Από το 1984 μέχρι το 2004, κάθε 10 χρόνια συμβαίνει κάτι περίεργο στον Ολυμπιακό. Χάνει το πρωτάθλημα έχοντας στον πάγκο του, το Νίκο Αλέφαντο. Το 2014 πλησιάζει και δεν αποκλείεται η ιστορία να επαναληφθεί για 4η φορά. Ή μήπως θα αποκατασταθεί; Όπως και να έχει το “4” δε φαίνεται να είναι γούρικο νούμερο τόσο για τον Ολυμπιακό, όσο και για τον Αλέφαντο.
του Σταύρου Γεωργκόπουλου
[email protected]
O Μίτσελ πήρε την ψήφο εμπιστοσύνης του Βαγγέλη Μαρινάκη και παραμένει στον πάγκο του Ολυμπιακού μέχρι… νεοτέρας. Το είπε, άλλωστε, ξεκάθαρα ο πρόεδρος των ερυθρολεύκων στην κλήρωση των ομίλων στο Τσάμπιονς Λιγκ. “Εμείς κάναμε ό,τι έπρεπε να κάνουμε. Τώρα είναι στο χέρι του προπονητή να παρουσιάσει έτοιμη την ομάδα”, είχε δηλώσει από το Μονακό ο Μαρινάκης. Εξαρτάται, λοιπόν, από τον Ισπανό τεχνικό η πορεία του Ολυμπιακού στα σαλόνια. Όπως εξαρτάται και το μέλλον του Μίτσελ στην Ελλάδα. Σε μια σεζόν που η ιστορία την κατατάσσει στις δύσκολες για την ομάδα του Πειραιά. Παραδοσιακά, άλλωστε, οι ερυθρόλευκοι τα βρίσκουν σκούρα κάθε φορά που το ημερολόγιο πλησιάζει στην αλλαγή από το… 3 στο 4.
Ταλαιπωρήθηκαν τη σεζόν 1983-84 όταν σταμάτησε το σερί των τεσσάρων πρωταθλημάτων που μετρούσαν με τον Σταύρο Νταϊφά στο τιμόνι της ΠΑΕ. Τα βρήκε σκούρα ο Ολυμπιακός και το 1993-94 με τον Σωκράτη Κόκκαλη στην προεδρία, αν και τότε σερί έχτιζε η ΑΕΚ. Αντίθετα, το 2003-2004, η ομάδα του Πειραιά μετρούσε 7 συνεχόμενα πρωταθλήματα. Είχαν ζήσει στο Λιμάνι την… ψύχωσή τους, μέχρι που εμφανίστηκε ο Γιτζάκ Σουμ και έσπασε το σερί. Το πρωτάθλημα πήγε στον Παναθηναϊκό, το κύπελλο επίσης και ο… Νίκος Αλέφαντος έμεινε να διαμαρτύρεται στην Έλλη Στάη επειδή “δεν μου βγαίνει στο τηλέφωνο ο Δούρος”, όπως επαναλάμβανε στον Αντέννα.
Κάθε 10 χρόνια
Ο Αλέφαντος αποτελεί τον συνδετικό κρίκο για τις σεζόν που αρχίζουν το 3 και ολοκληρώνονται το 4. Από το 1983 έως και το 2004, κάθε 10 χρόνια, ο Εξαρχειώτης τεχνικός αναλαμβάνει τον πάγκο του Ολυμπιακού. Άλλοτε ως λύση ανάγκης και ενίοτε ως… φόβητρο για τους ακριβοπληρωμένους παίκτες της πειραϊκής ομάδας. “Απελπίστηκε ο πρόεδρος με τη συμπεριφορά τους και έφερε τον Αλέφαντο για να τους δείξει ότι μπορεί κι εκείνος να τους κάνει πλάκες”, έλεγε το 1994 στενός συνεργάτης του Κόκκαλη.
Έχει, λοιπόν, ελπίδες ο Αλέφαντος να επιστρέψει στον πάγκο του Ολυμπιακού εάν θελήσει κατά τη διάρκεια της περιόδου ο Μαρινάκης να κάνει πλάκα είτε στους παίκτες της ομάδας του είτε στους αντιπάλους του. Έτσι, άλλωστε, θα αποκατασταθεί η αδικία που υπέστη ο 74χρονος, πλέον, τεχνικός.
