Στην πρόσφατη ΕΠΑΚΑΒ του ΣΕΓΑΣ παρουσιάσθηκαν στοιχεία που αφορούν την θετική πορεία της ανάπτυξης του αθλήματος.
του Πλούταρχου Σαρασλανίδη προπονητής στίβου
Στο δελτίο τύπου του ΣΕΓΑΣ αναφέρεται ότι: «Η αύξηση της έκδοσης νέων δελτίων, η ουσιαστική αύξηση των σωματείων μελών της ομοσπονδίας, αλλά πολύ περισσότερο η αύξηση της συμμετοχής αθλητών και αθλητριών δείχνουν την σταθερή επιλογή της κοινωνίας στον στίβο. Στόχος της ομοσπονδίας είναι η διεύρυνση της βάσης, ο εντοπισμός, η παραμονή στα σωματεία …».
Όμως ταυτόχρονα στην ΕΠΑΚΑΒ παρουσιάστηκαν, από την επιτροπή επιμόρφωσης, τα αποτελέσματα της διπλωματικής εργασίας της φοιτήτριας-αθλήτριας Άννας Δημητριάδου, που είχε ως σκοπό να διερευνήσει τη μακροχρόνια πορεία των 10 καλύτερων αθλητών –τριών, σε επιλεγμένα αγωνίσματα, από την κατηγορία Κ16 έως την κατηγορία αντρών-γυναικών για το διάστημα από το 2000 έως το 2017. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το 50% των αθλητών-τριων από την Κ16 ΔΕΝ παρουσιάζονται στην κατηγορία Κ18. Και ειδικότερα στους δρόμους το ποσοστό κυμαίνεται από 60-65%…
Το συμπέρασμα είναι ότι πολύ μεγάλο ποσοστό αθλητών και μάλιστα από τα καλύτερα ταλέντα, χάνεται πριν να φθάσει στην ηλικία της βιολογικής ωριμότητας. Και εδώ βρίσκεται το μεγάλο πρόβλημα της παραμονής των αθλητών στα σωματεία.
Προφανώς το πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό, αλλά, σε ότι αφορά τον ρόλο της ομοσπονδίας, πιστεύω ότι το σύστημα αξιολόγησης του ΣΕΓΑΣ, λειτουργεί στην κατεύθυνση της πρόωρης εξειδίκευσης και απόδοσης. Αφορμή είναι τα υψηλά ποσοστά αξιολόγησης για τις μικρές αγωνιστικές κατηγορίες και τα οικονομικά κίνητρα, μέσω «πριμ» σε πανελλήνια πρωταθλήματα, στους προπονητές για τις αγωνιστικές κατηγορίες Κ18 – Κ20 και ΟΧΙ στις μεγαλύτερες κατηγορίες.
Επιπλέον η ετήσια αύξηση του αριθμού των σωματείων, κατά 25-30 σωματεία, που τονίζει ο ΣΕΓΑΣ δεν είναι απαραίτητα στην θετική κατεύθυνση για τον «αγωνιστικό αθλητισμό». Προφανώς τα νέα παιδιά, ηλικίας 6-12 ετών, που στελεχώνουν τα νέα σωματεία εξασφαλίζουν ένα εισόδημα «αυτοχρηματοδότησης» στους προπονητές των ακαδημιών. Όμως τα προβλήματα της παραμονής των παιδιών μεγενθύνονται όταν θα πρέπει να προπονηθούν εξειδικευμένα σε ατομικό αγώνισμα. Η σωστή επιλογή του αγωνίσματος, η κατάλληλη προπονητική αγωγή και τα μειωμένα οικονομικά κίνητρα των προπονητών των αγωνιστικών κατηγορίων αποτελούν τα βασικά εμπόδια. Με την σημερινή δόμηση των σωματείων και τον οικονομικό ευτελισμό του θεσμού του «σωματειακού προπονητή» του ΣΕΓΑΣ δεν φαίνεται η προοπτική για επίλυση των παραπάνω προβλημάτων. Η «απάντηση» του ΣΕΓΑΣ, μέσω «πριμ» αφορά πολύ μικρό αριθμό προπονητών και λειτουργεί, όπως προαναφέθηκε, με λάθος τρόπο. Στόχος πρέπει να είναι η αύξηση του μισθού στο σύνολο των προπονητών και τα «πριμ» να υπάρχουν, ενισχυμένα, στα πανελλήνια πρωταθλήματα των μεγάλων αγωνιστικών κατηγοριών.
Δεν γνωρίζω εάν ο ΣΕΓΑΣ, λόγω προεκλογικής χρονιάς, θα βελτιώσει το σύστημα αμοιβών των σωματειακών προπονητών, έτσι ώστε να υπάρχει μεγαλύτερο οικονομικό κίνητρο σε περισσότερους προπονητές για να ασχοληθούν με αθλητές των αγωνιστικών κατηγοριών Κ18 – Κ20 – Κ23.
