Η πολιτική της Πόρτο στο μεταγραφικό παζάρι αποτελεί εδώ και χρόνια το παράδειγμα προς μίμηση για κάθε μικρομεσαίο ευρωπαϊκό κλαμπ του ποδοσφαίρου.
του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Ο Πίντο Ντα Κόστα έχει απασχολήσει τα MME με σκάνδαλα για την προσωπική ζωή του, αλλά και για τη θεωρία του γύρω από το ποδόσφαιρο, μιας και στο παρελθόν αποδείχθηκε θιασώτης του Μακιαβέλι και της ρήσης του «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Στην Πορτογαλία, άλλωστε, ο Ντα Κόστα είναι ηγεμόνας! Όπως και ο τίτλος του βιβλίου που έκανε πασίγνωστο τον Ιταλό συγγραφέα.
Για τις δωροδοκίες, βέβαια, ο Ντα Κόστα δέχθηκε τα πυρά. Πλήρωσε το κόστος, έστω και μικρό σε σύγκριση με τις ενέργειές του. Είχε, άλλωστε, πλούσιο ρεπερτόριο! Η αποστολή γυναικών στα ξενοδοχεία των διαιτητών αποτελούσαν την αγαπημένη συνήθειά του! Ποιος θα έκλεινε την πόρτα σε μία καλλονή που ερχόταν συστημένη και… δωρεάν; Όχι, πάντως, ένας διαιτητής που σέβεται τον εαυτό του. Το μεγάλο ατού του Πορτογάλου παράγοντα, ωστόσο, αποδείχθηκε πως ήταν η διορατικότητα και η ικανότητα να στελεχώσει ένα εξαιρετικό τμήμα σκάουτινγκ, από το οποίο έβγαλε αμύθητα ποσά χωρίς να αποδομήσει αγωνιστικά την Πόρτο.
Από την περήφανη πώληση του Ζλάτκο Ζάχοβιτς στον Ολυμπιακό έναντι 2,5 δις. δρχ. για να μην πάει ο Σλοβένος στη Βαλένθια, έως τη μετακίνηση του Ζοάο Μουτίνιο στη Μονακό, ο Ντα Κόστα έχει βαρεθεί να μετράει ευρουλάκια! Με τους Έλληνες παράγοντες να τον μνημονεύουν συχνά – πυκνά και να τον… ζηλεύουν συχνότερα! Μέχρι που εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο Βαγγέλης Μαρινάκης.
Βραβείο μάνατζμεντ
Το ελληνικό ποδόσφαιρο ζούσε ανέκαθεν κάτω από τη φοβέρα των οπαδών να μην πουλήσει η ομάδα τους κάποιον παίκτη. Ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε σπάσει το ταμπού, αλλά επί της ουσίας ο Μαρινάκης κατάφερε να γίνει η μικρογραφία του Ντα Κόστα και να επιτύχει ορισμένα εκπληκτικά deals που θα ζήλευε ακόμα και ο ιδιοκτήτης της Πόρτο. Από τον Άλμπερτ Ριέρα έως και τον… μετέωρο Ράφικ Τζιμπούρ, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού διεκδικεί με αξιώσεις το βραβείο του κορυφαίου μάνατζερ στη Σούπερ Λίγκα.
Για τον Ισπανό μεσοεπιθετικό της Λϊβερπουλ δαπάνησε το καλοκαίρι του 2010 περίπου 3,7 εκατ. ευρώ. Χρήματα που φάνηκαν πολλά με βάση την παρουσία του Ριεέρα στον Ολυμπιακό τον ένα και μοναδικό χρόνο που έμεινε στον Πειραιά. Πρωτάρης ήταν ο Μαρινάκης και προφανώς χρειαζόταν φροντιστήριο. Αλλά μάθαινε γρήγορα! Κι έτσι, ένα χρόνο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2011 έδωσε τον Ριέρα στη Γαλατά Σαράι και, μάλιστα, με κέρδος. Στα 4,2 εκατ. ευρώ πήγε η μεταγραφή του Ισπανού σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των Τούρκων και τα χαμόγελα των Ελλήνων.
Τριπλασιασμός με Μιραλάς
Είχε προηγηθεί μερικούς μήνες νωρίτερα η ενεργοποίηση της οψιόν για την αγορά του Κέβιν Μιραλάς. Στο ταμείο της Σεντ Ετιέν μπήκαν γύρω στα 2,53 εκατ. ευρώ. Πολλά λεφτά στην αρχή της οικονομικής κρίσης. Αλλά ο Μαρινάκης έβλεπε μπροστά. Το καλοκαίρι του 2012 η Έβερτον του έδωσε 6,5 εκατ. ευρώ για τον Βέλγο επιθετικό, ο οποίος αναγεννήθηκε στον Πειραιά και έφερε τριπλάσια έσοδα από τα έξοδα απόκτησής του.
