Ανεβάσαμε πολύ ψηλά τον πήχη των απαιτήσεών μας από την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου! Με συνέπεια εδώ και τέσσερις μέρες να γκρινιάζει όλη η Ελλάδα για την απόδοση των διεθνών στα ματς με τη Σλοβακία και το Λιχτενστάιν. Με τον Φερνάντο Σάντος να πλησιάζει σε εκείνο τον καταραμένο εφιάλτη που τον στοίχειωσε από την ημέρα που ο Μάκης Ψωμιάδης τον αποκάλεσε «καρπουζά από το Εστορίλ».
του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Η Εθνική, βέβαια, έκανε τη δουλειά της! Νίκησε τη Σλοβακία, αλλά και το Λιχτενστάιν. Κλείδωσε τη 2η θέση στον 7ο προκριματικό όμιλο! Θα διεκδικήσει σε μπαράζ την πρόκριση για τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2014 που θα διεξαχθεί στα γήπεδα της Βραζιλίας. Κι όλα αυτά επειδή απλά ισοβαθμήσαμε με τη Βοσνία! Την καλύτερη ομάδα που εμφάνισε η συγκεκριμένη χώρα στη σύντομη ιστορία της! Με Τζέκο, με Ιμπίσεβιτς, με Μισίμοβιτς, με Σπάχιτς, με Πιάνιτς και άλλους παίκτες υψηλού επιπέδου. Κι, όμως, εμείς μιζεριάζουμε.
«Θα διασυρθούμε», συμφωνούσαν όλοι στα ραδιόφωνα, στο facebook, στο twitter και στα διάφορα forums! Για σιγά, ρε μάγκες… Πότε γίναμε υπερδύναμη και δεν το καταλάβαμε; Μία απλά καλή ομάδα έχουμε. Με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Και με συγκεκριμένες ελλείψεις. Ποιος θα δημιουργήσει όταν η παραγωγή βγάζει πρωτοκλασάτους αμυντικούς, αλλά όχι αξιόλογους δημιουργούς; Εντάξει, έχουμε αναδείξει δύο… Μέσι! Τον Σωτήρη Νίνη και τον Γιάννη Φετφατζίδη. Ποιος από τους δύο, όμως, βελτιώθηκε στο πέρασμα των χρόνων; Ποιος κέρδισε την εμπιστοσύνη των προπονητών τους; Την απάντηση την ξέρουμε όλοι! Γι’ αυτό και καλεί ο Σάντος στην Εθνική ομάδα όποιον παίκτη κάνει ένα ξεπέταγμα. Αλλά από τους άλλους μέσους δεν βλέπουμε προκοπή… Ο Τάτος είναι ντεφορμή και εναλλακτική λύση δεν υπάρχει.
Αλλά να τα πούμε και αντίστροφα. Η Εθνική ομάδα είναι ο καθρέπτης της κοινωνίας. Βλέπετε έναν ηγέτη σε κάποιον άλλον τομέα της δημόσιας ζωής; Βλέπετε κάποιον πολιτικό με ικανότητες ηγέτη και δυνατότητα να βγάλει τη χώρα από την οικονομική κρίση; Βλέπετε κάποιον ηθοποιό να μπορεί να αφήσει το στίγμα του ή κάποιον τραγουδιστή να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους; Μήπως κάποιον επιχειρηματία, ο οποίος θα σηκώσει το βάρος της οικονομίας και θα αποδείξει ότι κάτι παράγουμε στην Ελλάδα; Ας αφήσουμε, λοιπόν, την γκρίνια και ας στηρίξουμε την Εθνική! Ας σταθούμε δίπλα στον Σάντος, ο οποίος αποδεδειγμένα δουλεύει και δεν μας κοροϊδεύει. Μην εγείρουμε απαιτήσεις από την Εθνική επειδή είμαστε δειλοί να το κάνουμε στην καθημερινότητά μας όταν μας βιάζουν κάθε πέντε λεπτά με όλους τους δυνατούς τρόπους.
Και σε τελική ανάλυση, ας σκεφτούμε τι γινόταν τις εποχές που γεμίζαμε την Εθνική με 10άρια! Είχαμε κάποτε και Βασίλη Καραπιάλη και Σάββα Κωφίδη και Λάκη Παπαϊωάννου και Πάρι Γεωργακόπουλο και Γιώργο Τσιφούτη και Ηλία Σαββίδη! Τότε, όμως, τρώγαμε επτάρες στη Δανία! Ας απολαύσουμε, λοιπόν, το τυρί που βγάζει τούτη εδώ η στάνη και ας χαρούμε την προοπτική πρόκρισης στα τελικά όταν ομάδες όπως η Γαλλία κινδυνεύουν να μείνουν εκτός. Ας δούμε την Τουρκία των 60 εκατ. κατοίκων… Ας δούμε τους Σέρβους. Τους Πολωνούς… Τους Δανούς… Ήμαρτον με αυτή τη μιζέρια!..
