Το πείραμα των ευρωπαϊκών αγώνων στίβου DNA (Dynamics New Athletics)

Παρακολούθησα τους 2ους ευρωπαϊκούς αγώνες από το Μινσκ της Λευκορωσσίας και ειδικά στο στίβο όπου εφαρμόσθηκε το πείραμα αγώνων DNA.

του Πλούταρχου Σαρασλανίδη
τ. Αναπληρωτής καθηγητής,  προπονητικής κλασικού αθλητισμού

Αρχικά διαπίστωσα ότι οι χώρες που συμμετείχαν δεν έστειλαν τους κορυφαίους αθλητές τους, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, και από αυτούς που συμμετείχαν στην πλειοψηφία τους δεν είχαν αθλητές που πιάνουν τα όρια για να αγωνισθούν στα επίσημα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Επιπλέον σημειώνω τις απουσίες παραδοσιακών χωρών (Βρετανία, Φινλανδία, Σουηδία, Ολλανδία).

Το πείραμα της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας με τους αγώνες στίβου DNA αποτελεί την συνέχεια του πειράματος που εισήγαγε η IAAF στο διηπειρωτικό κύπελλο το 2018. Προφανώς η ΕΑΑ και η IAAF εφαρμόζουν αυτούς τους αγώνες ως «πιλότους» αλλά αυτές οι αλλαγές ανατρέπουν την φιλοσοφία του αθλήματος. Το σύνθημα των Ολυμπιακών Αγώνων Citius, Altius, Fortius (πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά) συμπυκνώνει όλες τις αξίες του Ολυμπισμού. Και ειδικά ο κλασικός αθλητισμός πρεσβεύει την έννοια του άθλου, της υπέρβασης. Ο στόχος του αθλητή είναι πάντοτε η υπέρβαση, ψυχική και σωματική, έτσι ώστε να βελτιώσει την επίδοση του..        

Δυστυχώς αυτό το δόγμα δεν ισχύει στους πειραματισμούς του DNA γιατί αλλάζει την αγωνιστική συμπεριφορά, όπως έχουν εκπαιδευθεί και εφαρμόζουν οι αθλητές. Δυστυχώς, με τις ατομικές μονομαχίες που εφαρμόζονται στα άλματα και στις ρίψεις, δεν κερδίζει ο αθλητής που θα πετύχει την καλύτερη επίδοση, αλλά αυτός που θα κερδίσει την μονομαχία στον τελικό, χωρίς να έχει αγωνισθεί με όλους τους αντιπάλους που συμμετέχουν, όπως ορίζουν οι διαχρονικοί κανονισμοί… Για παράδειγμα στον όμιλο που αγωνίσθηκε η χώρα μας, την πρώτη ημέρα των αγώνων και ειδικότερα στο μήκος γυναικών η κατάταξη των πρώτων χωρών, με βάση τις ατομικές μονομαχίες ήταν αυτή που φαίνεται στο παράκατω πίνακα (αριστερή στήλη). Αντίθετα, εάν εφαρμοζότανε οι κανονισμοί που ισχύουν σε όλους τους άλλους αγώνες θα είχαμε την κατάταξη που φαίνεται στην δεξιά στήλη:

Στα οριζόντια άλματα και στις ρίψεις όταν ο αθλητής έχει μάθει να έχει 6 προσπάθειες για την επίτευξη της καλύτερης του επίδοσης, έχει άλλη ψυχοσωματική προσέγγιση. Είναι τελείως διαφορετικό να πρέπει σε συγκεκριμένη προσπάθεια να κερδίσεις τον «μονομάχο» που έχει προκριθεί από τους υπόλοιπους αθλητές… 

Φυσικά αυτοί οι νεωτερισμοί δεν μπορούν να ισχύσουν στους δρόμους ταχύτητας όπου οι αθλητές συναγωνίζονται με βάση τους κανονισμούς που υπάρχουν στο άθλημα από αρχαιοτάτων χρόνων..

