Ο σημερινός τελικός στην Stozice Arena ξεκινάει και τα βλέμματα θα είναι στραμμένα σε έναν παίκτη περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. Τόνι Πάρκερ λέγεται αυτός ο παίκτης. Δεν θα έχει τα βλέμματα μόνο των αντιπάλων που θα κληθούν από την Λιθουανία να τον αντιμετωπίσουν, αλλά και όλων των Γάλλων, όλων των μπασκετόφιλων.
του Γιώργου Συρίδη
[email protected]
follow me @GeoS31178
Επειδή, όμως, ποτέ ένας δεν κέρδισε τους πολλούς μόνος του, η Γαλλία για να φτάσει εκεί που δεν έχει φτάσει ποτέ, στην κορυφή της Ευρώπης, θα πρέπει οι συμπαίκτες του κορυφαίου πλέι μέικερ στον κόσμο να δώσουν βοήθειες.
Ο Πάρκερ δεν κέρδισε μόνος του τους Ισπανούς. Πήρε βοήθειες από εκεί που δεν το περίμενε κανείς. Ο Αντουάν Ντιό έβαλε δύο σερί τρίποντα και 4/4 βολές στο φινάλε, ο Φλοράν Πιετρούς έπαιζε άμυνα για… δύο, ο Ντε Κολό έβαλε κρίσιμα σουτ, ο Αζινκά περιόρισε την δράση του Γκαζόλ.
Σήμερα θα πρέπει όλα αυτά τα… μικρά πράγματα του μπάσκετ να κάνουν τέλεια οι Γάλλοι απέναντι σε μια ομάδα που έχει βρει εξαιρετικό ρυθμό, που έχει βάθος πάγκου και έναν προπονητή που γνωρίζει πολύ καλά τι εστί τελικός και διαχειρίζεται άριστα το υλικό πο έχει στα χέρια του.
Σε έναν τελικό κορυφαίας διοργάνωσης συνήθως άλλοι παίκτες από αυτούς που όλος ο κόσμος περιμένει, κρίνουν την έκβασή του
Η Λιθουανία δεν είναι ομάδα του ενός, αλλά ομάδα των πολλών. Ομάδα του Καλνιέτις, του μοναδικού πλέι μέικερ που πήγε ως ένας επιπόλαιος παίκτης στο Ευρωμπάσκετ και μετατράπηκε στον πιο ώριμο της ομάδας του. Ομάδα του Κλέιζα, γιατί αυτός είναι ο σταρ, αυτός είναι ο μπροστάρης έστω κι αν δεν παίρνει πολλές προσπάθειες. Ομάδα του Σεϊμπούτις, που από… ασχημόπαπο έγινε… κύκνος μέσα στο παρκέ και δίνει λύσεις που ίσως και ο ίδιος ο Κασλάουσκας δεν περίμενε. Ομάδα του Ντάριους Λαβρίνκοβιτς, του Βαλαντσιούνας ή του Μοτιεγιούνας, παικτών που “σκεπάζουν” την ρακέτα και συχνά – πυκνά αλλοιώνουν τα σουτ των αντιπάλων από το “ζωγραφιστό”, εκεί δηλαδή όπου συνηθίζει να δρα ο Πάρκερ!
Σε έναν τελικό κορυφαίας διοργάνωσης συνήθως άλλοι παίκτες από αυτούς που όλος ο κόσμος περιμένει, κρίνουν την έκβασή του. Τέτοιους έχει και η Λιθουανία και η Γαλλία, γι’ αυτό και είναι από τους πιο αμφίρροπους τελικούς στην ιστορία του Ευρωμπάσκετ.
Πριν τον αγώνα, οι Λιθουανοί φαίνονται πιο “γεμάτοι”, πιο έτοιμοι, πιο ξεκούραστοι από τους Γάλλους. Ήρθαν… ατσαλάκωτοι στον τελικό αφού κέρδισαν διά περιπάτου Ιταλούς και Κροάτες. Αντιθέτως, οι Γάλλοι άφησαν την… ψυχή τους προχθές στο παρκέ κόντρα στους Ισπανούς, έδειξαν όμως ότι το τομάρι τους κοστίζει πολύ ακριβά και δεν πρόκειται να το πουλήσουν εύκολα.
Ο Κασλάουσκας είναι δεδομένο ότι θα χρησιμοποιήσει σύνθετες άμυνες πάνω στον Πάρκερ, για να τον περιορίσει. Δεν εξουδετερώνεται ο Γάλλος, μόνο περιορίζεται. Εφόσον ελέγξει τα ριμπάουντ εκεί όπου η Λιθουανία έχει θεωρητικά το πλεονέκτημα με την παρουσία περισσότερων και ικανότερων παικτών, θα έχει τον πρώτο λόγο.
Από την άλλη πλευρά, ο Βενσάν Κολέ σε… συνεργασία με τον Τόνι Πάρκερ, είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιήσει ξανά κάποιας μορφής άμυνα ζώνης, σαν αυτή που οδήγησε τους Ισπανούς στον ημιτελικό να έχουν 1/15 σουτ εντός παιδιάς στην τρίτη περίοδο. Κάπως έτσι γύρισε το ματς για τους τρικολόρ, όμως άλλο Λιθουανία, άλλο Ισπανία φέτος.