Το επόμενο κόλπο που έκαναν οι «ερυθρόλευκοι» είχε το όνομα Ιβάν Μαρκάνο. Αν και ουδέποτε αγόρασαν τον Ισπανό μπακ, στην πιάτσα των ατζέντηδων συζητούν για ένα ποσό 300.000 που μπήκε στο ταμείο του Ολυμπιακού για να αποσυρθεί από το δικαίωμα προτίμησης που είχε απέναντι στη Βιγιαρεάλ. Η πληροφορία, βέβαια, δεν επιβεβαιώθηκε αλλά οι «ερυθρόλευκοι» αποχώρησαν πολύ εύκολα από τη διεκδίκηση του βασικότατου αμυντικού. Το ίδιο ποσό, βέβαια, φέρεται να πλήρωσε ο Ολυμπιακός σαν ενοίκιο, αλλά ενδεχομένως και να μην το έδωσε…
Πέτυχε με Αμπντούν, αλλά όχι με Τζιμπούρ
Εξαιρετικά κερδοφόρο ήταν για τον Ολυμπιακό και η συμφωνία με τον Τζαμέλ Αμπντούν. Ελεύθερο τον πήρε ο Ολυμπιακός από την Καβάλα, αν και ο μύθος αναφέρει ότι ένα μικρό ποσό έφτασε μέσω ατζέντη στον… Μάκη Ψωμιάδη. Ο Αλγερινός πουλήθηκε προ 15 ημερών στη Νότιγχαμ Φόρεστ έναντι 1,8 εκατ. ευρώ.
Ανάλογα κέρδη προσδοκούν οι «ερυθρόλευκοι» και από τον Ράφικ Τζιμπούρ! Ελεύθερο τον βρήκαν στη διάβα τους και ο Βαγγέλης Μαρινάκης πήγε κόντρα σε όλους τους συνεργάτες του που του έλεγαν να μην ασχοληθεί με τον «τρομοκράτη». Παρά τη σύγχυση με το συμβόλαιο του παίκτη, οι απαιτήσεις του Ολυμπιακού παραμένουν ακλόνητες στο 1,8 εκατ. ευρώ.
Ακόμα ψηλότερα κοστολογεί ο πρόεδρος της πειραϊκής ΠΑΕ τον Χοσέ Χολέμπας. Από την Μπεσίκτας οι «ερυθρόλευκοι» ζήτησαν ακατέβατα 2,5 εκατ. ευρώ! Ο «Ο Γερμανός» είχε κοστίσει 500.000 ευρώ σε δύο δόσεις, απλά και μόνο για το χατίρι του Έβαλντ Λίνεν!
Περιμένουν Μασάντο και Μανωλά!
Τα δώρα της ΑΕΚ είχαν και συνέχεια. Όπως έχασαν οι «κιτρινόμαυροι» τον Τζιμπούρ, έτσι είδαν και τον Κώστα Μανωλά να κατηφορίζει στο Λιμάνι, να ζητάει σπίτι στο… Χατζηκυριάκειο και εν τέλει να υπογράφει στον Ολυμπιακό, τον οποίο απέρριπτε κάθε τρεις και λίγο, ο θείος του, ο Στέλιος.
Στον τιμοκατάλογο για τον διεθνή αμυντικό αναγράφεται το ποσό των 5 εκατ. ευρώ ως ποσό εκκίνησης! Τρελά κέρδη, δηλαδή, σε σύγκριση με μηδενικό κόστος. Στη σειρά του περιμένει και ο Πάολο Μασάντο! Ο Πορτογάλος κόστισε περίπου 2,2 εκατ. ευρώ, αλλά τον Γενάρη έφτασε προφορική πρόταση ύψους 5,4 εκατ. ευρώ από τη Λοκομοτίβ Μόσχας! Μέχρι να τη στείλουν γραπτώς οι Ρώσοι, ο Σλάβεν Μπίλιτς αποχώρησε και έτσι ο Μασάντο έμεινε στον Ολυμπιακό.
