Πριν αρχίσουμε να χαμογελάμε με απέραντη ικανοποίηση για το 3/3 και τη σημερινή νίκη επί των Τούρκων με σκορ 84-61, έστω και χωρίς τον Βασίλη Σπανούλη, πρέπει να επισημανθεί πως αποδεικνύεται στην πράξη ότι Σουηδία, Ρωσία και Τουρκία δεν είναι ομάδες, αλλά ανέκδοτα.
του Γιώργου Συρίδη
[email protected]
follow me @GeoS31178
Αυτό σε καμία περίπτωση δεν μειώνει τα όσα έχει πετύχει αυτή η Εθνική ομάδα στο Κόπερ. Πέρα από τον αντίπαλο και την δυναμική του (που δεν είχε κανένας εκ των τριών) η ελληνική ομάδα έχει ένα χαρακτηριστικό που μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού (και περισσεύουν και δάκτυλα) έχουν άλλες ομάδες στο Ευρωμπάσκετ: Κίνητρο και αποφασιστικότητα. Η Ισπανία το έχει. Η Γαλλία κυρίως λόγω Πάρκερ που παρασέρνει του πάντες το έχει. Η Σλοβενία το αποκτά γιατί παίζει σπίτι της.
Η Εθνική διαχειρίστηκε άριστα όλες τις μικρές λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά σε ένα παιχνίδι. Το πιο σημαντικό από όλα ήταν τα φάουλ πριν στείλει τους Τούρκους στις βολές. Ήταν όλα στο σωστό τάιμινγκ, έπρεπε να γίνουν και έγιναν.
Από εκεί και πέρα ο Γιάννης Μπουρούσης έκανε το δικό του πάρτι μέσα στη ρακέτα, με 21 πόντους και 8/10 σουτ, αξιοποιώντας τις περισσότερες από τις 11 ασίστ του Νίκου Ζήση, που μαζί με τον Κώστα Σλούκα κάλυψαν επάξια το κενό του Βασίλη Σπανούλη. Μπορεί να αρχίσει τώρα και μια παράλληλη κουβέντα κατά πόσο η ομάδα παίζει καλύτερα χωρίς τον Kill Bill, αλλά αυτά είναι περισσότερο για κους-κους, παρά για ουσία.
Η ουσία είναι ότι η Εθνική έδειξε ότι μπορεί να ζήσει και χωρίς τον ηγέτη της, μπορεί να παίξει μπάσκετ υψηλού επιπέδου και να παραμείνει συγκεντρωμένη στον στόχο κόντρα σε όποιο πρόβλημα.
Το Ευρωμπάσκετ τώρα αρχίζει. Αύριο το απόγευμα για την ακρίβεια. Οι τρεις νίκες που έκανε η Εθνική στα πρώτα τρία παιχνίδια της έδωσαν την πρόκριση στην επόμενη φάση, αλλά επί της ουσίας με Ιταλία και Φιλανδία θα παιχτεί η θέση της στην επόμενη φάση και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία. Άλλο να κουβαλάει η Εθνική δύο νίκες, άλλο μία, άλλο καμία.
Όλα δείχνουν ότι εύκολα ή δύσκολα εμείς, οι Ιταλοί και οι Φιλανδοί θα περάσουμε στην επόμενη φάση. Άρα πρέπει να τους κερδίσουμε και τους δύο για να πάμε στον όμιλο της Λουμπλιάνας απέναντι σε Σλοβένους, Ισπανούς και Κροάτες (ή Γεωργιανούς) με τέσσερις (4) βαθμούς, το απόλυτο δηλαδή, κάνοντας ακόμα πιο εύκολο το έργο για ένα καλό πλασάρισμα στα χιαστί.
ΥΓ: Πραγματικά χαίρεσαι να τον βλέπεις να παίζει μέσα στο γήπεδο. Συνολικά είναι ίσως ο κορυφαίος παίκτης της Εθνικής στους πρώτους τρεις αγώνες. Στράτο Περπέρογλου τον λένε…
