Ήταν η πρώτη φορά που ο πρόεδρος Κένεντι έκανε επίσημη επίσκεψη στην έδρα της NASA. Μπαίνοντας μέσα βλέπει έναν υπάλληλο να σφουγγαρίζει το πάτωμα. Ο πρόεδρος τον ρωτάει τι κάνει: «Βοηθάω έναν άνθρωπο να πάει στο φεγγάρι» ήταν η απάντηση του υπαλλήλου…
του Θοδωρή Σαλαντή
Ίσως δεν υπάρχει προσφορότερο παράδειγμα για την έμπνευση που μπορεί να περιβάλλει όλους όσοι έχουν και εργάζονται πάνω σε ένα κοινό στόχο. Πώς το όραμα και τα ιδανικά διατρέχουν έναν οργανισμό, ένα φορέα, μία εταιρεία από την κορυφή μέχρι τη βάση. Όλη αυτή την κινητοποίηση -σε όλα τα επίπεδα- πρέπει να την προσφέρει ο ηγέτης.
Πείτε μου τώρα, με το χέρι στην καρδιά, ποιος σε όλες τις βαθμίδες του ελληνικού στίβου θα λάμβανε μία τέτοια ερώτηση και θα έδινε αντίστοιχη απάντηση; Ποια καθαρίστρια πχ σε ένα σωματείο, μια ομοσπονδία, μια αθλητική ένωση θα απαντούσε «εργάζομαι για να βοηθήσω μία αθλήτρια να γίνει Ολυμπιονίκης».
Αλλά ας αφήσουμε την καθαρίστρια και ας πάμε σε αυτούς τους ερασιτέχνες που διοικούν και εργάζονται στα σωματεία. Έχετε κανέναν στο μυαλό σας που θα έδινε αντίστοιχη απάντηση; Να πάμε πιο ψηλά στην ομοσπονδία του ΣΕΓΑΣ για παράδειγμα; Ποιος από τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου έχει δώσει αυτή την απάντηση σε κάποιον που τον ρωτάει τι κάνει;
Ο μοναδικός που θα το έλεγε θα ήταν ο προπονητής της αθλήτριας και η ίδια! Το δίδυμο που συνήθως μάχεται μόνο, κόντρα σε απίστευτες αντιξοότητες και χωρίς υποστήριξη. Δυστυχώς όλοι οι υπόλοιποι στην ερώτηση τι κάνεις θα σου ελεγαν, ετοιμάζομαι να οργανώσω ένα meeting μήπως βγάλουμε τίποτα, να γράψω αν είναι δυνατόν περισσότερα παιδιά για να έχουμε μεγαλύτερα έσοδα και παρόμοιες τέτοιου τύπου απαντήσεις.
Αυτό ακριβώς είναι σήμερα το πρόβλημα στον ελληνικό στίβο. Είναι δομικό, δεν έχει γίνει κατανοητό ότι το 2020 δεν μπορεί να είναι ίδιο με την δεκαετία του 80 του 90 ακόμη και του 2000! Τότε που στην κοινωνία όλοι έψαχναν να κάνουν καμιά δουλίτσα! Άλλαξαν οι εποχές!
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι το όραμα είναι κοινό σε όλες τις βαθμίδες. Μόνο που κάποιος θα πρέπει να το κοινωνήσει, θα πρέπει να το επιβάλλει μέσω της έμπνευσης σε όλη τη ραχοκοκαλιά του ελληνικού στίβου.
Και εδώ επιτρέψτε μου να έχω προσωπική άποψη για το πρόσωπο ή τα πρόσωπα που μπορούν να πείσουν για τον κοινό στόχο και τα ανώτερα ιδανικά.
Αυτοί είναι οι ίδιοι οι αθλητές και οι αθλήτριες. Εκείνοι που έχουν γαλουχηθεί με τον στόχο τον υψηλότερο, τα παιδιά που έχουν περάσει τη βάσανο του πρωταθλητισμού, που έχουν αντιμετωπίσει όλους εκείνους που δεν τους γνώριζαν μέχρι την επιτυχία και τους ξέχασαν με την ολοκλήρωση της καριέρας τους.