Η σούμα
Τα κέρδη του Ολυμπιακού από τις πωλήσεις είναι σημαντικά και πρωτόγνωρα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Συνολικά οι «ερυθρόλευκοι» έβγαλαν έως τώρα 6,7 εκατ. ευρώ! Μιλάμε για καθαρό κέρδος από τρεις παίκτες: τον Ριέρα, τον Μιραλάς και τον Αμπντούν. Αν προσθέσουμε και τα 800.000 από την πώληση του Βασίλη Τοροσίδη, τότε πάμε στα 7,5 εκατ. ευρώ έσοδα από πωλήσεις μέσα σε δύο χρόνια!
Αφήνουμε εκτός σούμας τη φημολογία για τα 300.000 του Μαρκάνο, ενώ προσπερνάμε τα διαφαινόμενα deals με τον Μασάντο και τον Χολέμπας που μπορεί να τους βρει σε άλλες ομάδες η έναρξη της σεζόν! Και φυσικά αγνοούμε τον Τζιμπούρ, διότι με τον Αλγερινό ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει… Ούτε καν ο ίδιος.
Με απλά μαθηματικά εάν ολοκληρωθούν και οι τρεις συμφωνίες, ο Ολυμπιακός μπορεί να φτάσει στο ιλιγγιώδες ποσό, για τα ελληνικά δεδομένα πάντα, των 15 εκατ. ευρώ! Μιλάμε για κέρδος μέσα σε τρία χρόνια! Απλά μαθήματα μάνατζμεντ!
Μπελάς οι «πλάβι»
Φυσικά υπήρξαν και περιπτώσεις από τις οποίες έχασε ο Ολυμπιακός. Ο Κρίστιαν Νέμεθ κόστισε περίπου 800.000 ευρώ, απλά και μόνο για να μην πάει στον Παναθηναϊκό. Αλλά λογικά θα ρεφάρει ο Μαρινάκης από την πώληση του Μπάλας Μέγερι, του άλλου Μαγυάρου που αποκτήθηκε από το ίδιο κανάλι και κόστισε μόλις 200.000 ευρώ.
Ο Λιούμπομιρ Φέισα φέρεται να κόστισε 2 εκατ. ευρώ, αλλά αν μείνει υγιής θα φέρει σίγουρα υψηλότερη πρόταση επειδή οι Σέρβοι τον έχουν σε εκτίμηση και είναι καλά δικτυωμένοι. Ζημιωμένος εμφανίζεται ο Ολυμπιακός και από τις μεταγραφές των Γκρμπιτς και Κατάι, των δύο παικτών που του πρότεινε ανεπιφύλακτα ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς, αλλά ουδέποτε δικαίωσαν τις προσδοκίες. Κάποιοι ανεβάζουν το κόστος των συγκεκριμένων μεταγραφών στο 1,8 εκατ., άλλοι απλά στα 300.000 συνολικά και για τους δύο!
Ρίσκο οι Έλληνες
Υψηλότερο κίνδυνο αποτυχίας έχουν οι ελληνικές επενδύσεις του Ολυμπιακού. Ο Βασίλης Καραγκούνης, ο Ανδρέας Τάτος και ο Θανάσης Παπάζογλου δεν δικαίωσαν ακόμα τον θόρυβο της μεταγραφής τους. Ο Ρόι Κάρολ έβγαλε τα 100.000 που κόστισε για τη μεταγραφή του από τον ΟΦΗ, ενώ το ίδιο συνέβη με τον Γιάννη Μανιάτη και τον Δημήτρη Σιόβα, τους δύο πρώην παίκτες του Πανιωνίου που κόστισαν συνολικά 900.000 ευρώ. Άλλα 400.000 ευρώ φέρεται να πήγε η απόκτηση του Ανδρέα Σάμαρη, όπως κι εκείνη του Παναγιώτη Βλαχοδήμου στα 200.000 ευρώ του Τόμας Ντε Βινσέντι και στα 300.000 του Μάικλ Ολαϊτάν. Η απόσβεση όλων μπορεί να γίνει με την πώληση ενός εξ αυτών. Για τον Ολαϊτάν, άλλωστε, ενδιαφέρθηκε ήδη η Βαλένθια, ο Τάτος παραμένει στο σημάδι της Μπράγκα, τον Σιόβα τον παρακολουθούν η Μπριζ και η Σταντάρ! Άρα και από τους Έλληνες υψηλού ρίσκου μπορεί να αποκομίσει κέρδη ο Ολυμπιακός, ο οποίος κατάφερε επίσης ένα καίριο πλήγμα στο πρεστίζ και στην αγωνιστική οντότητα των αντιπάλων του. Διότι ένας καλός μάνατζερ υπολογίζει και αυτές της λεπτομέρειες. Και ο Βαγγέλης Μαρινάκης αποδεικνύεται εξαιρετικός μάνατζερ
