Πολύ πριν εμφανιστεί ο ηλεκτρονικός Τύπος, υπήρχε (από το 1911) η εφημερίδα «Μακεδονία». Πολύ πριν τα έντυπα της Αθήνας ανακαλύψουν το αθλητικό ένθετο, το καθιέρωσε η «Θεσσαλονίκη». Πολύ πριν τα κυριακάτικα έντυπα γεμίσουν προσφορές, φυλλάδια και περιοδικά, η «Μακεδονία» είχε τις «Επιλογές». Δύο εφημερίδες ταυτισμένες με την ιστορία της βόρειας Ελλάδας. Την πολιτική, την κοινωνική, την πολιτιστική και την αθλητική.
του Θανάση Νικολάου
[email protected] follow me @ThanNikolaou
Με την εφημερίδα «Μακεδονία» έχουν συνεργαστεί τεράστιες προσωπικότητες της νεότερης ελληνικής ιστορίας, όπως ο Κωστής Παλαμάς, ο Στρατής Μυριβήλης, ο Γεώργιος Βαφόπουλος, ο Δημήτρης Ψαθάς, ο Αρχέλαος με τη λίστα να είναι μακρά…
Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επέστρεφε στην Ελλάδα από το Παρίσι για να αναλάβει τη διακυβέρνηση μετά την πτώση της χούντας, η «Μακεδονία» είχε το λόγο του λεγόμενου εθνάρχη πριν ακόμα τον εκφωνήσει βγαίνοντας από το αεροπλάνο.
Ήταν η πρώτη ελληνική εφημερίδα που είχε συνέντευξη του Ταγίπ Ερντογάν. Βρέθηκε στα συντρίμια του μοναδικού αμερικάνικου αεροσκάφους τύπου στελθ που κατέπεσε στη Γιουργκοσλαβία κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών της από το ΝΑΤΟ, ενώ κάλυψε τον πόλεμο του Ιράκ μέσα από την Βαγδάτη.
Στον αθλητισμό τα ίδια. Η πληρέστερη κάλυψη Ολυμπιακών Αγώνων, τεράστιες αποκλειστικότητες όπως η συμφωνία του Μπάγεβιτς με τον ΠΑΟΚ όταν ακόμα ο Σέρβος ήταν προπονητής του Ολυμπιακού, συνέντευξη με τον ήρωα της Ρεάλ Μαδρίτης Πέτζα Μιγιάτοβιτς λίγες ώρες μετά το «όχι» του Σέρβου στον Λάρι Κινγκ και το CNN, αποστολές σε ολόκληρη την Ευρώπη και το πρωτοποριακό ένθετο.
Η «Μακεδονία» επιβίωσε της τουρκοκρατίας, των βαλκανικών πολέμων, της κατοχής, της χούντας και εν έτη 2015 τεχνοκράτες, νομικοί σύμβουλοι και διευθυντές την έχουν φέρει στο χείλος του γκρεμού. Και φυσικά πάντα φταίνε οι άλλοι.
Ποιοι είναι οι άλλοι; Αυτοί που με νύχια και με δόντια κρατάνε ζωντανή αυτήν την εφημερίδα. Οι δημοσιογράφοι και οι τεχνικοί. Κανένας άλλος αυτοί μόνοι τους, έχοντας απωλέσει οι περισσότεροι μεγάλο μέρος από την αξιοπρέπεια τους και έχοντας εγκλωβιστεί στο «διαίρει και βασίλευε» που εφαρμόζεται στον όμιλο.
Ποιο είναι το αντάλλαγμα; Περισσότερα εκβιαστικά διλήμματα. Υπογραφή μείωσης μισθού, συμφωνία υπαγωγής στο άρθρο 99, περισσότερη εργασία λιγότερη αμοιβή, πληρωμή 25% οφειλόμενου μισθού δύο και τρεις μήνες μετά… Δε θες; Απολύεσαι και μάλιστα με ενημέρωση τεσσάρων μηνών νωρίτερα για να μειωθεί το ποσό της αποζημίωσης (τα καλά της φοβερής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ).
Μπορεί να κατοικοεδρεύω πλέον στην Αθήνα, μαθαίνω όμως ότι συμβαίνει στο πρώτο μου «σπίτι» και από ότι καταλαβαίνω το σχέδιο συνεχίζεται μέχρι τελικής πτώσης. Μέχρι να απομείνουν μόνο οι οσφυοκάμπτες και καμιά 500αρια αγοραστές (και όχι αναγνώστες) του φύλλου. Μάλλον αυτή η κατάληξη βολεύει καλύτερα κάποιους.
Εύχομαι όλοι αυτοί οι ανίκανοι (ή μήπως ιδιαίτερα ικανοί στη διάλυση;) να εκαταλείψουν το συντομότερο δυνατό τη Μοναστηρίου 85. Να μη σβήσει ο δημοσιογραφικός (ναι, τέτοιος είναι) οργανισμός που εκδίδει μία από τις σημαντικότερες εφημερίδες της Ελλάδας.
ΥΓ1. Με κοντά παντελονάκια μπήκα στον όμιλο Βελλίδη (μετά τις προπονήσεις στην ομάδα μπάσκετ του Ηρακλή) το 1993, με κοντά παντελονάκια έφυγα τον Μάιο του 2011 (έκανε ζέστη εκείνη την εποχή). Δεν το κρύβω ότι μου λείπει εκείνο το κλίμα της εφημερίδας. Δυστυχώς από ότι βλέπω, λείπει και στη «Μακεδονία»…
ΥΓ2. Να με συγχωρέσουν οι αναγνώστες του Sportsfeed, αλλά αν έχω καταφέρει κάποια ελάχιστα πράγματα στη δημοσιογραφία, αυτό το οφείλω στο μεγάλο δημοσιογραφικό σχολείο «Μακεδονία» και με θλίβει η παρούσα κατάσταση, όπως και το γεγονός ότι ιδιαίτερα άξιοι συνάδελφοι όπως ο Μπάμπης, ο Κώστας, ο Βασίλης και ο Κώστας εκβιάζονται για τη μαχητικότητα τους.