Για αυτό σε τούτη την εκλογική αναμέτρηση για τον ΣΕΓΑΣ είμαι αισιόδοξος! Ότι κάτι θα αλλάξει ότι οι φυσικοί πρωταγωνιστές, οι οραματιστές και οι επιτυχημένοι θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Το πρώτο βήμα έγινε! Η υποψηφιότητα της Τασούλας Κελεσίδου για την προεδρία του ΣΕΓΑΣ ήταν μία μαχαιριά στην καρδιά ενός γραφειοκρατικού, μικρόπολιτικού συστήματος που δεκαετίες τώρα φρόντιζε κυρίως για το δικό του αύριο! Ένα σύστημα που γνώριζε ότι αν έκανε μία έστω και μικρή παραχώρηση στους Ολυμπιονίκες θα έβλεπε τα θεμέλια του να τρίζουν. Για αυτό και ουδέποτε δεν ανέδειξε έναν, έστω έναν ρε αδερφέ, αθλητή στην διοίκηση. Ολυμπιονίκες παγκόσμιοι πρωταθλητές ολοκλήρωναν την καριέρα τους και έφευγαν για την επαρχία, επέστρεφαν στα σπίτια τους για να δουν πώς θα ζήσουν!
Όταν κάποιος έχει γίνει Ολυμπιονίκης και παγκόσμιος πρωταθλητής, έχει περάσει από πόνο, έχει νιώσει μαρτύρια, αλλά έχει βγει νικητής! Απαιτεί σεβασμό και αντίθετα με όσα κάποιοι θέλουν να πιστεύουν νιώθει ανολοκλήρωτος. Θέλει να συνεχίσει να προσφέρει, να μεταδώσει τη γνώση, τα βιώματα. Να στρώσει το δρόμο για να γίνουν πιο εύκολα τα πράγματα για τους επόμενους.
Η Τασούλα Κελεσίδου είναι αυτή που ανοίγει το δρόμο. Για αυτό δίπλα της συντάχθηκαν και συμπορεύονται όλα τα μεγάλα ονόματα του αθλητισμού τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Δεν υπάρχει Ολυμπιονίκης και παγκόσμιος πρωταθλητής που να μην στηρίζει την Κελεσίδου σε αυτή τη μάχη. Γιατί είναι η δική του προσωπική μάχη! Μηδενός εξαιρουμένου! Γιατί έφτασε η ώρα αυτοί που ξέρουν, αυτοί που έχουν γίνει φωτεινά παραδείγματα και είδωλα για χιλιάδες Ελληνόπουλα να τους δείξουν το δρόμο επίσημα.
Με τον Βασίλη Σεβαστή δεν έχω τίποτα να με χωρίζει. Έλεγα και θα λέω πάντα ότι στην παρούσα φάση η στάση του επιβάλλετο να ήταν μονόδρομος. «Αφού Έλληνες Ολυμπιονίκες και παγκόσμιοι πρωταθλητές θέλουν να διοικήσουν το ΣΕΓΑΣ, εγώ είμαι μαζί τους. Πίσω τους και δίπλα τους». Καθαρά και ξάστερα. Ούτε μικροπολιτικές κορώνες ούτε συμφεροντολόγικες προσεγγίσεις.
Γιατί, για να επιστρέψω εκεί που ξεκίνησα Βασίλη Σεβαστή, μόνο οι Ολυμπιονίκες και παγκόσμιοι πρωταθλητές ως φυσικοί ηγέτες του χώρου μπορεί να δείχνουν το φεγγάρι και οι από κάτω να το κοιτάζουν! Διότι μπορούν να εμπνεύσουν! Εσύ, όσο και να δείχνεις το φεγγάρι στο σύστημα που έχεις δημιουργήσει, εκείνο θα κοιτάζει το δάχτυλο…
