Η δεύτερη μέρα του 17ου παγκοσμίου πρωταθλήματος δεν ήταν καλή. Οι προσδοκίες δεν επιβεβαιώθηκαν για την ελληνική αποστολή, πράγμα που δε σημαίνει ότι ήρθε και το τέλος του κόσμου, ενώ ο νέος παγκόσμιος πρωταθλητής των 100μ. έχει ήδη…. μουτζούρα.
Ντόχα Θανάσης Νικολάου
[email protected] follow me @ThanNikolaou
φωτογραφίες – ΑΝ Sports and Media photo agency
Ξεκινώντας από τα δικά μας. Υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες για το Μίλτο Τεντόγλου στον τελικό του μήκους αλλά και για το δίδυμο Φιλιππίδη – Καραλή στο επί κοντώ. Για τη δημιουργία των προσδοκιών φταίνε αποκλειστικά οι ίδιοι (και οι προπονητές τους). Όταν είσαι σταθερά καλός αθλητής, όταν είσαι μεταξύ των κορυφαίων του κόσμου και το βιογραφικό σου δεν είναι πέντε αράδες στη Wikipedia, τότε σου αρέσει δε σου αρέσει ζεις με αυτό το βάρος.
Παράπονα από την τριάδα των Τεντόγλου – Φιλιππίδη – Καραλή δε θα πρέπει να υπάρχουν (έχουν βέβαια οι ίδιοι από τους εαυτούς τους). Στο μήκος όλοι περιμέναμε από τον Τεντόγλου να κάνει αυτό που έκανε ο Τάτζαϊ Γκέιλ και χάρισε ένα ανέπλπιστο χρυσό στη Τζαμάικα με άλμα στα 8.69μ. (10ος άλτης όλων των εποχών). Στο επί κοντώ είδαμε πολλά, κρατάμε μια εξαιρετική κίνηση του Εμμανουήλ Καραλή στη μεικτή ζώνη. Για τους ρομαντικούς, το πιο στενάχωρο στο επί κοντώ των ανδρών, ήταν ο αποκλεισμός από τον τελικό του Ρενό Λαβιλενί. Σήμανε το τέλος εποχής για τον τρελό – Γάλλο που έφτασε σε ύψη που ακόμα και τώρα μοιάζουν απλησίαστα (στο εγγύς μέλλον).
Με το βάδην να είναι σε έξελιξη και την ομάδα του Sportsfeed και σήμερα να είναι στο Κορνίς στο πλευρό των Ελλήνων αθλητών και αθλητριών. θα ασοχληθούμε το ξημέρωμα.
Από τα υπόλοιπα, ξεχωρίζει η παλικαρίσια για άλλη μια φορά πρόκριση του Απόστολου Παρέλλη στον τελικό της δισκοβολίας. Του το έχω πει και του ίδιου προσωπικά πολλές φορές. Για δισκοβόλος δε σου γεμίζει το μάτι. Είναι ο πιο κοντός από όλους και έχει και το μικρότερο άνοιγμα χεριών. Έχει όμως τεράστια καρδιά και σε ηλικία 34 ετών, ρίχνει άνετα 64.50μ. στον προκριματικό και περνάει στον τελικό με την 7η επίδοση όταν έχουν αποκλειστεί μεγέθη αθλητών όπως ο Κριστόφ Χάρτινγκ και ο Πιοτρ Μαλακόφσκι. Respect στον Απόστολο που μάλλον θα συνεχίσει μέχρι το 2024.
Τρομερή ήταν η κούρσα των 10.000μ. των γυναικών. Εδώ και μέρες επιμένω να ποντάρω στον Αλμπέρτο Σαλαζάρ που έχει κάνει τη Σιφάν Χασάν θηλυκό Μο Φάρα. Η σημερινή της νίκη επί της Λετεσενμπέτ Γκιντέι ήταν… χειρουργική. Η Αιθιόπισα ήταν τρομερή. Ανέκφραστη σε ολόκληρη διαδρομή λες και βγήκε από τα Terminator του Τζέιμς Κάμερον, βγήκε μπροστά στα 8.400μ. και καθάρισε τις Κενυάτιες όμως υπολόγιζε χωρίς την πρώην συμπατριώτισα της. Η Σιφάν Χασάν είναι ανίκητη και η πρώτη που το κατάλαβε ήταν η Αλμάζ Αγιάνα. Μάλλον…
Στα 800αρια είχαμε την απώλεια του Νάιτζελ Άμος που αποδυνάμωσε το αγώνισμα στους άνδρες που είναι ανοιχτό σε όλους. Στις γυναίκες η Άτζι Γουίλσον είναι πολύ καλά και ίσως απειληθεί από τη δυνατή Χαλιμά Νακάαγι.
Στη σφυροβολία των γυναικών, αναμενόμενο το χρυσό από την Ντιάνα Πράις, μεγάλη έκπληξη το αργυρό από την Πολωνή Τζοάνα Φιοντόροφ. Η τεχνική δε μαθαίνεται εύκολα, οι Πολωνοί μάλλον γεννιούνται με αυτήν.
Στα 400μ. εμπόδια των ανδρών, το παγκόσμιο ρεκόρ είναι πιο πιθανό από ποτέ.
Για τον τελικό των 100μ. των ανδρών δε θέλω να πω πολλά. Κακό για το άθλημα που κέρδισε κάποιος που του χαρίστηκαν και το πανηγύρισε με έπαρση. Τυχερός που είχε να αντιμετωπίσει έναν 37χρονο, έναν Τζαμαϊκανό στα τελευταία του και έναν Καναδό που ήταν εκτός δύο χρόνια.