Υποσχέθηκε πρωτάθλημα
Την πρώτη φορά που πέρασε ο Αλέφαντος την πόρτα του προπονητικού κέντρου στο Ρέντη, το ημερολόγιο έγραφε 30 Δεκεμβρίου 1983. Ο Ολυμπιακός είχε μείνει τρεις βαθμούς πίσω από τον Παναθηναϊκό του Γιάτσεκ Γκμοχ και προετοιμαζόταν για το ματς με τη Δόξα στη Δράμα, στο πλαίσιο της 13ης αγωνιστικής. Γρουσούζικος αριθμός για τον προληπτικό Αλέφαντο. Οι μαυραετοί επικράτησαν 1-0 και η διαφορά πήγε στους πέντε πόντους με το παλιό σύστημα που έδινε δύο βαθμούς στη νίκη κι έναν στην ισοπαλία.
“Θα πάρω το πρωτάθλημα”, δήλωσε ο 44χρονος τεχνικός από τη Δράμα και εξήγησε ότι “θα νικήσω τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, θα χάσουν αυτοί από τον Ηρακλή και θα τους πάω στον πόντο. Και την τελευταία αγωνιστική στο Καραϊσκάκη θα τους κερδίσω και θα πάρω το πρωτάθλημα”.
Ήταν στα νουζένια του εκείνα τα χρόνια ο “Αλέ”. Τα Παιδιά από την Πάτρα πουλούσαν τρελά και ετοίμαζαν ήδη τον… ύμνο του. Το “Γεια σου, ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι… Γεια σου, ρε Αλέφαντε, κράτα όσο μπορείς”. Το τραγούδι, βέβαια, βγήκε έπειτα από δύο χρόνια, αλλά ο “Αλέ” γνώριζε ήδη τα… πάντα όλα για την ηχογράφηση του δίσκου, ενώ μόλις είχε επιστρέψει από άλλο ένα ταξίδι στο Αμβούργο, όπου παρακολουθούσε τον δάσκαλό του, τον Ερνστ Χάπελ. Δικαιολογημένα ονειρευότα έναν τρόπαιο, όπως είχε κατακτήσει τον Μάιο του 1983 ο Αυστριακός στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο ΟΑΚΑ κόντρα στη Γιουβέντους με το γκολ του Φέλιξ Μάγκατ.
Τα κουκιά, όμως, δεν του βγήκαν του Αλέφαντου. Το ντέρμπι στο “Απόστολος Νικολαϊδης” για την 15η αγωνιστική έληξε ισόπαλο χωρίς γκολ και η διαφορά διατηρήθηκε στο +5 για τον Παναθηναϊκό. Αλλά η πίστη παρέμεινε ακλόνητη: “Είναι τυχεροί, αλλά δεν μπορεί να ‘ναι κάθε μέρα του Άι Γιαννιού”, σχολίαζε ο Αλέφαντος.
Η ήττα στις Σέρρες τη 16η αγωνιστική κλόνισε την εμπιστοσύνη του Νταϊφά στον 44χρονο προπονητή παρά τη στήριξη που παρείχε στον τελευταίο ο Νίκος Αναστόπουλος, μεγάλη βεντέτα τότε του Ολυμπιακού. Ακολούθησε νέα γκέλα, τη 18η αγωνιστική με ισοπαλία 1-1 στα Γιάννενα. Το σερί των τριών νικών σταμάτησε την 22η αγωνιστική στη Νέα Φιλαδέλφεια από την ΑΕΚ, η οποία νίκησε με 2-1 και έπειτα από δύο εβδομάδες ο Νταϊφάς αποφάσισε να αντικαταστήσει τον Αλέφαντο. Έτσι, τέλειωσε άδοξα το όνειρό του για την κατάκτηση του τίτλου. Ο απολογισμός του; Διόλου άσχημος με 7 νίκες, 2 ισοπαλίες και 3 ήττες.
