Τις τελευταίες μέρες εμφανίστηκαν τα ονόματα της Κατερίνας Στεφανίδη και της Άννας Ντουντουνάκη σε όλα σχεδόν τα ελληνικά ΜΜΕ, αθλητικά και μη. Η αιτία; Η (ορθή) θέση τους σχετικά με την αναγνώριση των επιτευγμάτων και την επιβράβευση των αθλητών και αθλητριών των ερασιτεχνικών αθλημάτων.
Σε λίγες μέρες, αυτό το ενδιαφέρον των ελληνικών ΜΜΕ θα χαθεί. Όπως χάθηκε λίγες εβδομάδες μετά τους Ολυμπιακούς Aγώνες του Τόκιο, για το κλάμα της Ντουντουνάκη, του Θοδωρή Ιακωβίδη και των υπολοίπων μελών της Team Hellas που επί πέντε χρόνια (τα δύο από αυτά εν μέσω πανδημίας) προσπαθούσαν να πετύχουν το στόχο τους. Να είναι μεταξύ των κορυφαίων του κόσμου.
Στα βραβεία του ΠΣΑΤ από όπου ξεκίνησε και η διαμάχη, συνειδητά δε συμμετέχω τα τελευταία χρόνια γιατί πολύ απλά τα μέλη του ΠΣΑΤ δεν ψηφίζουν τους κορυφαίους αθλητές και αθλήτριες. Ψηφίζουν το ρεπορτάζ που καλύπτουν. Είναι απόλυτα λογικό οι ρεπόρτερ του μπάσκετ (που είναι η πλειοψηφία των μελών) οι οποίοι δεν έχουν αίσθηση από Ολυμπιακούς Αγώνες και θεωρούν το ΝΒΑ άγιο δισκοπότηρο του αθλητισμού, να ψηφίζουν δύο συνεχόμενες χρονιές κορυφαίο τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Το ποιος είναι ο κορυφαίος ή η κορυφαία δεν είναι υποκειμενικό. Το χρυσό μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων είναι το υπερατού που λέγαμε μικροί. Ιδίως όταν πρόκειται για ατομικό άθλημα και έχεις περάσει το μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας σου σε εγκαταστάσεις χωρίς θέρμανση, που στάζει η οροφή τους και ο ετήσιος βιοπορισμός σου είναι το 0,1% του συνυποψήφιου σου σουπερ σταρ του ΝΒΑ.By the way που λέει και η μασονία του μπάσκετ, καλός ο Γιάννης, αλλά το πρωτάθλημα δεν το πήρε μόνος του. Θυμίζω ότι στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που όντως ήταν μόνος του, η Εθνική ολοκλήρωσε 11η πίσω απο την Τσεχία και την Πολωνία.
Αφήνουμε το μπάσκετ που είναι παιχνίδι και επιστρέφουμε στον αθλητισμό. Η Κατερίνα Στεφανίδη, η Άννα Ντουντουνάκη, ο Θοδωρής Ιακωβίδης, η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη και άλλοι πολλοί δε χρειάζεται να εκφράζουν το παράπονο τους για να κατακλύζουν τα ΜΜΕ. Ο Γιωρίκας Πιλίδης δε χρειάζεται να μπει στο Survivor για να αντιληφθεί κανεις πόσο καλός αθλητής είναι (παγκόσμιος πρωταθλητής Κ23). Γιατί η Ντουντουνάκη θα πρέπει να απαντάει αν είναι η κορυφαία ή όχι και να μην προκαλεί εντύπωση στα ΜΜΕ το γεγονός ότι έκανε 14 πανελλήνια ρεκόρ σε μια χρονιά; Ή ότι είναι η μοναδική Ελληνίδα που έχει κερδίσει χρυσό μετάλλιο στην κολύμβηση σε μεγάλη διεθνή διοργάνωση; Γιατί η κορυφαία Ελληνίδα αθλήτρια στην ιστορία όλου του ελληνικού αθλητισμού (Στεφανίδη) να γίνεται είδηση για ένα της tweet; Όλοι αυτοί που επιχείρησαν να της απαντήσουν γνωρίζουν ότι έχει κερδίσει ότι τίτλο υπάρχει διαθέσιμος (Ολυμπιακό, παγκόσμιο, ευρωπαϊκό, διαμάντι) και είναι από τις λίγες αθλήτριες παγκοσμίως που το έχουν καταφέρει;
ΥΓ1. Δεν είχα σκοπό να το κάνω, αλλά επειδή δέχομαι διαρκώς την ερώτηση γιατί δεν βραβεύτηκε το Sportsfeed για την καλυψη των Ολυμπιακών του Τόκιο και η εκπομπή Team Hellas ως κορυφαία εκπομπή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η απάντηση δυστυχώς είναι η εξής: Γιατί δεν αυτοπροταθήκαμε. Για να εκτιμηθεί η δουλειά σου, άσχετα αν σε εκθειάζουν (και σε αντιγράφουν), πρέπει να το ζητήσεις για να βραβευθείς. Αυτό λέει το πρωτόκολλο. Εμείς δε θα βραβευθούμε ποτέ.
