Στις 17 Δεκεμβρίου του 2013 το Sportsfeed.gr είχε περιγράψει τι επρόκειτο να συμβεί με τις επιχορηγήσεις των ομοσπονδιών. Το έργο, άλλωστε, ήταν παλιό…
του Ηλία Τάταλα
[email protected]
Γράφαμε τότε στο θέμα “Μαχαίρι στις ομοσπονδίες“:
«Ο υφυπουργός αθλητισμούς Γιάννης Ανδριανός, ανακοίνωσε σήμερα στα μέλη της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής ότι με τα δεδομένα που υπάρχουν έως τώρα, η κυβέρνηση μπορεί να διαθέσει για τις αθλητικές ομοσπονδίες μόλις 12 εκατομμύρια ευρώ για τη νέα χρονιά, τα μισά δηλαδή απ’ όσα διατέθηκαν φέτος.
Αυτό σημαίνει ότι τα χρήματα επαρκούν μόνο για μισθοδοσίες υπαλλήλων και για λειτουργικά έξοδα, αλλά όχι για αθλητισμό. Παράλληλα τόνισε ότι γίνονται προσπάθειες ώστε να εξασφαλιστούν περισσότερα κονδύλια.
Είναι προφανές ότι για μία ακόμη φορά η κυβέρνηση εφαρμόζει το δόγμα του σοκ πάνω στον ελληνικό αθλητισμό. Θα το περιγράψουμε όσο πιο απλά γίνεται για να το καταλάβουν και τα παιδιά της πρώτης δημοτικού. Η κυβέρνηση θα έπρεπε να δώσει π.χ. πέντε… ξυλάκια για να καλυφθούν οι ανάγκες, ανακοινώνει ότι θα δώσει ένα, τελικά μετά από «τιτάνιες προσπάθειες» δίνει δύο και στο τέλος όλοι λένε «ευχαριστώ». Κάτι ανάλογο δεν έγινε και το 2013 με τις αθλητικές ομοσπονδίες;»
Το θαύμα
Ω του θαύματος χθες ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς κατανόησε όσα του έθεσε ο πρόεδρος της ΕΟΕ, Σπύρος Καπράλος και υποσχέθηκε ότι θα δοθεί έκτακτη επιχορήγηση ώστε συνολικά οι ομοσπονδίες να πάρουν για το 2014 όσα πήραν και το 2013. Παράλληλα, υποσχέθηκε ότι θα αλλάξει το ισχύον νομικό καθεστώς και η ΕΟΕ θα μπορεί να επιχορηγεί, μέσω των χορηγιών της, τις ομοσπονδίες.
Σε κάποιες άλλες χώρες, όμως, το «κυβερνώ» ισοδυναμεί με το «προβλέπω και ενεργώ κατάλληλα».
Στην ελληνική κυβέρνηση δεν γνώριζαν ότι με 12 εκατομμύρια ευρώ επιχορήγηση ουσιαστικά μπαίνει λουκέτο στον αθλητισμό; Δεν γνώριζαν τα εμπόδια που βάζει ο νόμος; Δεν υπάρχει αρμόδιος υπουργός για να ασκεί πολιτική; Έπρεπε να φτάσουν τα πράγματα σε οριακό σημείο ώστε να παρέμβει ως από μηχανής θεός ο πρωθυπουργός και να κάνει την καλή πράξη;
Φτάνουν τα 20.000.000 ευρώ;
Άραγε, αν η επιχορήγηση φτάσει στα 20 εκατομμύρια ευρώ ο ελληνικός αθλητισμός είναι βιώσιμος; Διότι π.χ. για το 2013 η ομοσπονδία του χάντμπολ πήρε 950.000 ευρώ ως επιχορήγηση και κατέγραψε έλλειμμα 900.000 αφού δεν πλήρωσε οδοιπορικά σωματείων, διαιτητών κλπ.
Ακόμη πιο σημαντική, όμως, από το ποσό της επιχορήγησης θα ήταν μία έντιμη συζήτηση μεταξύ Ολυμπιακής Επιτροπής και Πολιτείας για το νέο μοντέλο που θα πρέπει να ακολουθήσει ο ελληνικός αθλητισμός.
Δυστυχώς ακόμη και στο 2014, μετά από μία τεράστια κρίση, ο αθλητισμός μας παραμένει στη δομή του κρατικοδίαιτος και συντηρείται στην πράξη και στην πραγματική του υπόσταση από τους γονείς.
Για τον σχολικό αθλητισμό, που μπορεί να αποτελέσει μία ουσιαστική διέξοδο εφόσον υλοποιηθούν δοκιμασμένα και πετυχημένα προγράμματα άλλων χωρών δεν γίνεται κουβέντα.
Τον ερχόμενο Δεκέμβριο θα το ξαναδούμε το έργο, είναι all time classic, έχει καλούς και κακούς χαρακτήρες. Η κυβέρνηση θα ανακοινώσει περικοπές, οι ομοσπονδίες θα αντιδράσουν (κάποιοι ομοσπονδιάρχες θα μιλήσουν για «θάνατο του αθλητισμού», είναι πιασάρικη ατάκα), τελικά ο καλός υπουργός ή πρωθυπουργός θα δώσουν τη λύση μετά από λίγους μήνες και η ζωή θα συνεχιστεί. Έτσι, χωρίς σχέδιο, όπως τόσα άλλα πράγματα στην Ελλάδα…
