Καλησπέρα! Γνωρίσαμε, επιτέλους, τον Γιάννη Βρούτση, ως αναπληρωτή υπουργό αθλητισμού. Στο «ευχάριστο», όπως χαρακτήρισε ο ίδιος το χαρτοφυλάκιό του.
αποκαλύπτει ο Κατάσκοπος
[email protected]
Εκείνο που δεν μπορούσε να προεξοφλήσει κατά τη συνάντησή του στην ανακαινισμένη αίθουσα Τύπου στο ΟΑΚΑ με τους διαπιστευμένους ρεπόρτερ του υπουργείου και όχι μόνο, ήταν εάν στον απολογισμό του θα ‘χει τις ίδιες ευχάριστες αναμνήσεις όπως εκείνες που μνημόνευσε για την προηγούμενη κυβερνητική θητεία του. Μνημόνευσε αρκετές φορές ο Γιάννης Βρούτσης το πέρασμά του από το υπουργείο εργασίας. Όχι άδικα, διότι στην προ κορονοϊού δράση του, ο πολιτικός από τις Κυκλάδες κατάφερε πολλά.
- Όποιος άκουσε τον υπουργό Αθλητισμού, αναμφίβολα πείστηκε από τις καλές προθέσεις του. Όσοι τον ξέρουν, βεβαιώνουν για το μπόλιασμα των σκέψεων με πολλές εργατοώρες. Τον χαρακτηρίζει, άλλωστε, η εργατικότητα. Αλλά δεν αρκούν αυτά τα στοιχεία, για να πετύχει στην πιο ηλεκτρική καρέκλα του υπουργικού συμβουλίου. Χρειάζεται να σπάσει αυγά, κυρίως σε επίπεδο επαγγελματικού αθλητισμού. Κι εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Στο υπουργείο εργασίας δεν συγκρούονταν οι οικονομικοί, επιχειρηματικοί και μιντιακοί κολοσσοί της χώρας, όπως συμβαίνει στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ. Εδώ αυξάνεται σημαντικά ο συντελεστής δυσκολίας, στην αποστολή που ανέλαβε. Εδώ, δεν μπαίνουν κανόνες με μια ΕΡΓΑΝΗ. Αλλά κι αν μπουν, οι μισοί τους καταπατούν και οι υπόλοιποι φωνάζουν επειδή δεν πρόλαβαν να το πράξουν. Άρα, έχουμε το πρώτο μεγάλο στοίχημα για τον Γιάννη Βρούτση.
Αναγκαίος ο νόμος
Στη διάρκεια της αυτοπαρουσίασής του, ο υπουργός αθλητισμού αποκάλυψε τις ενέργειές του για την κωδικοποίηση της αθλητικής νομοθεσίας, μέχρι τα τέλη του 2024. Είναι αλήθεια πώς χρειάζεται εκσυγχρονισμό το νομικό καθεστώς που διέπει τον αθλητισμό. Από τον νόμο του Ανδρέα Φούρα, το 1999, βέβαια, έγιναν πολλές νομοθετικές παρεμβάσεις. Όλες, όμως, πάνω στο πόνημα που συντάξει τότε ο Ανδρέας Μαλλάτος, ο Ανδρέας Λοβέρδος και πάει λέγοντας. Άρα, εδώ μιλάμε για ανάγκη να γκρεμιστεί το οικοδόμημα και να χτιστεί από την αρχή, αφού πρώτα εξεταστεί το έδαφος, από ενδεχόμενες διαβρώσεις. Έτσι, για να είμαι στο πνεύμα των ημερών, μιας και τα ακούμε σε όλα τα δελτία ειδήσεων. Δεν υπάρχει χρόνος, για νέα μερεμέτια. Αυτό πρέπει να το καταλάβει ο Γιάννης Βρούτσης. Και κυρίως, δεν αντέχει ο αθλητισμός αντιφατικές διατάξεις και παράθυρα απόδρασης για τους εν δυνάμει παραβάτες.
Έλλειψη αθλητικών χώρων
Σε σύγκριση με τα χρόνια του Ανδρέα Φούρα, οι διαφορές είναι πολλές. Η πιο σημαντική; Τότε, δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα και το χρήμα έρρεε άφθονο για την κατασκευή σημαντικών αθλητικών εγκαταστάσεων και την ανακατασκευή όσων υπήρχαν. Τώρα, τα δεδομένα είναι αλλιώς. Η Ελλάδα προέρχεται από 13 χρόνια απανωτών κρίσεων, σε πολλούς αθλητικούς χώρους δεν έχουν γίνει σοβαρά έργα από το 2004 και γενικά, χρειάζεται μία ώθηση ο ελληνικός αθλητισμός. Η περίπτωση του Εθνικού Κέντρου Ιππασίας στο Μαρκόπουλο, με τον κίνδυνο να οδηγηθεί σε έξωση ένα Ολυμπιακό άθλημα, είναι ορατός. Άρα, χρειάζονται σημαντικές παρεμβάσεις του Γιάννη Βρούτση. Φυσικά, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση η απόφασή του να κλείσει όσες αθλητικές εγκαταστάσεις δεν διαθέτουν πιστοποίηση πυρασφάλειας και στατικότητας. Όταν κοτζάμ Καυτανζόγλειο στερείται τις συγκεκριμένες άδειες, ο καθένας καταλαβαίνει τι θα συναντήσουμε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Συμφωνώ απόλυτα με την τακτική του Βρούτση και την άρνησή του να δώσει νέα παράταση, με προσωρινή χρήση των εγκαταστάσεων. Δεν παίζουμε με τις ζωές αθλητών, προπονητών, παραγόντων και θεατών. Ή μεριμνούν οι διοικήσεις δήμων και αθλητικών χώρων για τους ελέγχους και την πιστοποίηση ή, κλείνουν. Τελεία και παύλα.
Ο δημοσιογραφικός παραγοντισμός
Στη συνάντησή του με τους δημοσιογράφους, ο Γιάννης Βρούτσης ζήτησε και προτάσεις για τις αλλαγές που κρίνουν οι ρεπόρτερ ότι χρειάζεται ο αθλητισμός. Καλή η σκέψη του, να ακούσει και να διαβάσει από εκείνους που καθημερινά καταπιάνονται με τον αθλητισμό. Αλλά όπως του εξήγησα, οι δημοσιογράφοι θεωρούν τους εαυτούς τους παράγοντες και δυστυχώς, έτσι λειτουργούν. Άρα, ο ένας μπορεί να επηρεαστεί από την οπαδική προτίμησή του, ο άλλος από την επαγγελματική συνεργασία του, ο τρίτος από τις πολιτικές πεποιθήσεις του και πάει λέγοντας. Είναι αυτό που λέμε ότι οι καλές προθέσεις, δεν αρκούν. Από ‘δω και πέρα, όμως, αρχίζει η δράση.
ΥΓ. Έμαθα ότι άρχισαν οι προσπάθειες εκφοβισμού των δημοσιογράφων και των ΜΜΕ που αναδεικνύουν σοβαρά θέματα. Προφανώς και οι κρεμάστρες που κρατούσαν τα παλτό των εργοδοτών τους δεν μπορούν ούτε να φοβίσουν, ούτε να εκβιάσουν.
