους κρίκους, παρά το γεγονός ότι ήταν σε εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση, συγκεντρώνοντας 15,600 βαθμούς (συντελεστής δυσκολίας 6,80), και μένοντας για μόλις 0,200 β. μακριά από την κορυφή. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στην αντίστοιχη περσινή διοργάνωση, στη Μόσχα, όπου είχε τερματίσει επίσης 5ος, αλλά μόλις 0,066 β. κάτω από την 1η θέση. Ο Έλληνας αθλητής έπνεε και πάλι μένεα κατά των κριτών για την αλλοπρόσαλη βαθμολογία τους, θεωρώντας ότι τον αδικούν συστηματικά στις τελευταίες διοργανώσεις και απειλώντας ακόμη και με παραίτησή του! Και πώς να μην αισθάνεται έτσι άλλωστε, από τη στιγμή που υπάρχει μία τόσο κραυγαλέα αναντιστοιχία ανάμεσα στην ευρωπαϊκή και την παγκόσμια κατάταξη του αθλητή, στην οποία είναι το νούμερο 1 εδώ και δύο χρόνια! Φαίνεται ότι ο Πετρούνιας πληρώνει το υψηλού ρίσκου πρόγραμμά του, το οποίο είναι τόσο δύσκολο στη σύλληψή του, που οποιαδήποτε μικροατέλεια στην εκτέλεση επιδέχεται παρερμηνειών και εύκολων μειώσεων στη βαθμολόγηση από τους κριτές. Πάντως το χειρότερο δεν είναι η απώλεια ενός ακόμη μεταλλίου, αλλά ο κίνδυνος της παγίωσης ενός αισθήματος αδικίας στην ψυχή του αθλητή, το οποίο θα επηρεάζει κάθε προσπάθειά του από εδώ και στο εξής.
Τέλος, οι «Βενιαμίν» της ομάδας, ο 21χρονος Νίκος Ηλιόπουλος και ο 17χρονος Αντώνης Τανταλίδης, παρουσίασαν ένα εξαιρετικά θετικό πρόσωπο, αφήνοντας ελπιδοφόρα μηνύματα για τις επόμενες επίσημες διοργανώσεις. Με δεδομένο μάλιστα ότι μπαίνουμε σε προ-Ολυμπιακούς ρυθμούς ενόψει Ρίο, το παγκόσμιο πρωτάθλημα της Νανίνγκ θα αποτελέσει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους αθλητές μας προκειμένου να αποδείξουν ότι διαθέτουν το απαραίτητο ταλέντο για να διακριθούν.

Οι απόψεις - editorial που δημοσιεύονται στο Sportsfeed απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Sportsfeed το οποίο τηρεί πιστά τις αρχές της ελευθεροτυπίας: Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης. Copyright © 2022 Sportsfeed.gr

*/