Τα Όσκαρ της απάτης

Εκτός από θέαμα και πολλά γκολ, το μουντιάλ της Βραζιλίας μας έχει προσφέρει και αρκετές… θεατρικές παραστάσεις , αντάξιες πραγματικών ηθοποιών, από δήθεν τραυματισμένους ποδοσφαιριστές. Ποιες ομάδες είναι λοιπόν οι πιο ικανές στην τέχνη της εξαπάτησης;

του Νίκου Κούδα
[email protected]
follow me @nkoudas

Από την αξέχαστη ερμηνεία του Ριβάλντο κόντρα στην Τουρκία στον ημιτελικό του μουντιάλ του 2002, μέχρι την κλεφτή ματιά μέσα από τα δάχτυλα του… ημιθανή Σέρχιο Μπουσκέτς με αντίπαλο την Ίντερ στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2010, οι θεατρινισμοί παραμένουν διαχρονικά αναπόσπαστο κομμάτι της ποδοσφαιρικής καθημερινότητας. Είτε για λόγους καθυστέρησης όταν η ομάδα τους κερδίζει, είτε για να εκμαιεύσουν κάποια κάρτα σε βάρος του αντιπάλου, είτε πάλι απλά και μόνο για μερικές πολύτιμες ανάσες ξεκούρασης, το γνωστό μας «θέατρο» ζει και βασιλεύει και στα γήπεδα της Βραζιλίας.
Στους 32 πρώτους αγώνες του φετινού παγκοσμίου κυπέλλου, καταμετρήθηκαν 302 περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που βρέθηκαν να «σφαδάζουν» ή να κείτονται σε εμβρυακή στάση στο έδαφος, οι οποίες μεταφράστηκαν σε 132 χαμένα λεπτά αγωνιστικής δράσης. Από αυτούς τους τραυματισμούς, οι εννέα ήταν αυθεντικοί και οδήγησαν σε αντικατάσταση των άτυχων ποδοσφαιριστών. Κατά συνέπεια, ο πίνακας που ακολουθεί έλαβε υπόψη του 293 περιπτώσεις θεατρινισμών, οι οποίοι ανάλωσαν 118 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα πραγματικού χρόνου. Το πιο ενδιαφέρον συμπέρασμα που προκύπτει από την έρευνα είναι πάντως η άμεση συνάρτηση της ποσότητας των μελοδραματισμών, με το σκορ που αναγράφεται στον φωτεινό πίνακα. Έτσι, ενώ οι ομάδες που έχαναν είχαν 40 περιπτώσεις «τραυματισμών», που αναλογούσαν σε 12,5 λεπτά χαμένου χρόνου, αντίθετα εκείνες που προηγούνταν μέτρησαν 103 περιπτώσεις, με σχεδόν τετραπλάσιο χρόνο καθυστέρησης!

Όσκαρ μεγαλύτερης συχνότητας «τραυματισμών»: Βραζιλία (17)
Οι ποδοσφαιριστές της οικοδέσποινας βρέθηκαν να «σφαδάζουν» στο γρασίδι 17 φορές σε μόλις δύο αγώνες, με τον… καλομαθημένο σούπερ σταρ Νεϊμάρ να μετράει τις πέντε από αυτές. Σε όλες τις περιπτώσεις ήταν όρθιος μέσα σε 15 δευτερόλεπτα…

Όσκαρ συνολικού χρόνου «τραυματισμών»: Ονδούρα (7’ και 40’’)
Παρότι τερμάτισαν τελευταίοι και καταϊδρωμένοι στον όμιλό τους, με τρεις ήττες σε ισάριθμους αγώνες, οι “Catrachos” ήταν από τους πιο δραστήριους «ηθοποιούς» της διοργάνωσης, ξοδεύοντας σχεδόν οκτώ λεπτά στο έδαφος ή στα φορεία των τραυματιοφορέων στα δύο πρώτα παιχνίδια τους. Το καλύτερο όλων; Τα 5 λεπτά και 10 δευτερόλεπτα αυτού του χρόνου αναλώθηκαν μόνο στο πρώτο ημίχρονο του πρώτου αγώνα με τη Γαλλία, όταν το ματς ήταν ακόμη ισόπαλο… Τυχαίο;

Όσκαρ ανθεκτικότητας (ή αφέλειας): Βοσνία-Ερζεγοβίνη (24’’)
Οι πρωτάρηδες του παγκοσμίου κυπέλλου μάλλον δεν διδάχθηκαν τίποτα από τους πιο έμπειρους συναδέλφους τους, αφού αποχαιρέτησαν τη διοργάνωση έχοντας μόνο δύο περιπτώσεις «τραυματισμών» σε δύο αγώνες, οι οποίοι αναλογούν σε 24 ταπεινά δευτερόλεπτα καθυστέρησης. Λογικό πάντως, αφού τόσο κόντρα στην Αργεντινή, όσο και στη Νιγηρία, βρέθηκαν από νωρίς πίσω στο σκορ. Maybe next time…

Όσκαρ μεγαλύτερου «μακελειού» σε ένα παιχνίδι: Χιλή (11)
Πώς λένε στα ισπανικά «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»; Ακριβώς αυτό, αφού οι ποδοσφαιριστές της “La Roja” έδωσαν ρεσιτάλ θεατρινισμών στην ιστορική νίκη τους επί της Ισπανίας. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι καταμετρήθηκαν συνολικά 11 «τραυματισμοί» Χιλιανών, δηλαδή περισσότεροι από όσους είχαν 24 ομάδες και στα δύο πρώτα ματς που έδωσαν!

Όσκαρ ταχύτερου «τραυματισμού»: Ένερ Βαλέντσια, Ισημερινός (4’’)
Ο 25χρονος επιθετικός της Πατσούκα αποδείχθηκε το πιο γρήγορο «θύμα» ως τώρα στο μουντιάλ, όταν στο νικηφόρο παιχνίδι της ομάδας του κόντρα στην Ονδούρα βρέθηκε στο έδαφος πιάνοντας το πόδι του, μόλις τέσσερα δευτερόλεπτα από το πρώτο σφύριγμα του διαιτητή! Τουλάχιστον πέτυχε και τα δύο γκολ της ομάδας του…

Όσκαρ χειρότερης χρήσης φορείου: 5 παίκτες (ισοπαλία)
Λάζαρε, δεύρο έξω! Από τους εννέα συνολικά ποδοσφαιριστές που χρειάστηκε να μεταφερθούν εκτός αγωνιστικού χώρου από τους τραυματιοφορείς στα πρώτα 32 παιχνίδια, οι πέντε επέστρεψαν στον αγώνα σε λιγότερο από 90 δευτερόλεπτα! Θαύμα…