Το πιράνχας!
Το 1994 ο Σωκράτης Κόκκαλης αποφασίζει να σοκάρει τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Η ΑΕΚ του Δημήτρη Μελισσανίδη ετοιμάζεται να κατακτήσει άλλο ένα πρωτάθλημα και στις 27 Ιανουαρίου, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού δίνει το χρίσμα του προπονητή στον Αλέφαντο. Ήταν παραμονές της 22ης αγωνιστικής. Οι ερυθρόλευκοι πηγαίνουν στην Πάτρα για το ματς με την
Παναχαϊκή. Άλλη μία ήττα σε ντεμπούτο του “Αλέ” με σκορ 2-1. Αλλά η συνέχεια ήταν καλύτερη.
Την 26η αγωνιστική το ντέρμπι Ολυμπιακός – ΑΕΚ λήγει με θρίαμβο των γηπεδούχων. Τα γκολ των Κρίστενσεν (4′), Τσαλουχίδη (67′) και Μπατίστα (90′) σφράγισαν τη νίκη της πειραϊκής ομάδας και προκάλεσαν τα παράπονα των κιτρινόμαυρων για τη διαιτησία του Βαγγέλη Μαζαράκη. Αλλά ο Αλέφαντος γνώρισε την αποθέωση από τον κόσμο του Ολυμπιακού και άρχισε να μιλάει για… τίτλο, διότι είχε μειώσει τη διαφορά από την Ένωση με τέσσερις σερί νίκες. Η ανώμαλη προσγείωση μία εβδομάδα αργότερα από τον Πανιώνιο και τον Γιώργο Φαμέλη ελάχιστα επηρέασε τον Κόκκαλη. “Ο Αλέφαντος θα μείνει και του χρόνου” είπε και έκανε πράξη τα λόγια του.
Οι μεταγραφές των Ρασίντ Γεκινί και Ίλια Ίβιτς απογείωσαν τον ενθουσιασμό του Νικόλα που άκουσε τη θύρα 7 να τον προτρέπει να τα… διαλύσει όλα. Το όνειρο κράτησε έως τις 16 Σεπτεμβρίου. Μία μέρα μετά από την ήττα του Ολυμπιακού στο Γεώργιος Καραϊσκάκης, 1-2 από τη Μαρσέιγ της Β’ Γαλλίας για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ.
Οι Πειραιώτες είχαν αρχίσει με δύο νίκες το πρωτάθλημα και ο Αλέφαντος έμεινε με το παράπονο. “Θα κέρδισα και στην Έδεσσα”, έλεγε και κατήγγειλε τον Γιώργο Λούβαρη ότι τον έφαγε σε συνεργασία με ένα δημοσιογράφο κι έναν εκδότη. “Πιράνχας” αποκαλούσε τον τότε
αντιπρόεδρο του Ολυμπιακού και στενό συνεργάτη του Σωκράτη Κόκκαλη.
Ο απολογισμός του στο πρωτάθλημα; Πολύ καλός: 10 νίκες, 4 ισοπαλίες, 1 ήττα.
Ο Δούρος και η Έλλη…
Το 2004 ο Σωκράτης Κόκκαλης αναζητούσε τον αντικαταστάτη του Όλεγκ Προτάσοφ. Οι σκέψεις για αναβάθμιση του Σίνισα Γκόγκιτς διήρκησαν μόλις τρεις μέρες. Ο Νίκος Αναστόπουλος απέρριψε την πρόταση των ερυθρολεύκων επειδή ζητούσε εγγυημένο συμβόλαιο και για την επόμενη σεζόν και έτσι στις 19 Μαρτίου κλήθηκε ο Νίκος Αλέφαντος να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Έσπασε το ρόδι στο ντεμπούτο με νίκη επί του Ιωνικού 1-2 στη Νεάπολη για την 24η αγωνιστική. Ακολούθησε το άνετο 3-0 επί του Ηρακλή και έπειτα οι Πειραιώτες πήγαν στο Απόστολος Νικολαϊδης κι έπαιξαν τα ρέστα τους για τον τίτλο. Ο Στολτίδης στο 44′ και ο Τζόρτζεβιτς στο 54′ ανταπέδωσαν το γκολ που είχε πετύχει στο 7′ ο Μπασινάς και ο Αλέφαντος άρχισε να πακετάρει την… κούπα για να την πάρει σπίτι του. Ο Γιώργος Δούρος, όμως, απέβαλε τον Τζιοβάνι για χτύπημα στον Σωτήρη Κυργιάκο και ο Γκούμας ισοφάρισε 2-2 που έδινε το πρωτάθλημα στον Παναθηναϊκό. Οι ερυθρόλευκοι διαμαρτυρήθηκαν επειδή θεωρούσαν ότι ο Κορίνθιος χαρίστηκε στον Έλληνα αμυντικό, ο Αλέφαντος άρχισε να του τηλεφωνεί και κατέληξε να κάνει παράπονα στα… μάτια της Έλλης, εμφανώς βουρκωμένος.
