Με το που διάβασα την είδηση με διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα! Έτρεξα και αναποδογύρισα το κάτω συρτάρι του γραφείου… Εβγαλα τον καφέ φάκελο και με τρεμάμενα χέρια τον άνοιξα! Ήταν εκεί! Ο πίνακας ζωγραφικής που είχα δημιουργήσει πριν καμια δεκαριά χρονια! Τι απογοήτευση όμως! Αντί για φράουλες είχα στο καλάθι πορτοκάλια…
του Θοδωρή Σαλαντή
follow me @salantistheo
Πωλήθηκε λέει, 27 εκατομμύρια ευρώ σε δημοπρασία το έργο του Ζαν Σιμεόν Σαρντέν, Γάλλου ζωγράφου, «Καλάθι με αγριοφράουλες». Μια απλή νεκρή φύση! Ανέτρεξα στους ειδικούς οι οποίοι εξήγησαν το ποσό ρεκόρ του πίνακα οφείλεται στην φανταστική απλότητα που έχουν τα έργα του! Μα αν δείτε το δικό μου είναι η επιτομή, το απαγαυσμα της απλότητας! Και όχι νεκρή φύση αλλα τελείως μα τελείως πεθαμένη! Ίσως φταίνε τα πορτοκάλια…
Πάλι ξέφυγα! Αλλά μου δημιουργούνται συνειρμοί αναπόφευκτα. Ο καθένας είναι ότι δηλώσει σε τούτη ζωή, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι είναι επιτυχημένος! Και κάνω το σχόλιο διοτι ο χώρος του στίβου είναι εξαιρετικά ανταγωνιστικός. Πρέπει να έχεις μεγάλη δύναμη για να παραδεχτείς ότι κάποιος κάνει έργα τέχνης και εσύ μουτζούρες! Να αναγνωρίζεις τον καλύτερο σου γιατι έτσι θα βελτιωθείς και εσύ!
Περνάω πότε- πότε από το προπονητήριο του Ολυμπιακού σταδίου! Μια φορά να απουσιάζει ρε αδελφέ το ‘χω παράπονο! Παντα εκεί! Θέλω μια μέρα να τον βάλω να μαζέψει από τους αθλητές που έχει προπονήσει στην καριέρα του, όλα τα μετάλλια και να τα φορέσει στο λαιμό του! Δεν του λείπει κανένα χρυσό, από καμια διοργάνωση. Από διασυλλογικό μέχρι Ολυμπιακούς. Να να του βγάλω φωτογραφία.
Ο Πομάσκι είναι ο καλλιτέχνης του στίβου! Διάγει και βίο αντίστοιχο, αλλοπρόσαλλο σε σχέση με την κοινή καθημερινή λογική. Χάνει πολλά από τις χαρές της ζωής, αυτές που τέλος πάντων όλοι εμείς επιδιώκουμε, γιατί έχει τρέλα με την δουλειά του. Η διασκέδαση του χρόνια τώρα, είναι ένα ποτήρι ουίσκι στα ξενοδοχεία μετά τους αγώνες και καμιά ταβέρνα αραιά και που τα βραδάκια… Είναι φυσιολογικό αυτό;
Το καλό είναι ότι με το πέρασμα των χρόνων έχει γίνει σοφότερος και αποφασιστικός! Δεν έγινε ποτέ μερος του Συστηματος αλλα έφτιαξε δικό του. Με την δουλειά του. Την δύναμη της σιωπης του, αυτη που έδωσε αξία στην φωνή του. Οταν μιλήσει, είναι νομος ! Τελος.
Έχει ξεπεράσει τους φόβους των πρώτων χρόνων και μου αρέσει ότι την γνώση του αρχίζει να τη μεταλαμπαδεύει στους νεότερους! Στήνει, διαθέτει ουσιαστικα, μπροστά από όλους το κύρος του για να τους προστατεύσει και τους λύσει τα προβλήματα. Εργάτης και αφεντικό , ταπεινός και περήφανος!
Είναι φορές στο παρελθόν που έχω κρίνει το έργο του! Προσεκτικά παντα γιατί ξέρω οτι μετά από λίγο διάστημα θα με κοιτάξει από μακριά και θα χαμόγελα πονηρά! Ίσως σηκώνει και το μεσαίο δάκτυλο του χεριού! Εχουμε δικό μας κώδικα επικοινωνίας από το 1989 που ηρθε στην Ελλάδα.
Πιστεύω ότι ξέρω καλά το στίβο! Προχώρησα και ‘γώ στην ζωή μου συνετά και με σοβαρότητα. Όταν μιλώ όμως με τον Πομάσκι μου φαίνεται ως να μου εξηγεί ο Σαρντέν το αυτονόητο. Ο,τι δηλαδή οι διαφορές στους πίνακες μας δεν είναι οι φράουλες και τα πορτοκάλια! Αφήστε τον λοιπόν να δουλέψει και πάρτε του ότι μπορείτε αγαπητοί προπονητές του στίβου. Εκτιμώ οτι δεν θα σας αδειάσει ποτέ… Όσο για την διοίκηση του ΣΕΓΑΣ; Δώστε του ότι χρειάζεται και περιμένετε αποτέλεσμα χωρίς να μπερδεύστε στα πόδια του.
Θα δείτε λοιπόν και εσείς πόσο θα χαρείτε όταν θα σας κοιτάξει κάποια στιγμή από μακριά και σας χαμογελάσει πονηρά. Όχι μην ψάξετε να δείτε εκείνη την ώρα το μεσαίο του δάκτυλο…
