Ο πρώτος τελικός πέρασε στην ιστορία, ο ΠΑΟΚ έκανε το πρώτο βήμα, αλλά για να αποδειχθεί ότι ήταν και το καθοριστικό θα χρειαστεί να κάνουμε υπομονή. Πολύ ή λίγη θα φανεί το απόγευμα της Κυριακής οπότε και διεξάγεται το δεύτερο παιχνίδι, αυτή τη φορά στην έδρα του Ολυμπιακού.
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Αν εκεί γίνει το 2-0 σίγουρα ο ΠΑΟΚ θα έχει αγκαλιάσει τον πρώτο του τίτλο, αλλά εφόσον ο Ολυμπιακός ισοφαρίσει σε 1-1 τότε όχι απλά όλα θα έχουν ξεκινήσει από την αρχή, αλλά η πίεση θα ξαναπάει προς την ασπρόμαυρη πλευρά.
Θα συμφωνήσουμε με τον Δημήτρη Καζάζη ότι σήμερα η ομάδα του έχασε μια μεγάλη ευκαιρία, αλλά επειδή κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις υπάρχει και η άλλη πλευρά.
Ο ΠΑΟΚ προερχόμενος από μία εξαντλητική σειρά ημιτελικών, έχοντας τον Σαφράνοβιτς να στηρίζει επί της ουσίας μόνο στην υποδοχή (όπου τον απέφευγαν κιόλας τα ερυθρόλευκα σέρβις) και τον Χιμένες στην χειρότερη επιθετικά ημέρα του, κατάφερε να κερδίσει τον Ολυμπιακό.
Κι αυτό έγινε γιατί η μεγάλη διαφορά στο σημερινό αγώνα ήταν η ευκολία με την οποία ο ΠΑΟΚ έπαιρνε την αλλαγή (68% ο Δικέφαλος αποτελεσματικότητα στην καλή υποδοχή, έναντι 48% του Ολυμπιακού), αλλά και στην κόντρα επίθεση όπου σε 32 επιθέσεις ο ΠΑΟΚ είχε 55% κι ο Ολυμπιακός σε 31 επιθέσεις 50%.
Επιπροσθέτως υπήρχε τεράστια διαφορά στη θέση του διαγωνίου με τον Κόιστρα να κάνει σπουδαία δουλειά στο μπλοκ (ιδίως κόντρα στον Χιμένες) όμως η συνολική σύγκριση με τον Γκόμεζ προκαλεί… θλίψη. Ο Κόιστρα είχε 17 πόντους, αλλά επί της ουσίας συνείσφερε στην ομάδα του μόλις τρεις πόντους, ενώ ο Γκόμεζ ένα ολόκληρο σετ, δηλαδή 25 πόντους. Μπερδευτήκατε; Αν αφαιρέσουμε από τους κερδισμένους πόντους, τα λάθη, τα μπλοκ που έχει δεχθεί και τα χαμένα σερβίς, τότε αυτή η αντιστοιχία προκύπτει.
Βέβαια στον αντίποδα μια τέτοια ανάλογη διαφορά προκύπτει στην σύγκριση Χιμένες, Ντιάτσκοφ (προς όφελος του Ουκρανού), αλλά καταλύτης για το παιχνίδι ήταν ο Γκόμεζ.
Πόσο θα αντέξει να παίζει στα κόκκινα; Θα το μάθουμε αρχής γενομένης από τον δεύτερο αγώνα της Κυριακής.
