Η επαγγελματικές μου υποχρεώσεις με έχουν φέρει στην άλλη άκρη του κόσμου για να καλύψω το παγκόσμιο πρωτάθλημα υγρού στίβου στην Γκουάνγκτζου. Δε γίνεται όμως να μην παρακολουθώ το στίβο στην Ευρώπη και ας μου αφήνει μόνο τέσσερις ώρες ύπνου την ημέρα.
τουΘανάση Νικολάου
[email protected] follow me@ThanNikolaou
Ξημερώματα Σαββάτου στη Νότια Κορέα, εντός του media village στην Γκουανγκτζού πρέπει να ήμουν ο μοναδικός ξύπνιος ένοικος που παρακολουθούσε το ευρωπαϊκό στίβου. Είδα τις προσπάθειες όλων των Ελλήνων αθλητών και αθλητριών, όμως το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είχε ο αγώνας του Χρήστου Φραντζεσκάκη.
Πριν φτάσουμε στο αργυρό μετάλλιο με το… διαστημικό ρεκόρ πρέπει να ειπωθούν κάποια πράγματα. Ο Φραντζεσκάκης είναι ένα παιδί από τα Χανιά που αγάπησε τη σφυροβολία λόγω του Κωστή Παπαμαρκάκη που μέχρι και σήμερα είναι οι προπονητής του. Οι δυο τους και αρκετοί ακόμα σφυροβόλοι στα Χανιά είναι ένα πραγματικό… Ρόκι 4. Τότε που ο ήρωας της σειράς των ταινιών πυγμαχίας, αποφάσισε να προπονηθεί σε πρωτόγονες συνθήκες στη Σιβηρία για να καταφέρει να κερδίσει έναν υπεραθλητή.
Μέχρι πέρσι, ο Φραντζεσκάκης (και οι υπόλοιποι του γκρουπ Παπαμαρκάκη) έκαναν προπονήσεις στην παραλία Κλαδισού. Κάθε πρωί πήγαιναν και έψαχναν να βρουν τη βαλδίδα που είχε καλυφθεί από την άμμο και στη συνέχεια έριχναν βολές χωρίς κλωβό. Ναι, η βασική εκπαίδευση όλων ήταν χωρίς κλωβό. Όταν το αναφέρουμε στους ξένους ανταποκριτές , δυσκολεύονται να το πιστέψουν.
Οι σφυροβόλοι του Παπαμαρκάκη, φώναξαν, διαμαρτυρήθηκαν μέχρι που χόρτασαν από υποσχέσεις και πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Ξεκίνησαν crowdfunding προσπαθώντας να συγκεντρώσουν χρήματα από δωρεές μέσω διαδικτύου. Όταν έγινε γνωστή οι προσπάθεια τους, προκειμένου να αποφύγουν το ρεζιλίκι κάποιοι, ξανφικά βρήκαν τα χρήματα. Προς τιμήν τους, οι νεαροί σφυροβόλοι επέστρεψαν τις δωρεές! Ένας συντοπίτης τους, παραχώρησε το χωράφι του και ξεκίνησαν μόνοι τους να διαμορφώνουν προπονητήριο. ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ. ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ.
Κατασκεύασαν τον κλωβό, μια υποτυπώδη αίθουσα γυμναστηρίου και τον τελευταίο χρόνο κάνουν προπονήσεις σαν… αθλητές. Βέβαια, όταν βρέχει το πεδίο βολών γίνεται βούρκος καθώς πρόκειται για χωράφι και όχι για τομέα ρίψεων. Θα το φτιάξουν και αυτό. Μόνοι τους. ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ.
Ο Φραντζεσκάκης λοιπόν, έφτιαξε προπονητήριο (μαζί με τους συναθλητές του), προπονήθηκε και το αποτέλεσμα; Πέρσι στο παγκόσμιο του Τάμπερε χωρίς προπονητήριο ακυρώθηκε γιατί δεν μπόρεσε να βγάλει τη σφύρα από τον κλωβό. Φέτος, πήρε το αργυρό με την τρίτη καλύτερη βολή όλων των εποχών στην κατηγορία των εφήβων παγκοσμίως. Για να ηττηθεί έπρεπε ο Μικάιλο Κόκαν να ρίξει τη δεύτερη καλύτερη όλων των εποχών!
Παρά την επιτυχία του, παραμένει σεμνός (από τους πιο ευγενικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει) τόσο αυτός όσο και ο προπονητής του. Απλοί άνθρωποι και όμως τόσο ξεχωριστοί. Δεν πρόκειται να πουν κακή κουβέντα για κανέναν και θα συνεχίσουν τη σκληρή δουλειά με επόμενο στόχο τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020. Bέβαια δε θα πρέπει να αδικήσουμε τους ανθρώπους του ΓΣ Ελευθέριος Βενιζέλους που είναι οι μόνοι που έχουν στηρίξει, όσο μπορούν τον Φραντζεσκάκη με τους συναθλητές του.
Ο νέος υφυπουργός αθλητισμού, έχει την ευκαιρία να γίνει ο πρώτος που θα λειτουργήσει τοπικιστικά και θα τον αποθεώσουν όλοι. Ποτέ άλλοτε δεν έχει συμβεί αυτό. Το μόνο που έχει να κάνει ο Κρητικός, Λευτέρης Αυγενάκης, είναι να πάει στα Χανιά να δει τί έχουν φτιάξει με τα χέρια τους αυτά τα παιδιά και επιτέλους η πολιτεία να πράξει το καθήκον της. Αυτό θα είναι και το μεγαλύτερο μετάλλιο για το ακούραστο Παπαμαρκάκη που είμαι σίγουρος ότι μετά θα κρατήσει αιχμάλωτο τον υφυπουργό στο μεγαλύτερο γλέντι που θα έχει γίνει ποτέ στα Χανιά.
