Μην ξεχάσω να ευχηθώ καλή χρονιά, με υγεία και δύναμη σε όλους! Το πράττω ευθύς εξ αρχής διότι είμαι εκνευρισμένος και ομολογώ ότι μπορεί να το ξεχάσω.
του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Από το πρωί ακούω ένα όνομα: «Γιάννης Κάπος». Πρόκειται για τον πρόεδρο της Επιτροπής Φιλάθλου Πνεύματος, Ηθικής και Δεοντολογίας! Μπήκα κι εγώ στη διαδικασία να τον καλέσω και να συστηθώ, για να τον ρωτήσω τι συμβαίνει με όσα καταγγέλλονται δημοσίως για την Ελληνική Γυμναστική Ομοσπονδία. Εξ αρχής διαπίστωσα ότι κάτι δεν πάει καλά διότι χρησιμοποίησε μία λέξη που ήχησε περίεργα στα αυτιά μου. «Όταν έρχεται εις γνώση μας ένα πταίσμα…», μου είπε και θέλησα να διευκρινίσω ότι δεν μιλάμε για «πταίσμα». Έξυπνος άνθρωπος, κατάλαβε το λάθος του και αναφέρθηκε σε «παράπτωμα», με τη διευκρίνιση ότι δεν είναι εισαγγελέας.
Στην πορεία της συζήτησης, όμως, αποδείχθηκε η σοφία του λαού περί γλώσσας λανθάνουσας.
Στο ερώτημα τι συμβαίνει με τις καταγγελίες, η πρώτη απάντηση ήταν ότι ανατέθηκε η υπόθεση σε εισηγητή. Όταν θέλησα να μάθω το όνομα, δέχθηκα την αποστομωτική απάντηση: «Δεν μπορώ εγώ να δίνω πληροφορίες μίας υπόθεσης τηλεφωνικά σε αγνώστους», ήταν ο αντίλογος στην επισήμανσή μου ότι ακόμα και τους εισηγητές υποθέσεων στον Άρειο Πάγο και στο Συμβούλιο της Επικρατείας μαθαίνουμε.
Η αποθέωση της Ηθικής και της Δεοντολογίας
Στην πορεία της συζήτησης και αφού κάλεσα εκ νέου όταν έκλεισε το τηλέφωνο στο ερώτημα: πότε αναθέσατε την υπόθεση και τι έχει γίνει έως τώρα, έγινα σοφότερος. Αντιλήφθηκα τι πρεσβεύει η Ηθική και η Δεοντολογία. Δεν είναι πρόβλημα αν απάντησε κάποιος σε ένα ερώτημα, αλλά η πρόδηλη προσπάθεια να καλυφθεί πίσω από αναχώματα. «Δεν μπορώ εγώ να δίνω πληροφορίες σε αγνώστους επειδή το δικό τους επαγγελματικό συμφέρον είναι να βγάλουν μία είδηση». Αυτό ήταν τελικά το πρόβλημα. Να μη βγει η είδηση. Να μην υπάρξει διαφάνεια σε όλους τους τομείς.
«Κάντε επίσημο αίτημα στην ΕΟΕ να σας απαντήσουν εκείνοι αν θέλουν. Εγώ δεν δίνω πληροφορίες», συνέχισε απτόητος.
«Κρατήστε το μυστικό σας, να ψάξω κι εγώ για τα μυστικά», ανταπάντησα.
«Με απειλείτε;», ήταν η επόμενη ερώτηση. Ο άνθρωπος, από το στόμα του οποίου βγήκε πρώτα η φράση «πταίσμα», για καταγγελίες περί σεξουαλικής παρενόχλησης ανηλίκων, επικαλέστηκε τη λέξη «απειλή» επειδή προφανώς ήθελε να φρενάρει το ρεπορτάζ. Διότι αυτό ήταν το μέλημά του.
«Ψάξτε πρώτα αν επιλήφθηκε το Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας κι έπειτα τι γίνεται με τις μηνύσεις. Μετά μπορείτε να ρωτήσετε τι γίνεται και με την καταγγελία σε εμάς», συνεχίστηκε ο διάλογος με ένταση, τουλάχιστον από την πλευρά μας. Δεν μπορούσα να αντιληφθώ πώς στο 2022, όταν όλοι επικαλούμαστε την ανάγκη για διαφάνεια, μέσα στον αθλητισμό, που έπρεπε να ‘ναι η πιο διαφανής έκφανση της ζωή μας, κάποιοι προσπαθούν να κρύψουν ακόμα και τα πιο απλά θέματα. Όπως το όνομα ενός εισηγητή για μία καταγγελία ή ημερομηνία ανάθεσης της υπόθεσης. «Κάπου τον Νοέμβριο», μας απάντησε έπειτα από πίεση και στο ερώτημα πότε θα συνεδριάσει η Επιτροπή μας είπε «γύρω στις 15 με 20 Ιανουαρίου». Ακόμα και κινητή γιορτή να ήταν, δύο εβδομάδες νωρίτερα θα γνωρίζαμε την ημερομηνία.
Εκείνο που με ενοχλεί, όμως, είναι ότι κάποιοι στην ΕΟΕ δείχνουν λες και θέλουν να περάσει στο ντούκου μία τόσο σοβαρή υπόθεση. Με καταγγελίες σε τηλεοπτικές εκπομπές υψηλής τηλεθέασης και, μάλιστα, επώνυμες. Επειδή ξέρω πολλούς από τους παλιούς παράγοντες της ολομέλειας, βάζω το χέρι μου στη φωτιά για τους περισσότερους εξ αυτών, ότι η διαφάνεια είναι τρόπος ζωής. Θεωρώ ότι ο Σπύρος Καπράλος που έχει δώσει ξεκάθαρα δείγματα γραφής και τα θέλει όλα στο φως, αποκλείεται να δεχθεί πρακτικές που παραπέμπουν σε άλλες εποχές.
Υ.Γ. Χάρηκα για τη γνωριμία! Ευτυχώς, θα μείνει στο προαναφερθέν τηλεφώνημα, διότι με «πταίσματα» δεν είναι στην αισθητική μου να ασχολούμαι…
