Στην Ελλάδα είναι το αγαπημένο χόμπι η – εύκολα και χωρίς επιχειρήματα – απαξίωση ανθρώπων που βρίσκονται στο επίκεντρο γεγονότων, ειδικά όταν δεν έρχεται μια προσδοκόμενη επιτυχία. Ο Γιόνας Κασλάουσκας το βίωσε στο πετσί του όλο αυτό το σκηνικό το 2010.
του Γιώργου Συρίδη
[email protected]
follow me @GeoS31178
Φυσικά ήταν άλλο ένα θύμα της ελληνικής ομοσπονδίας και του Γιώργου Βασιλακόπουλου. Στον Λιθουανό χρεώθηκε ο πρόωρος αποκλεισμός από το Μουντομπάσκετ της Τουρκίας τρία χρόνια πριν. Ο Κασλάουσκας ήταν υπεύθυνος κατά τους “σοφούς” του ελληνικού μπάσκετ. Όχι, τότε δεν έφταιξε το πολεμικό κλίμα των οπαδικών μέσων ενημέρωσης που ασχολούνταν με την μεταπήδηση του Βασίλη Σπανούλη από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό. Όχι, τότε δεν έφταιξε ότι η Εθνική ομάδα πήγε στην Τουρκία απροστάτευτη και με παίκτες τιμωρημένους και είχε χάσει την ηρεμία της από το ξύλο με τη Σερβία στο τουρνουά “Ακρόπολις”. Ο Κασλάουσκας έφταιγε, γιατί κατά τους “σοφούς” του μπάσκετ “έχασε τα αποδυτήρια”. Στην ουσία ήταν άλλο ένα εύκολο θύμα, όπως το ίδιο ήταν και ο Ηλίας Ζούρος και το ίδιο θα είναι και ο Αντρέα Τρινκιέρι.
Ο Κασλάουσκας, όμως, για όσους το έχουν ξεχάσει, έναν χρόνο πριν οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, παίζοντας χωρίς τον Δημήτρη Διαμαντίδη και βάζοντας τον Νικ Καλάθη σε συγκεκριμένο ρόλο, ίσως πιο πριν και από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Επιλέχθηκε από την ομοσπονδία γιατί είχε επιδείξει έργο στο παρελθόν στις ομάδες που εργάστηκε και είχε και αποτελέσματα.
Ο Κασλάουσκας για όσους το έχουν ξεχάσει ήταν ο δημιουργός της Ζαλγκίρις που κέρδισε το κύπελλο Σαπόρτα το 1998 και την Ευρωλίγκα το 1999, παίζοντας μπάσκετ μιας άλλης εποχής.
Ο Κασλάουσκας ήταν αυτός που κατάφερε με πιτσιρίκια ουσιαστικά να κάνει τον Ολυμπιακό και πάλι ανταγωνιστικό απέναντι στον Παναθηναϊκό, ήταν αυτός με τον οποίο ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης, από τις πιο δύσκολες περιπτώσεις παικτών, έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ της ζωής του με τον Λιθουανό.
Ο Κασλάουσκας ήταν ο δημιουργός της εξαιρετικής ομάδας της ΤΣΣΚΑ που το 2012 έχασε απρόσμενα τον τελικό της Ευρωλίγκας από τον Ολυμπιακό. Ναι, ήταν και δικό του λάθος η απώλεια αυτή, αλλά ουδείς μπορεί να διαγράψει τα όσα έκανε.
Αυτός ο Κασλάουσκας, ο φιλέλληνας Κασλάουσκας, που είχε αγοράσει σπίτι στην Ελλάδα και αγάπησε και δέθηκε με τη χώρα μας, έφυγε με τη στάμπα του αποτυχημένου και αύριο ετοιμάζεται να μπει σε ένα κλειστό κλαμπ προπονητών που έχουν κερδίσει και την Ευρωλίγκα και το Ευρωμπάσκετ. Κατάφερε να φτάσει ως εδώ γιατί διαχειρίστηκε σωστά την ομάδα του. Ήξερε τους παίκτες του, γνώριζε άριστα πως να διαχειριστεί τους χαρακτήρες και τις ιδιαίτερες προσωπικότητες. Πώς να κάνει τον Λίνας Κλέιζα να παίζει και να είναι χαρούμενος, παίρνοντας μόλις 6-7 σουτ σε κάθε ματς, πως τον ρολίστα Σεϊμπούτις τον μετέτρεψε σε πρωταγωνιστή και πως στην ουσία με έναν πλέι μέικερ (Καλνιέτις) έφτασε να διεκδικεί το πρωτάθλημα Ευρώπης. Ουδείς πίστευε ότι οι Λιθουανοί θα έφταναν εδώ, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ομάδα του Κασλάουσκας έχτισε χαρακτήρα στη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ, κέρδισε δίκαια, εύκολα και καθαρά τα δύο νοκ άουτ παιχνίδια και ετοιμάζεται για τον Πάρκερ.
Μπορεί να μην είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου, σίγουρα, όμως πρόκειται για μια σπουδαία, ξεχωριστή προσωπικότητα του μπάσκετ και σίγουρα αξίζει την κορυφή της Ευρώπης