Στο τέλος του προγράμματος υπάρχει η μικτή σκυταλοδρομία 800+600+400+200μ. η οποία παίζει καθοριστικό ρόλο στο αποτέλεσμα του συνόλου των αγωνισμάτων. Η πρώτη ομάδα στην βαθμολογία, μέχρι εκείνη την στιγμή, ξεκινά το αγώνισμα με ένα πλεονέκτημα, ως «μπόνους», από τις αντίπαλες ομάδες. Πιο συγκεκριμένα η εκκίνηση της σκυταλοδομίας δεν γίνεται ταυτόχρονα για όλες τις ομάδες, αλλά με διαφορά λίγα δευτερόλεπτα, ανάλογα από την βαθμολογική κατάταξη των ομάδων. Η κατάταξη των ομάδων στην σκυταλοδρομία καθορίζει και την τελική βαθμολογία των ομάδων, ανεξάρτητα από τους βαθμούς που είχαν κατακτήσει οι αθλητές τους σε όλα τα άλλα αγωνίσματα!!! Για παράδειγμα, την δευτερη αγωνιστική ημέρα, η Ελληνική ομάδα είχε διαφορά 10 βαθμών από την Ιταλική και γιαυτό στην εκκίνηση ξεκίνησαμε 3΄΄.35 νωρίτερα. Όμως η Ιταλική ομάδα μας κέρδισε και έτσι κατέκτησε την 1^η θέση!!! Σημειώνω ότι αυτές οι αλλαγές θέσεων των ομάδων έγιναν σε όλους τους ομίλους. Προφανώς αυτό το «μπόνους», δηλαδή η μικρή διαφορά των 3΄΄ – 6΄΄, που χωρίζει τις ομάδες στην εκκίνηση, μπορεί να καλυφθεί από τους τέσσερεις δρομείς, σε ένα αγώνισμα που διαρκεί πάνω από 4΄. Και φυσικά ακόμη και η τελευταία ομάδα της βαθμολογίας αν καταφέρει να κερδίσει την σκυταλοδρομία θα κερδίσει την 1^η θέση της συνολικής βαθμολογίας… Με αυτό τον κανονισμό, που έχουν ορίσει οι διοργανωτές, αυτή η σκυταλοδρομία είναι η καθοριστική για το αποτέλεσμα του αγώνα.

Επίσης δεν είναι σωστό ότι δεν αγωνίζονται οι αθλητές όλων των αγωνισμάτων, αλλά επιλεγμένων που δεν γνωρίζω με ποιο κριτήριο. Για παράδειγμα από τους δρόμους αντοχής δεν υπήρχε κανένα αγώνισμα στο πρόγραμμα του DNA.  Αντίθετα στο Διηπειρωτικό κύπελλο της ΙΑΑΦ του 2018, υπήρχε όλο το αγωνιστικό πρόγραμμα στους δρόμους αντοχής από τα 3000μ.(απλά και στηπλ), αλλά εκεί εφαρμόσθηκε ο νέος κανονισμός, όπου  μετά τις 3 πρώτες στροφές ο τελευταίος αθλητής, σε κάθε επόμενο γύρο αποκλειότανε, δηλαδή δεν του επιτρεπότανε να τερματίσει… Είναι «αστείο» να βλέπεις τους αθλητές να τρέχουν με μέγιστη ταχύτητα την τελική ευθεία κάθε γύρου, προκειμένου να μην βρεθούν στην τελευταία θέση… Προφανώς θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο να μην επιτρέπεται σε ένα αθλητή να εφαρμόσει την τακτική που επιθυμεί και μάλιστα να μην τον επιτρέψεις να τερματίσει…

Το πείραμα του DNA ξεκίνησε για τηλεοπτικούς λόγους όμως βλέπουμε να διεξάγεται μόνο ένα αγωνίσμα μέσα στον αγωνιστικό χώρο και όχι ταυτόχρονα δρόμοι, άλματα και ρίψεις. Και αυτό είναι αρνητικό για τους θεατές και για την τηλεθέαση, ως θέαμα και ως χρονική διάρκεια.

 Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω το θετικό γεγονός ότι οι χώρες που συναγωνίζονται, χωρισμένες σε ομίλους και με βάση την συγκεντρωτική βαθμολογία προχωρούν στους επόμενους γύρους, δίνει ένα ξεχωριστό, βαθμολογικό, ενδιαφέρον στους αγώνες. Αν εφαρμοζότανε όλα τα αγωνίσματα και οι διαχρονικοί κανονισμοί θα ήταν πολύ ωραίος θεσμός.