Η σεζόν, άλλωστε, έκλεισε με τέσσερις σερί νίκες του Ολυμπιακού. Αλλά ο Ολισαντέμπε στην Τούμπα, στον Κορυδαλλό και στον Πύργο είχε διαφορετική άποψη για την έκβαση του πρωταθλήματος.
Ο χαμένος τελικός
Είχε, πάντως, άλλη μία ευκαιρία ο Αλέφαντος για να σώσει την παρτίδα. Ήταν ο τελικός κυπέλλου με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό στη Νέα Σμύρνη. Το βράδυ της 8ης Μαρτίου αποφάσισε ο “Αλέ” να αδειάσει μόνος του την καρδάρα με το γάλα. Το γρήγορο γκολ του Δημήτρη Παπαδόπουλου στο 3’προκάλεσε την έκρηξη του 64χρονου προπονητή. Αμέσως σήκωσε τον Λάμπρο
Χούτο από τον πάγκο και τον έριξε στο γήπεδο πριν συμπληρωθούν 15 λεπτά αγώνα στη θέση του Γρηγόρη Γεωργάτου. Στο 22′ απέσυρε και τον Βάλλα και πέρασε στο τερέν τον Μαυρογενίδη. Το ανακάτεμα της τράπουλας, μάλλον ανακάτεψε και τους παίκτες του. Η προσωρινή ισοφάριση από τον Τζιοβάνι απλά επιβράδυνε τη νίκη του Παναθηναϊκού, ο οποίος απάντησε με δύο γκολ του Κωνσταντίνου και έτσι έκλεισε άδοξα άλλο ένα πέρασμα του Αλέφαντου από το Λιμάνι της καρδιάς του. Όπως είχε κλείσει πρόωρα και η καριέρα του ως παίκτης του Ολυμπιακού όταν συμπεριλήφθηκε στα ανταλλάγματα που δόθηκαν στον Ατρόμητο Καμινίων για την απόκτηση του Γιώργου Σιδέρη.
Οι συμπτώσεις
Η ζωή, όμως, κάνει κύκλους. Στην περίπτωση του Ολυμπιακού και του Αλέφαντου πολύ συχνότερα από το συνηθισμένο. Και επειδή αποδεδειγμένα επαναλαμβάνεται η ιστορία, μήπως τελικά η δύση του 2013 και η ανατολή του 2014 αποκαταστήσει μια και καλή στα μάτια του κόσμου μία από τις πλέον cult φιγούρες των ελληνικών γηπέδων; Μήπως ήρθε η ώρα για να δικαιωθεί το περίφημο κοντομάνικο μπλουζάκι που έγινε σήμα κατατεθέν κάθε φορά που ο άρχοντας μας δίδασκε μπάλα; Εμείς καταγράψαμε τις συμπτώσεις επειδή μάθαμε από παιδιά ότι <<σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση>>. Η μπάλα περνάει πλέον στα πόδια του Μίτσελ και από τον Ισπανό στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Το τελευταίο κεφάλαιο του της προπονητικής καριέρας του “Αλέ” μπορεί τελικά να ‘ναι και το ενδοξότερο. Έστω και αν έμεινε έξω από την αυτοβιογραφία του…
