Σε μια τέτοια διοργάνωση, όπου μαζεύονται οι κορυφαίοι αθλητές του κόσμου, πάντα υπάρχουν κάποια αστέρια που είναι πιο λαμπερά.
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Κάποιοι είναι διαχρονικοί, κάποιοι ήδη έχουν δώσει πρώτα δείγματα γραφής και κάποιοι άλλοι ετοιμάζονται για τις πρώτες του μεγάλες παραστάσεις στο βολεϊκό πανηγύρι που ξεκινά αυτή την Κυριακή σε Ιταλία και Βουλγαρία (και μακάρι να χρειαστεί άμεσα να αναθεωρήσουμε αυτήν, την υποκειμενική, λίστα προσθέτοντας κι άλλα ονόματα).
Ιταλία – Ιβάν Ζάιτσεφ
Πέρσι λίγο έλειψε να τινάξει όλη την εθνική Ιταλίας στον αέρα, λόγω της χορηγίας που είχε ο ίδιος με εταιρία αθλητικών υποδημάτων, ενώ η ομοσπονδία είχε υπογράψει με ανταγωνίστρια της! Τελικά δεν έπαιξε στο ευρωβόλεϊ της Πολωνίας, όπου η «σκουάντρα ατζούρα» πάτωσε, ωστόσο φέτος επέστρεψε και θέλει να οδηγήσει την Ιταλία στον τίτλο ή έστω στο πρώτο της μετάλλιο σε παγκόσμιο μετά το 1998.
ΗΠΑ – Ματ Άντερσον
Όσο καλός είναι ως ακραίος, αλλά τόσο καλός είναι και ως διαγώνιος… Ο ζεν πρεμιέ του παγκόσμιου βόλεϊ έχει κατακτήσει τα πάντα με την Ζενίτ Καζάν, αλλά στην εθνική έχει μόνο το χρυσό μετάλλιο στο World League του 2014 (τι σύμπτωση) στην Φλωρεντία. Για τον εν ενεργεία ρέκορντμαν συμμετοχών των ΗΠΑ (216) ίσως αυτό είναι το δικό του τουρνουά.
Γαλλία – Ερβίν Ενγκαπέ
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είναι ο πρωταγωνιστής. Συνήθως εντός γηπέδων τα πάει περίφημα και εκτός τα κάνει μαντάρα. Ο τραυματισμός του στους κοιλιακούς πόνεσε όλη τη Γαλλία, η οποία μπορεί να είναι μια φοβερή Ο-Μ-Α-Δ-Α, αλλά με τον Ενγκαπέ μπορεί να τους κερδίσει όλους, χωρίς αυτόν όμως όχι. Κι αν δεν μπορέσει να παίξει στα γνωστά του στάνταρντς τα πράγματα θα είναι δύσκολα…
Ρωσία – Ντμίτρι Μουσέρσκι
Εδώ θα μπορούσαμε να βάλουμε τον Ιγκόρ Κλιούκα, αλλά ο 23χρονος ακραίος έχει κι αυτός ζητήματα κι έτσι ο «ψηλός» είναι εδώ! Στα 30 του χρόνια, ίσως στην τελευταία του μεγάλη παράσταση με την «σμπόρνια» (υπενθυμίζουμε ότι την επόμενη σεζόν θα παίζει στην Ιαπωνία αφού εγκατέλειψε και την Μπελογκόριε) ο ύψους 2.18 κεντρικός (αλλά και διαγώνιος) θέλει να βάλει στη συλλογή του και το χρυσό μετάλιο σε παγκόσμιο.
Πολωνία – Μπάρτοζ Κούρεκ
Κάποτε παιδί θαύμα του παγκόσμιου βόλεϊ… Στην πορεία έχασε το δρόμο με κακές επιλογές, προβλήματα τραυματισμών. Η Πολωνία μετά τον θρίαμβο του 2014 θύμισε κάτι από την προσωπική περιπέτεια του «Κούρκα», ωστόσο στα 30 του ο νέος άσος της Στέτσιν θέλει να αποδείξει ότι μπορεί να γίνει (έστω και καθυστερημένα) ο ηγέτης της εθνικής.
Βραζιλία – Μπρουνίνιο
Η σταθερή αξία της σελεσάο, έχοντας πια φύγει κι από την σκιά του προπονητή πατέρα του (Μπερναρντίνιο). Πέρασε μια πολύ δύσκολη χρονιά στη Μόντενα (με την κόντρα παικτών-Στόιτσεφ), αλλά τα μαγικά του χέρια κι η εμπειρία του μπορούν να κάνουν πολλά ακόμη και γι’ αυτήν την ελλειμματική Βραζιλία
Σερβία – Σρέτσκο Λίσινατς
Είναι ο καλύτερος κεντρικός στον κόσμο. Είναι ένας απίστευτος αθλητής που χαίρεσαι νε τον βλέπεις σε κάθε φάση. Αν είχε κι έναν πασαδόρο επιπέδου θα έκανε ακόμη μεγαλύτερα θαύματα… Κι αν τυχόν σας διέφυγε ή δεν το γράψαμε, απλά ο τύπος είναι κορυφή…
Ιράν – Μορτέζα Σαρίφι
Στα 20 του χρόνια αναδείχθηκε πρωταθλητής Ασίας και πρώτος σκόρερ (μαζί με τον Γκαφούρ) στον τελικό κόντρα στην Κορέα, ενώ πήρε μεταγραφή για την Ιταλική Βερόνα. Είναι η πρώτη του μεγάλη ευκαιρία να λάμψει στην τελευταία μεγάλη παράσταση του Μιρ Σαίντ (ο πασαδόρος του Ιράν κι ένας από τους καλύτερους στον κόσμο).
